7μερη εκδρομή στη Ρουμανία

[dims]

το σκεφτόμασταν εδώ και χρόνια. τώρα που τα παιδιά μεγάλωσαν κάπως και μπορούσαν να ακολουθήσουν είπαμε να το κάνουμε.
βρήκαμε λοιπόν ακόμα ένα αυτοκίνητο για παρέα, συγκεντρώσαμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και...βουρ!

Ημέρα 1η Θεσσαλονίκη - Orsova
Η πιο δύσκολη μέρα από πλευράς οδήγησης/χρόνου καθώς θα είχαμε 8 καθαρές ώρες οδήγησης μέχρι την Όρσοβα που θα διανυκτερεύαμε.
Ο δρόμος μέχρι τη Σόφια είναι αρκετά καλός (με λίγες εξαιρέσεις). Από εκεί κινηθήκαμε προς Vidin για να περάσουμε στη Ρουμανία από τη γέφυρα που συνδέει τις δύο χώρες.
Ανεβαίνοντας προς την πόλη Μοντάνα περνάς έναν πολύ όμορφο δρόμο μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος

Πρώτη μας (μεγάλη) στάση στο Vidin στα σύνορα. Εκεί απολαύσαμε τη θέα του Δούναβη σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια
Ο Γαλάζιος Δούναβης στο Vidin

Βιομηχανική πόλη με τις χαρακτηριστικές "εργατικές πολυκατοικίες" παντού

Δίπλα στο ποτάμι όμως ήταν όμορφα. Έκαναν βόλτα, κολυμπούσαν, έχουν φτιάξει κι ένα ωραίο 5χ5 μέσα σε ένα παλιό ποδηλατοδρόμιο

Αφού φάγαμε και ξεκουραστήκαμε ξεκινήσαμε για τη γέφυρα/σύνορα. Η ουρά των φορτηγών πρέπει να ήταν περίπου 5χλμ! ευτυχώς τα επιβατικά δεν είχαν (πολύ) θέμα.
Η γέφυρα ήταν αρκετά εντυπωσιακή και πλήρωνες διόδια 6€ νομίζω.

Να κάνω εδώ μια παρένθεση, στη Ρουμανία για να οδηγήσεις χρειάζεται να βγάλεις μια "βινιέτα" (https://www.e-rovinieta.ro/en) αντίστοιχη με τη Βουλγάρικη, αλλά σαφώς φθηνότερη για 1 εβδομάδα 3€, για όλο το χρόνο 28€. Για μία μέρα είναι δωρεάν. Αντίθετα η βουλγάρικη κοστίζει 15λέβα (περίπου 7,5€) για μία εβδομάδα (έχει άλλη για πσκ). Α, μπορεί να σας ζητήσουν 10€, καλύτερα πληρώστε με κάρτα ή σε λέβα (για την "εξυπηρέτηση" αν δεν έχεις λέβα σε χρεώνουν ουσιαστικά 2,5€ παραπάνω!!)

Με το που μπαίνεις στη Ρουμανία βλέπεις διαφορά σε σχέση με τη Βουλγαρία. Το πρώτο χωριό που συναντάς είναι πολύ περιποιημένο,σπίτια με πράσινο, λουλούδια, καλοβαμμένα, καμία σχέση με αντίστοιχα βουλγάρικα. Βέβαια ασφαλτοστρωμένος είναι μόνο ο κεντρικός δρόμος, οι κάθετοι όλοι είναι χωματόδρομοι!
Μετά από μία όμορφη (αν και κουραστική) διαδρομή δύο περίπου ωρών φτάσαμε στην Όρσοβα, παραδουνάβια πόλη. Από εκεί ξεκινάνε πολλές κρουαζιέρες στον Δούναβη, αλλά δυστυχώς λόγω σφιχτού προγράμματος δεν προλάβαμε να κάνουμε μία. Η Όρσοβα είναι μια όμορφη πόλη με αρκετά παραποτάμια μαγαζιά, τα οποία βέβαια έκλειναν γύρω στις 9! Για φαγητό βρήκαμε μια καντίνα που πουλούσε κρέπες, τηγανιτά ψάρια με πολέντα (καλαμποκάλευρο) και μπύρα. Οι τιμές ΠΟΛΥ χαμηλές πχ μία μπύρα 0,80€. Είχε και μια ωραία πλατεία με συντριβάνια στην οποία ακουγόταν μουσική από τα μεγάφωνα του Δημαρχείου!

