Σταύρος 4x4 έγραψε:Καλησπέρα σας
95 Α ΕΣΣΟ
234 ΣΕΙΡΑ
Χειριστής ΑΤ ΠΑΟ .
Σεπτέμβρη του 1994, 9 το σύνταγμα πεζικού Καλαμάτα , 1 ος λόχος .
Μετάθεση Σάμο και στο 212 ΤΕ Βαθύ.
2 μήνες εκπαίδευση στο Πυθαγόρειο 298 Μ/Τ ΤΕ- Σάμος ,
2 μήνες στο φυλάκιο ( 45 ). Πολύ όμορφα

.
Μετά 3τος εξωτερικός λόχος, εκεί πήγαιναν τους ανεπιθύμητους για αυτούς , ώστε να μην δείχνουμε κακή εικόνα στο στρατόπεδο , χημείο , 1 μηνά έκατσα .
Μετά 2με3 μήνες , στο φυλάκιο (ΜΗΣΕΦ) Βαθύ, Σάμος τέλος .
Μετάθεση Σύμη και στο 549 ΤΕ , όλοι η Κρήτη ήταν εκεί .
Μετά 2 μήνες στο φυλάκιο Μιχαήλ του Πανορμίτη .
Μετά στο τάγμα , μέχρι να πάρω την Ροζαλία 8/8/1996 , υπηρέτησα και 40 ήμερες φυλακή από της 60,

όλα ήταν καταπληκτικά πολύ γέλιο με διάφορα συναισθήματα που κάνουν χαρακτήρα, γενικά ήταν πολύ καλά , πήγα και μετεκπαίδευση το 1999 212 ΤΕ στην Σάμο 1 εβδομάδα.

.έκανα φίλους και τους βλέπω ως και σήμερα
Μπήκα 75 κιλά και βγήκα 85

ρακές , ξάπλες

Κι εγώ νόμιζα ότι πήρα πολλές μεταθέσεις και πολλές αποσπάσεις....Αν και συγκριτικά, με τους 6 μήνες που υπηρέτησα τη μαμα πατρίδα, 8 στρατόπεδα ήταν όντως πολλά. Και μιας και στην προηγούμενη ανάρτησή μου δεν είπα τι μου έκαναν, ευκαιρία είναι να τα πω τώρα όλα.
Παρουσιάστηκα στην Αυλώνα. Σειρά 318 Α' (2012). Με κάλεσαν για ΤΘ. Παπάκια. Την πρώτη μέρα με το που μπήκα μέσα, λίγο λόγω ηλικίας, λίγο γιατί έπιασα τον διευθυντή της στρατολογίας και του είπα το όνομα ενός στρατολόγου(γνωστού μου) από την Κομοτηνή που με έστειλε εκεί για να διευθετήσω το 6μηνό μου, πριν προλάβω να πω κύμινο, σβήνει στο χαρτί μου το ΤΘ και γράφουν ΥΓ με κόκκινο στυλό. Δε βαριέσαι λέω, ακόμη καλύτερα, οι άλλοι ψοφάνε για υγειονομικό κι εμένα μου έκατσε, μη μιλάς, κωλόφαρδος είσαι. Κι έτσι ξεκίνησε μια ωραία περιπέτεια. Με πήραν και στο στρατολογικό γραφείο, φυσικά δεν έκανα ούτε παρέλαση, ορκίστηκα ξεχωριστά ως γραφέας και καταλαβαίνετε τώρα. Ζωή και κότα. Και έρχεται η άδεια ορκομωσίας και περιμένω από τα ΚΕΠΙΚ(είχα βγάλει τις άκρες μου) να μου πουν πρόωρα που θα πάω να υπηρετήσω ως μετατεθείσας. Φυσικά τις επιλογές για ειδικές δυνάμεις κλπ κλπ τις απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι και αν και ήμουν θαλαμάρχης, δε με έβρισκαν ποτέ. Ήμουν από τις 7 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ στο γραφείο. χε χε χε
Μου τηλεφωνούν λοιπόν από τη στρατολογία, κάποιοι έμπιστοι του ΚΕΠΙΚ και μου λένε "τα έμαθες ρε μλκ;" απαντάω "όχι, για πες", ε συ σου ήρθε μετάθεση στην ΚΩ". εεεεεεεεεεεεε;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;ΣΤΗΝ ΚΩ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τι λέτε ρε μάγκες; Εγώ δήλωσα πρώτη επιλογή Δράμα, αλλά δεύτερη δήλωσα Πλάτη Έβρου κι εσείς με στέλνετε στην ΚΩ; Είσαστε χαζοί;
Τέλοσπάντων πήγα στην ΚΩ. Φτάνω στο λιμάνι, εγώ κι άλλοι 500, έρχονται εκεί συνταγματάρχες, ταξίαρχοι κλπ να δούνε την κατάσταση και αρχίζει η λίστα με τα ονόματα. Μαντέψτε.....
