Η Αμοργο είναι ένας βράχος κυριολεκτικά μέσα στο απέραντο γαλάζιο, καταμεσής στο Αιγαίο που
Κρύβει την δίκη της γοητεία .
Απότομοι Γκρέμοι και ανάμεσα τους 2 μεγάλοι κόλποι που φιλοξενούν τα 2 λιμάνια του νησιού
τα γραφικά Καταπολα και τη ειδυλλιακή Αιγιαλη.
Πιο πάνω από τα Καταπολα καλά προστατευμένη από τους πειρατές είναι η Χώρα
κλασική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική .
Από την Χώρα ξεκινάει και ο δρόμος για το μοναστήρι της Παναγίας
Της Χοζοβιωτισσας που φαντάζει κάτασπρο στον κάθετο βράχο, 300 ολόκληρα μέτρα
πάνω από την θάλασσα .
Βγηκαμε στην ταράτσα του μοναστηριού να απολαύσουμε την θέα.
Στην ρίζα του βράχου το κύμα διαγραφεί μια λευκή γραμμή,πλάι της είναι μια
Βραχονησίδα και πέρα από αυτή τίποτα άλλο εκτός από το ...απέραντο γαλάζιο.
Ποτάμια δεν έχει,έχει χείμαρρους που δημιουργούν απότομα βαθιά φαράγγια .
Δεν θα βρεις τις εξωτικές παραλίες με τα τιρκουάζ νερά ,τα μπαράκια δίπλα στην θάλασσα
Την έντονη νυχτερινή ζωή .
Αυτό που με μάγεψε είναι το καλωσορισμα του Αμοργιανου με την τραγουδιστή φωνή
που άπλωσε πρώτος το χέρι γεμάτος ζεστασιά φιλοξενία και εγκαρδιότητα .
Χωρίς να μας ξέρουν μας κέρασαν ψημένη ρακί στην καντρικη πλατεία (Λοζα).
Στο πανηγύρι γίναμε όλοι μια παρέα χορέψαμε και γλέντησαμαι με την καρδιά μας .
Σε μαγνητίζει η ευγένεια της ψυχής των Αμοργιανων ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά που αφιερώσαμε πολύ χρόνο .
Το βιταρακι τα κατάφερε πολύ καλά και στις γλίστρες που έριχνα το βαρκάκι και στους δύσκολους
χωματόδρομους που ακολουθούσα για να δω που θα με βγάλουν.
Το χάρηκα με την ψυχή μου .
Επίσης να σημειώσω ότι τα Καταπολα είναι ιδανικό μέρος για ποδήλατο .
Αυτό που δεν πολύχαρηκα όπως ήθελα ήταν το βαρκάκι .
Για αυτό βέβαια ευθύνονται τα μελτέμια του Αυγούστου ( δεν έπεσε κάτω από 6 BF)
Ευτυχώς οι κόλποι στα Καταπολα και στη Αιγιαλη ήταν καλά προστατευμένοι από τον Βοριά .
Περιοριστικά λοιπόν εκεί πηγαίνοντας στις παρακείμενες παραλίες και στο νησάκι Νικουρια .
Η πανσιόν που μέναμε στα Καταπολα ήταν σε ιδανικό σημείο στην άκρη του οικισμού
μακρυά από την βαβούρα και την φασαρία . Μόλις 20 μέτρα από το λιμανάκι που ήταν δεμένο το Μαρουλάκι .
Το πρωί ξυπνούσα έπαιρνα το βαρκάκι και πήγαινα στον φούρνο για ψωμί στην διαδρομή έκανα και λίγη συρτουλα .
Διαρκώς έψαχνα προφάσεις ότι κάτι μας λείπει για να πάω με το βαρκάκι .
Λίγες φωτό για να πάρετε μια ιδέα .
Και του χρόνου να είμαστε καλά να πάμε κάπου πιο υπήνεμα.
- Βγαίνοντας από τα Καταπολα
- Το μοναστήρι της Χοζοβιωτισσας
- Ο καπετάν Γιώργης
- Με γοήτευσε αυτό το χρωμα
- Στο βάθος διακρίνονται οι σπηλαδες από τον καπελωτο άνεμο είχατε δίκιο
- Ο καπετάν Γιώργης
- Απόκρημνα βράχια στο γαλάζιο
- Από το μοναστήρι
- Θέα από το μοναστήρι
- Στο βάθος διακρίνονται οι σπηλαδες από τον καπελωτο άνεμο είχατε δίκιο
- Το μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιωτισας από μακρυά
- Το μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιωτισας από μακρυά
- Με γοήτευσε αυτό το χρωμα
- Ηλιοβασίλεμα στα Καταπολα
- Η Αφροδίτη της Αμοργου
- Ο καπετάν Γιώργης
- Το μαρουλάκι
- Εδώ τελειώνει ο δρόμος
- Παραλία ναυάγιο
- Το ποδήλατο που σας έλεγα
- Απόκρημνα βράχια στο γαλάζιο
- Αξιώθηκα να επισκεπτών και την Αμοργο
ΑΜΟΡΓΟΣ
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα .
μπράβο και για όλο το εγχείρημα 
? Updates every