Ο όχι και τόσο γαλάζιος Δούναβης

Νωρίς νωρίς λοιπόν για ύπνο και γέμισμα μπαταριών...

[dims]

Ημέρα 2η Orsova - Corvin Castle - Sibiu
Εγερτήριο νωρίς και αναχώρηση κατά τις 9.
Ο δρόμος αυτός έχει πολύ κίνηση λόγω των φορτηγών που κινούνται προς κεντρική Ευρώπη μέσω της Τιμισοάρας. Στενός, διπλής κατεύθυνσης, αλλά περνάει από όμορφα χωριουδάκια, λιβάδια, βουνά κλπ.
Πρώτη μας στάση στο κάστρο Corvin στην πόλη Hunedoara. Η πόλη ήταν γεμάτη με σπίτια σαν..παγόδες να το πω;
https://images.app.goo.gl/fyF4wT2nbCoDUwCj7

Το κάστρο είναι πολύ εντυπωσιακό, έχουν γυριστεί και διάφορες ταινίες και σειρές εντός του.

Είχε πολλές ομορφιές του παρελθόντος..

αλλά και ασχήμιες!!

Στην αίθουσα των βασανιστηρίων απαγορευόταν η είσοδος σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Είχε διάφορα "όμορφα" εργαλεία, καρέκλες με καρφιά, κρεβάτια προκρούστη, τροχούς, μαστίγια, τανάλιες κλπ κλπ

Μετά το κάστρο ξεκινήσαμε για το Sibiu. Λίγο μπέρδεμα ο δρόμος και οι πινακίδες (βάλε και τις ατελείωτες νταλίκες) αλλά τελικά καταφέρνουμε να βγούμε σε αυτοκινητόδρομο και σε μία ώρα περίπου φτάσαμε στο Sibiu όπου θα μέναμε 3 βράδια.
Το Sibiu είναι απλά πανέμορφο!! Αρκετά μεγάλη πόλη (150χιλ. πληθυσμό), αλλά έχει ένα υπέροχο παλιό κέντρο, ενώ ακόμα και η καινούρια πόλη είναι πολύ περιποιημένη.
Ο καθεδρικός

Η μικρή πλατεία

Ο πύργος του Ρολογιού

συνεχίζεται...

[dims]

..Sibiu συνέχεια

Η μεγάλη πλατεία

Τα σπίτια με τα μάτια!

Μαγαζάκια με σουβενίρ φτιαγμένα στο παραδοσιακό στυλ

Φάγαμε ένα παγωτό με 0,80€ και πήγαμε για ξάπλα!

συνεχίζεται...

[dims]

Ημέρα 3η Fagaras Mountains
Δεν υπήρχε φυσικά περίπτωση να πάμε Ρουμανία και να μην πάμε βουνό (που ως γνωστόν δεν είναι ΠΟΤΕ αρκετό). Έτσι βάλαμε πλώρη για τα βουνά Fagaras (μέρος της οροσειράς των Καρπαθίων) και τις ομορφιές τους.

Πρώτη στάση στο τελεφερίκ που σε ανεβάζει στη λίμνη στα 2033μ. Από εκεί ξεκινάνε διάφορα μονοπάτια. Ένα εξ αυτών πηγαίνει στη βάση ενός καταρράκτη.

Το μέρος είναι καταπράσινο, με πολλά νερά και πανέμορφο!

Το μονοπάτι θεωρητικά ήταν εύκολο και χαρακτηρισμένο σαν "οικογενειακό". Από ένα σημείο και μετά ήταν πολύ ανηφορικό και έπρεπε να σκαρφαλώνεις κρατώντας πέτρες και ρίζες (θυμίζω είχαμε μαζί και μικρά παιδιά 4,5,8 χρονών). Όταν τελείωσε η μεγάλη κλίση έγινε αρκετά στενό και πήγαινε δίπλα σε γκρεμό. Προφανώς δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τις μικρές και έτσι προς μεγάλη μας απογοήτευση γυρίσαμε πίσω. Χορτάσαμε πράσινο όμως!!