Μετά από κανα 2ωρο υπάρχουν 499 παραταγμένοι, 2 απόντες και ένας περισσευόμενος. Δεν χρειάζεται να πω ποιός ήταν.......Μου λέει ο Σχης "Εσύ γιατί δεν είσαι στη λίστα; Δώσε μου το φύλλο πορείας."Δίνω το φύλλο πορείας, στο οποίο ήταν σβησμένο το όνομα του ενός απόντα και έλλειπε το όνομα του άλλου.
Μεγάλη παρένθεση. Ο ένας απόντας είχε εξαγοράσει τη θητεία και του έδωσαν 10 μέρες άδεια μέχρι να επιστρέψει και να απολυθεί από Αυλώνα οπότε είχε πάει στο σπίτι του στο Βόλο. Ο άλλος απόντας είχε πάρει άδεια υποχρεωτική 2ήμερη(ΣΚ) από το στρατόπεδο και είχε πάει Χαλκίδα σε ξενοδοχείο γιατί είχε κλέισει το Κ.Ε. και δεν είχε έρθει στα χαρτιά η μετάθεσή του. Όντας από την κρήτη το παλικάρι, δεν μπορούσε να πάει Ηράκλειο μέχρι τη Δευτέρα βεβαίως βεβαίως. Όταν δε τον ειδοποίησα με το κινητό ότι έπρεπε να έρθει ΚΩ, μου απάντησε γελώντας να μην του κάνω πλάκα γιατί του είχαν τηλεφωνήσει από τη Λήμνο κάποιοι άλλοι και του είπαν ότι το όνομα του είναι στην εκεί λίστα. ΚΛΑϊΝ. Με τα πολλά, αφού με έχωσαν να πάω στο 90 ΤΥΕΘ στο ΠΥΛΙ, ερχόμαστε στο δια ταύτα, αλλά επειδή το ΠΥΛΙ ειδοποιήθηκε για 8 στρατιώτες κι εμείς είμασταν 9 δεν μπορούσε να μας μεταφέρει με την καναδέζα οπότε με βάζουν σε ένα Steyer μαζί με έναν άλλο κρητικό (πρέπει να έχω και βιντεάκι, αν το βρω θα το ανεβάσω) και μας πηγαίνουν σε ένα άλλο στρατόπεδο με την υπόσχεση να έρθουν να μας πάρουν μετά. Εντάξει, ήρθαν να μας πάρουν την επόμενη μέρα, αλλά είχαν συνεννοηθεί με τον διοικητή του στρατοπέδου εκεί. Μην τους κατηγορούμε κιόλας.
Την άλλη μέρα πάω στο ΠΥΛΙ. 90 ΤΥΕΘ είπαμε. Και η πρώτη ερώτηση της υποδιοικήτριας, μια νοσοκόμα λοχαγός ξερακιανή που δεν την έτρωγαν ούτε τα σκυλιά αλλά νόμιζε ότι ήταν θεά, είναι "Από που είσαι;"-"Από τη Δράμα"-"Και τί κάνεις εσύ εδώ;". Τί να κάνω κι εγώ; Γελούσα σα μ@λ@κας. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά με τις υπηρεσίες του στρατού οπότε το διασκέδαζα. Κάνω και 3 μέρες εβδομάδα προσαρμογής και αρχίζω ΣΠΕΝ(σχολή προκεχωρημένης εκπαίδευσης νεοεισερχομένων). Κάτι πορείες και καλά 12 χλμ που δεν ήταν ούτε 8, κάτι βολές μέρα νύχτα, κάτι σκηνάκια και πάει λέγοντας. Κι ενώ είναι 17 Μαρτίου κι έχω βγάλει κουσούρι στην πατούσα οπότε παίρνω και ένα Α/Υ την εορταστική ημέρα, βγαίνει ο διοικητής (πιο μουρόχαυλο διοικητή δεν έχω δει) και με φωνάζει πίσω από τη σίτα του παραθύρου του γραφείου του και μου λέει στεγνά "Φεύγεις. Πας Προβατώνα. Έβρο. Καλά είναι. Κεντρικό στρατόπεδο. Δυστυχώς είχε κάνει λάθος η Αυλώνα στη μετάδοση των στοιχείων". Κι ενώ είχα αρχίσει να ζεσταίνομαι στην ΚΩ και να τα πετάω όλα και να βλέπω τη θάλασα και να θέλω να μπω μέσα και να μην ξαναβγω, μου βγάζουν ένα φύλλο πορείας με ένα σαπιοκάραβο, και μετά με τρένο με συνολική προβεπλόμενη διάρκεια ταξιδιού 3 μέρες αλλά όπως τα είχαν κλείσει τα εισητήρια θα έκανα τουλάχιστον 2 στους δρόμους και με αφήνουν την μεθεπόμενη δευτέρα στις 2 το μεσημέρι να φύγω από το στρατόπεδο. Και πάω στο λιμάνι και μένω μέχρι τις 5 το επόμενο πρωί γιατί το πλοίο είχε καθυστέρηση. ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ, είπα, τουλάχιστον ξεκόλλησα.
