Λόγω ολιγοήμερης άδειας από δουλειά στο εξωτερικό, έπρεπε να βρεθεί μία εκδρομή δύο ημερών που θα γέμιζε με εικόνες το μυαλό, μέχρι την επόμενη. Ο προορισμός που επιλέχθηκε γνωστός, οι διαδρομές άγνωστες.
Ημέρα 1η
Ξεκινάμε από τη Βλάστη Εορδαίας, με κατεύθυνση τα Γιάννενα. Ο καιρός μουντός και βροχερός αλλά ευτυχώς για εμάς, βελτιώθηκε αρκετά στη συνέχεια. Η ομίχλη θα ήταν ο χειρότερος εχθρός μας σε αυτή την εκδρομή καθώς δεν θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα.
Αφού κάνουμε μια στάση στο Ανθοχώρι για καφέ, συνεχίζουμε προς το Μεγάλο Περιστέρι. Από εκεί ανηφορίζουμε για το ομώνυμο ορεινό συγκρότημα. Λίγο αργότερα μπαίνουμε στην χωμάτινη διαδρομή και αφήνουμε την άσφαλτο για τις επόμενες ώρες οδήγησης.
Σύντομα οι επιβλητικές βουνοκορφές κάνουν την εμφάνιση τους και συναντάμε τα πρώτα μαντριά.
Η εικόνα αυτή προμηνύει ότι κάτι όμορφο έρχεται.
Η διαδρομή που αφήνουμε πίσω μας, όσο ανεβαίνουμε υψόμετρο.
Στο 15ο χιλιόμετρο της διαδρομής, στην διασταύρωση που συναντάμε στρίβουμε αριστερά και κάνουμε μια παράκαμψη στην διαδρομή που οδηγεί στην μονάδα ζώων κάτω από την κορυφή Τσουκαρέλα. Το πέρασμα της φωτογραφίας που οδηγεί εκεί, είναι και το υψηλότερο σημείο της διαδρομής μας στα 2.172μ
Μια αναμνηστική φωτογραφία με τον μεγάλο μας αδερφό κάτω από την κορυφή.
Επιστρέφοντας στην βασική διαδρομή, λίγα μέτρα πιο κάτω κάνουμε ακόμη μια παράκαμψη, αυτή τη φορά προς τη Βερλίγκα. Περνάμε τα πρώτα αναχώματα αφού τεντωθούμε λίγο αλλά ένα τελευταίο μεγαλύτερο, βάζει τέλος στη διαδρομή μας. Ο λόγος που έχουν κλείσει την πρόσβαση προς την δρακόλιμνη είναι διότι κάποιοι δεν σέβονται την φύση και την καταπατούν σαν να τους ανήκει, επηρεάζοντας όμως και όλους τους υπόλοιπους που την αφήνουν κάθε φορά στην κατάσταση που την βρήκαν.
Επιστρέφουμε στη βασική διαδρομή χωρίς περεταίρω παρακάμψεις.
Ως συνήθως σε τέτοιες διαδρομές, πολυσύχναστος ο δρόμος από τα μοσχάρια.
Κάθε φορά που περνάς ένα ύψωμα, καινούργιοι δρόμοι ξεπροβάλουν και ανυπομονείς να τους διασχίσεις.
Αφού έχουμε οδηγήσει περίπου 35 χιλιόμετρα, βατού χωματόδρομου, φτάνουμε στην άσφαλτο μεταξύ μπάρου και Καλαρρυτών.
Λίγο πιο πέρα θα στήσουμε το τραπέζι μας, με θέα προς την αυριανή μας διαδρομή και το Ματσούκι.
Ο ήλιος πέφτει και ώρα να φύγουμε.
Λόγω βροχής η διαμονή θα γίνει στους Καλαρρύτες και όχι σε σκηνές.