Όταν κατεβήκαμε φάγαμε από ένα αλμυρό Langos, δηλαδή τηγανιτό ζυμάρι γεμιστό με γιαούρτι και τυρί (ή γλυκό με σοκολάτα). Το τυρί λεγόταν Teleman (ή κάπως έτσι), δεν ξέρω αν μοιάζει με το δικό μας Τελεμέ, πάντως ήταν σαν φέτα αλλά πολύ αλμυρό. Πολύ ωραίο και χορταστικό μετά από τόσο περπάτημα.

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για τη Balea Lake, αλπική λίμνη στα 2033μ. Η διαδρομή απλά υπέροχη
Η παγετώδης κοιλάδα που δημιούργησε τη λίμνη και τον καταρράκτη

Η αρχή του καταρράκτη

Το τελεφερίκ

Για να ανεβούμε ως τη λίμνη πήραμε τον περιβόητο δρόμο Transfagarasan! Υπέροχος, πανέμορφος, εντυπωσιακός, αλλά τα τελευταία 4-5χλμ τα κάναμε σε περίπου 1 ώρα λόγω της ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ κίνησης. Τελικά παρκάραμε κάνα χιλιόμετρο πριν τη λίμνη και πήγαμε με τα πόδια.

Επιτέλους!

Εννοείται είχε χιόνια

Σκυλάκια που παίζανε στις όχθες (και μας έκαναν μούσκεμα όταν έβγαιναν )

Μας έπιασε και μια βρόχα και αναγκαστικά μπήκαμε σε ένα από τα καταφύγια να πιούμε μια μπύρα (αναγκαστήκαμε, δεν θέλαμε )

Ο άμαχος πληθυσμός επέστρεψε με το τελεφερίκ και οι οδηγοί αναγκαστικά κατεβάσαμε τα αυτοκίνητα στη βάση απολαμβάνοντας αυτή τη φορά τη διαδρομή χωρίς κίνηση

[dims]

Ημέρα 4η Salina Turda - Sibiu
Το πρόγραμμα της 4ης μέρας περιελάμβανε επίσκεψη στο αλατορυχείο της Turda και στο μεσαιωνικό χωριό Alma Vii. Είπαμε όμως να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στο Sibiu κι έτσι κόψαμε το χωριό (λυγμ κλαψ).
Οι μετακινήσεις γενικώς ήταν δύσκολες λόγω της υπερβολικής κίνησης. Διαδρομή πχ 120χλμ την έκανες σε δύο ώρες, ΑΝ ήσουν τυχερός και ΔΕΝ πετύχαινες μποτιλιάρισμα. Αυτό μας ανάγκασε να περιορίσουμε τις πολλές διαφορετικές διαδρομές (τι να γίνει, είχαμε και τα καμάρια μας στο αυτοκίνητο)

Φτάσαμε λοιπόν στην πόλη Turda (ωραία, περιποιημένη) και το αλατορυχείο της. Ήταν ενεργό μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Άνοιξε πριν λίγα χρόνια σαν τουριστικό αξιοθέατο.

Το (πρώτο) κατέβασμα

Περιμένοντας το ασανσέρ για το δεύτερο κατέβασμα

Να και το ασανσέρ (όπως φαίνεται από κάτω).

Το ασανσέρ χωράει 7 άτομα και είχε μια σχετική ουρά αναμονής. Μπορείς όμως να κατέβεις και από τις σκάλες (13 όροφοι...). Το επίπεδο στο οποίο σε κατεβάζει το ασανσέρ είναι ένα...λουνα παρκ. Έχει ρόδα, παιδική χαρά, μπιλιάρδο, μίνι γκολφ...

Στη συνέχεια παίρνεις ακόμα ένα ασανσέρ (4 ατόμων) ή κατεβαίνεις από μια στενή σκάλα άλλους 13 ορόφους. Η σκάλα είναι τόσο στενή που έχει φανάρι(!) και περιμένεις πότε θα ανάψει για να κατέβεις ή να ανέβεις. Εδώ φωτό γιοκ και γιατί ήμουν εκνευρισμένος από την αναμονή και γιατί ήταν πολύ στενά και ψηλά και γλιστερα τα σκαλιά και γιατί κρατούσα τη μικρή!