Πάω λοιπόν στον Προβατώνα. Φτάνω και 5 το πρωί. ΚΡΥΟ;;;;;;;;;;;;;;;;;Τι κρύο; Πάγος. Τελοσπάντων, 7 η ώρα μπάινω στο στρατόπεδο μου παίρνουν μια συνέντευξη οι ΕΠΟΠ επιλοχάδες και με παραδίδουν σε έναν ο οποίος πρέπει να με πάει στο θάλαμο. ΠΑΠΑΚΙΑ. Ο θάλαμος ΛΥΓ είναι γεμάτος. Οπότε πήγα ΛΜΧ. Κι αφού έστησα τα πράγματα και ήρθαν και 3 μεταθέσεις εξ αναβολής εκείνη τη μέρα, και περίσσευαν 2 κρεβάτια, βάζουν αυτούς και με στέλνουν εμένα ευθεία αναρρωτήριο για ύπνο. Δεν είχαν χώρο. Ούτε φοριαμούς, τίποτα. Κι εκεί που λέω, κάτι βρωμάει εδώ αλλά στο αναρρωτήριο τουλάχιστον θα είμαι στη ζέστη, ξυπνάω το επόμενο πρωί, αφού την προηγούμενη έχω περάσει όλες τις απαραίτητες συνεντεύξεις, πιάνω κουβέντα με τους επιλοχάδες μετά την αναφορά και κάθομαι στο γραφείο μαζί τους και χτυπάει το τηλέφωνο. Απαντάει ο επιλοχάς και μόλις το κλείνει μου λέει θέλουν εσένα και τον Βασιλείου (ένα gipsy από Santa Barbara) στο 1ο γραφείο. Κάνω κι εγώ την ατάκα στους επιλοχάδες "Μάλλον καμιά μετάθεση θα είναι"(τι το ήθελα ο μλκς) και πάω επάνω. Οπότε μπαίνω μέσα και μου λέει η αρχιλοχίνα-υπευθυνη του 1ου γραφείου "Εσύ γιατί ήρθες εδώ;". *(^&$^&($^*()$)*^&($)*&!@#$%^&*()_)(*&^%$#@!@#$%^&*(. Τα είπα κιόλας. Μη νομίζετε ότι τα λέω εδώ. Μέχρι που ήρθε ο διοικητής και μου εξήγησε ότι η ερώτηση ήταν για καλό. Ευτυχώς βέβαια ο διοικητής ήταν ένας ανθυπολοχαγός γιατί ο πραγματικός διοικητής έλειπε σε εκπαίδευση και ο υποδιοικητής σε άδεια. Με τα πολλά μου λένε ότι επειδή είμαι 6μηνος, μπορώ να πάω στον τόπο κατοικίας κατ εξαίρεση. ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ....Και απαντάω τσαντισμένος "Καλά ρε παιδιά, δεν είδατε τόπο οικίας;Ιταλία λέει. Θα με στείλετε στην Ιταλία;" εννοείται ότι ειρωνευόμουν και μου λένε δεν έχει σημασία, θα πας στο πατρικό σου, εκεί που δήλωσες όταν πέρασες περιοδεύων. Οπότε κάνω την αίτηση τετάρτη και παρασκευή μου λέει ο γραφιάς ότι ήρθε η μετάθεση αλλά επειδή ήρθε στις 14:20 δεν προλάβαιναν οπότε καλή δευτέρα. Και ρε παιδιά, για που ήρθε η μετάθεση; "165 ΜΠΕΠ, ΠΑΡΑΝΕΣΤΙ ΔΡΑΜΑΣ". Πυροβολικό, έτσι; Μην ξεχνιόμαστε. Οπότε παίρνω κι εγώ τη γυναίκα μου. Και μέχρι να προλάβω να πάρω την υπόλοιπη οικογένεια με παίρνει η μάνα μου και αρχίζει τα σιχτίρια. Άντε ρε τους ηλίθιους, η 1665 ΜΠΕΠ στο ΠΑΡΑΝΕΣΤΙ έχει κλείσει. Τώρα τη μετέφεραν, είναι εδώ δίπλα στο σπίτι. ΧΕ ΧΕ ΧΕ, ΓΙΟΥΠΙ, ΖΗΤΩ και πάει λέγοντας. Οπότε παίρνω το λεοφωρείο τη δευτέρα και έρχομαι στο σπίτιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.
