
- Απλά μου άρεσε

- Υδάτινα τοπία

- Και φορτωμένο το NV +3 άτομα στέκεται στο ύψος του

- Ο καιρός άρχισε να φορτώνει απότομα

- Εδω να δοκιμάσετε μπισκότο πίτα

- Η πλατεία στην Στενη

- Το ποτάμι στους Στροπωνες

- Κάτω από τα Έλατα

- Το κλειστό Καταφύγιο

- Το NV στο Καταφύγιο

- Στολισμένο Ελατακι στο Καταφύγιο

- Εκτός από τα σύνηθες το πρωινό περιείχε και τα εικονιζόμενο

- Μια γωνία του χώρου

- Αυτό το ενεργειακό τζάκι ζέσταινε όλο το Μουσικό Πανδοχείο

- Το θέμα στο δωμάτιο μας
Τώρα, να σας πω την αλήθεια, με τόσα όμορφα ταξίδια, που βλέπω στο εξωτερικό,
αλλά και εντός Ελλάδος, από άλλα παιδιά του club, δίστασα να γράψω για την Στενή αλλά...
Παραμονή Χριστουγέννων ώρα 19:00 ( λόγο δουλειάς ), το NV φορτωμένο με 4 μελη οικογένεια,
ξεκινάει για σκόπιμα επιλεγμένο κοντινό προορισμό την Στενή Διρφυος.
Η εκδρομή είχε χαρακτήρα επικοινωνίας με την οικογένεια, και ξεκούρασης.
Το Πανδοχείο που μείναμε, προς μεγάλη μας έκπληξη, έχει ιδιοκτήτη τον άνθρωπο που
(όσοι έχουν παιδιά ξέρουν ) έγραψε τα Λάχανα και Χάχανα.
Πολύ φιλικός και επικοινωνιακός με τα παιδιά.
Πραγματικά ασχολήθηκε ουσιαστικά και με του δικούς μου εφήβους.
Τα δωμάτια θεματικά (μην πάει το μυαλό σας στον Priamo) με μουσικές παραστάσεις.
Ο άνθρωπος, μας χάρισε δωρεάν μουσική βραδιά, με κιθάρα και τραγούδι,
και ενδιάμεσα ενδιαφέρουσες συζητήσεις και αναφορές .
Η Στενη είναι ένα όμορφο γραφικό χωριουδάκι που τα έχει όλα μαζεμένα και δεν
χρειάζεται να σηκώσεις αυτοκίνητο.
Ευχαριστηθήκαμε περπάτημα στα μονοπάτια.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τους φίλους, που ανταποκρίθηκαν
στο να μου δώσουν πληροφορίες .
Την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, της επιστροφής, κάναμε μια περιήγηση
στο καταφύγιο.
Μπήκα σε κάποιους όμορφους δασικούς δρόμους που το GPS δεν τους είχε καν,
με φοβερό τοπίο, απαρτισμένο από ψηλά αγέρωχα Έλατα .
Η υλοτομικη δραστηριότητα των ανθρώπων, έκανε αισθητή την παρουσία της.
Το τοπίο ήταν σαγηνευτικό, φαντάσου να το βλέπαμε χιονισμένο.
Εκεί λοιπόν στο πουθενά, συνάντησα μια ομάδα με διαφορά τετρακίνητα,
που είχαν έρθει από την Χαλκίδα να κάνουν αυτό που αγαπούν.
Συνέχισα προς Στροπωνες , σταμάτησα στο ποτάμι με τα γαργάρα νερά .
Τα μαγαζιά ήταν κλειστά. Κατηφόρισα για Χιλιαδού, ωραία διαδρομή.
Είχε πάει μεσημέρι, τα στομάχια άρχισαν να ηχούν παράξενα,ήθελαν κάτι να μας πουν.
Ανηφόρισα προς τα πάνω, πήρα τον δρόμο προς Μετόχι, μέσα σε σύννεφα ομίχλης .
Έφτασα στη Κύμη, άρχισα να κατηφορίζω, και στο εκκλησάκι έστριψα δεξιά προς Ενορία .
Το Φυγουλι στεκόταν εκεί στολισμένο, με τις μυρωδιές από τα ψητά να δίνουν εντολές,
στους αδένες των σιέλων να κατακτήσουν την στοματική κοιλότητα .
Επι το λαϊκότερων την κάναμε ταράτσα.
Καφεδάκι στην παραλία της Κύμης, και με γεμάτες μπαταρίες ,
επιστροφή στο εξωτικό Καματερο.
Σε αναμονή της επόμενης όμορφης εκδρομής στο Karpenisland.
Υ.Γ.γιατι πάντα τα βάζω απο κάτω προς τα πάνω ...