Στο δεύτερο επίπεδο έχει μια λιμνούλα για βαρκάδα και κάτι σαν κιόσκια στα οποία κάθεσαι και χαλαρώνεις
Η λίμνη

Τα κιόσκια. Οι μεταλλικές πλάκες θερμαίνονται και βγάζουν ζέστη! Ιδιαίτερα ευχάριστο αν σκεφτείς ότι η θερμοκρασία εκεί κάτω είναι περίπου 13 βαθμοί

Τα πάντα είναι καλυμμένα από αλάτι που πέφτει μαζί με το υπόγειο νερό

Αυτή η γέφυρα οδηγεί στο ασανσέρ προς τα πάνω

Η θέα από κάτω προς τα πάνω εντυπωσιακή

Μετά από περίπου 4 ώρες (οι δύο και παραπάνω ήταν αναμονή για κατέβασμα/ανέβασμα) φύγαμε και από το αλατορυχείο αφού φάγαμε και πάλι ένα langos (όχι τόσο καλό αυτή τη φορά)
Στο γυρισμό είχε απίστευτη κίνηση και οι 2,5 ώρες έγιναν 3,5 κι αυτό γιατί έβγαιναν στο δρόμο κάτι φορτηγά με χωματουργικά και έκοβαν την κίνηση σε τακτά διαστήματα

Όταν γυρίσαμε κάναμε άλλη μια βόλτα στο όμορφο Sibiu το οποίο φιλοξενούσε φεστιβάλ χορού

αυτές οι "καμινάδες" είναι ζύμη που ψήνεται σε κάρβουνο και πασπαλίζεται ή γεμίζεται με ζάχαρη, μέλι κλπ. Είχα δοκιμάσει παλιά στην Πράγα και ήταν τέλειο!

Στη μεγάλη πλατεία είχε και μια συναυλία και κάτι σαν παζάρι

Καληνύχτα Sibiu

συνεχίζεται...

[dims]

Ημέρα 5η Sighisoara - Brasov
Αποχαιρετήσαμε το αγαπημένο Sibiu και φύγαμε προς Brasov μέσω Sighisoara. Ακόμα μία πανέμορφη πόλη, πιο τουριστική κατά τη γνώμη μου (με τα συν και τα πλην)
Κι άλλο ρολόι

Όμορφα στενά

Όμορφα σπίτια

Σκεπαστές σκάλες που χρησιμοποιούσαν τον χειμώνα για να ανέβουν στο σχολείο στην κορυφή του λόφου

Να και το σχολείο (λειτουργεί ακόμα)

Επόμενος σταθμός και διανυκτέρευση στο Μπρασόβ, για το οποίο είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια.
Φτάσαμε κατά τις 4:30 και στις 5:30 είχαμε κάνει κράτηση σε ένα εστιατόριο (αλλιώς δύσκολα να βρεις Σάββατο τραπέζι). Η πολύ ευγενική και εξυπηρετική κυρία στο hostel μας λέει ότι καλύτερα να πάρουμε ταξί για το κέντρο γιατί έχει κίνηση, το παρκάρισμα είναι δύσκολο, μπορεί να θέλει να πληρώσεις κλπ.
Σαν μάγκες και άπλες όμως ελληναράδες τη γράφουμε κανονικά (εμείς θα πληρώσουμε ασούμε, εδώ είναι φτηνά ασουμε και τετχηα). Φτάνουμε στο εστιατόριο, παρκάρουμε ακριβώς απέναντι, έπρεπε όμως να πληρώσουμε σε παρκόμετρο. Έλα όμως που το παρκόμετρο δεν έπαιρνε χαρτονομίσματα αλλά μόνο κέρματα. Κέρματα γιοκ εμείς. Κατεβάζουμε μια εφαρμογή που έλεγε σε μια ταμπέλα, αλλά επειδή δεν είχαμε ρουμάνικο κινητό δεν μπορούσαμε να στείλουμε σμσ στο τετραψήφιο που έλεγε. ρωτάμε στο εστιατόριο για ψιλά, γιοκ. σε ένα άλλο μαγαζάκι, γιοκ. Έχει περάσει κάνα 20λεπτο στο μεταξύ. Ευτυχώς περνούσαν δύο παληκάρια, τους ρωτήσαμε αν έχουνε ψιλά (ούτε αυτοί είχαν ούτε και ήξεραν τι παίζει με το παρκάρισμα) και μας συνόδευσαν σε διάφορα μαγαζιά για να χαλάσουμε. Απ'οτι μας είπαν τα ψιλά είναι σπάνια και δεν τα δίνουν εύκολα γιατί χρειάζονται για παρκάρισμα κλπ. Να'ναι καλά τα παιδιά!