Όχι φίλοι μου. Δεν πήρα τη ροζαλία από εδώ. Ή καλύτερα από εδώ την πήρα αλλά πολύ αργότερα και αφού αποσπάστηκα τελοσπάντων άλλες 4 φορές. Αφού παρουσιάστηκα στη Δράμα, μετά από τρεις μέρες μου λένε, άδεια για το ΠΑΣΧΑ, τί γκρουπάκι θέλεις, είπα κι εγώ το πρώτο για να αφήσω στους πιτσιρικάδες την ανάσταση μιας και ήταν και παλαιότεροι και κάποιοι από μακριά. Γυρνάω πριν το ΠΑΣΧΑ και μαντέψτε. Φεύγω 10 μέρες με απόσπαση Κρηνίδες Καβάλας για φυλάκιο. Θα πείτε ζωάρα. Παπάκια. Κάθε μέρα υπηρεσία αναγκαστικά. Δυο δυάδες βλαμμένοι να περπατάμε δυο 3 ωρες και μια 2ωροι στο βουνό με λοχίες στρατόκαβλους να μας επιτηρούν και έξοδο μόνο μετά από αίτηση στο οικείο στρατόπεδο για να πάρεις υπηρεσιακό 2-3 ωρών. 10 μέρες λοιπόν εκεί αλλά θα πω την αλήθεια. Μετά την 3η μέρα ξέχεσα τους λοχίες και μετά την υπηρεσία χτυπούσα τα μπυρόνια μου μέχρι το επόμενο πρωί. Το βράδυ δεν είχε υπηρεσία. Είχε σκυλιά.
Ε γυρνάω κι εγώ από τις Κρηνίδες Παρασκευή και λέω, το σώσαμε το κορμί. Και ξαφνικά ακούω ένα, φεύγεις για ΣΠΕΝ στη Νιγρίτα(Θερμά) 565 ΜΠ ΤΠ. εεεεεεεεεεεεεεεεεε;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Μα αφού έχω κάνει δυο βδομάδες ΣΠΕΝ και υποτίθεται ότι έχω κάνει και μια βδομάδα στον Έβρο. Υποτίθεται...Μην πω και ψέμματα. Ναι αλλά λέει δεν μετράει γιατί δεν ολοκληρώθηκε στο ίδιο στρατόπεδο οπότε πας Νιγρίτα. 1 μήνα. Παίρνω και 4 μέρες εξοδούχος με ΔΝ, μου χτυπάνε κι ένα εμβολιάκι μηνιγγίτιδας και με στέλνουν. Ε, έβγαλα κι εκεί τις άκρες μου, έκανα και τα ΣΠΕΝ μου, πήρα και την πρώτη θέση, πήρα και την τιμητική για ένα 10/48 και τελοσπάντων καλά πέρασα. Οπότε επιστρέφω στο στρατόπεδο Παρασκευή και μου λένε ότι δεν είμαι εξοδόχος Έχω υπηρεσία. Κι αν ερχόμουν αύριο το πρωί τους λέω; Κακώς ήρθες σήμερα το απόγευμα μου λένε. Τελοσπάντων εκεί κατάλαβα ότι με την Παρασκευή δεν το έχω. Ε μετά έκανα και από μια βδομάδα σε Παρανέστι, στρατόπεδο-Φυλάκειο(το παλιό-καινούριο της 165 ΜΠΕΠ) και στο ΛΕΜ στη Δράμα στις γραμμές του τρένου. Ε και φυσικά χτύπησα και κάτι μονοήμερες στην ΠΑΠ στα Κύργια της Δράμας. Και μετά μπήκα αυτοβούλως στο 2ο γραφείο στην 165, αφού γύρισα στη Δράμα και όδευα προς απόλυση όταν πήρα μια αδειούλα φοιτητική 2ήμερη και με καλεί ο διοικητής και τί φαντάζεστε ότι μπορεί να μου είπε; "ΦΕΥΓΕΙΣ. ΠΑΣ ΠΕΤΡΟΧΩΡΙ, ΞΑΝΘΗ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ". Αλλά κάτι γύρισε. Ενώ στα χαρτιά που είχαν στην Ξάνθη έλεγε ειδικότητα ΤΑΓ(τεχνικός αποθηκάριος γραφέας) εγώ ήμουν κτηνίατρος στα πραγματικά χαρτιά. Οπότε η ειδικότητα εκπαιδευόταν τέλη ιουλίου κι εγώ θα είχα απολυθεί.
Κι έτσι πέρασε ο καιρός και απολύθηκα. 40 μέρες μέσα βέβαια συνεχής υπηρεσία αλλά ήμουν ακι δεύτερο γραφείο. Κάθε μέρα όλοι έξω με υπηρεσιακό. Μη μας πάρει κι από κάτω...
Τόσο καλά πέρασα στο στρατό. Ταξίδεψα...Σαν τον Γιωρίκα...