Αφού φάγαμε και ήπιαμε εξαιρετικά και πάμφθηνα (8 άτομα 75ευρώ με σούπες, ψητά, μπύρες κλπ κλπ) είπαμε να πάμε προς κέντρο (είχε πάει 7+). Φυσικά ΜΕ αυτοκίνητο. Και πάμε. Και δεν υπάρχει θέση ούτε για δείγμα. Ούτε σε 1-2 παρκινγκ που βρήκαμε, ούτε σε αυτές τις επί πληρωμή θέσεις. Βρίσκουμε εμείς στο 5λεπτο ( ) και οι άλλοι έψαχναν σχεδόν 45 λεπτά. Τελικά πάρκαραν κοντά στο εστιατόριο και ήρθαν με ταξί. Έτσι η ώρα πήγε 8+, είχε νυχτώσει και είδαμε ελάχιστα πράγματα από το Brasov. Από τα λίγα που είδα όμως δεν μπορώ να πω ότι μου γέμισε το μάτι. Πολύ τουριστικό, πολύ κίνηση, πολύς κόσμος. Μεγαλούπολη (όντως είναι 300χιλ έχει).

Η μαύρη εκκλησία

Και η κουζίνα μας στο hostel

[Σταύρος 4x4]

Ωραίος ο Δήμος , να είσαστε καλα να κάνετε, παντα τέτοια όμορφα ταξίδια

[antoniokon]

Πολύ ωραία καταγραφή! Τόσο οι φωτογραφίες όσο και το κείμενο

[kostasRS]

Μπραβο παιδες ,,,,,για συνεχισε

[SIAL]

Δήμε έγραψές πάλι!!!!!

[batfalcon]

Γιαααα να παιρνουμε ιδεες! Ευχαριστουμε Δημο.

[Nikola Tenv]

πολυ ωραίο ταξίδι και παρουσίαση , μπράβο Δήμο

[costas66]

Ωραίος ο Δήμος.

[BOSS]

Καταπληκτικη εκδρομη με τα ολα της!!!

[dims]

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!!
Σας χρωστάω όμως άλλες δύο μέρες (που τελικά έγιναν 3...)

Ημέρα 6η Busteni - Sinaia
Ξεκινήσαμε την κάθοδο προς Βουκουρέστι έχοντας υπόψη ότι περνάμε από μία ιδιαίτερα όμορφη περιοχή με δάση και χαρακτηριστικά σπίτια

Σε όλο το δρόμο υπήρχαν πλανόδιοι πωλητές με φρούτα του δάσους (φραμπουάζ, μαύρα μούρα, άσπρα μούρα, κάτι μυστήρια πορτοκαλί).
Η πρώτη μεγάλη πόλη που συναντήσαμε ήταν το Busteni από το οποίο ξεκινάει και ένα χιονοδρομικό. Εκεί επίσης βρίσκεται το Κάστρο των Καντακουζηνών (δεν πήγαμε, πολύ κάστρο έπεσε και βιαζόμασταν κιόλας). Προτιμήσαμε μια βόλτα στην πόλη και στο δάσος.

Μετά από λίγο φτάσαμε σε ένα πυκνό δάσος με πολλά μονοπάτια και πολλά μανιτάρια!

Βρήκαμε άγριες φράουλες, άγρια φραμπουάζ ..

..και αυτά εδώ τα οποία όμως δεν τρώγονταν με τίποτα

Φάγαμε ένα ωραίο μεσημεριανό μέσα στο δάσος και ξεκινήσαμε για Sinaia.
Όχι με αυτό βέβαια

Φτάνοντας Sinaia είχαμε ένα προβληματάκι: η ώρα είχε περάσει γιατί θέλαμε να προλάβουμε ανοιχτό το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Βουκουρέστι (το είχα υποσχεθεί στη μεγάλη μου σαν δώρο για τα γενέθλιά της). Οπότε κάναμε επίσκεψη κομάντο!

Τελικά δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε καλή ώρα για το μουσείο, οπότε αρκεστήκαμε στο να πάρουμε μια τούρτα από τον "Αγαπητό" του Βουκουρεστίου (ναι, κάτι σαν franchise του "δικού" μας)!!

Επειδή είχαμε ψιλοκουραστεί γενικώς και επειδή περνούσαμε πάρα πολύ ωραία, αποφασίσαμε να παρατείνουμε τη διαμονή μας στο Βουκουρέστι για ακόμα ένα βράδυ.
To be continued λοιπόν...