Λοιπόν, το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας (ξεσκούριασμα εσωτερικά) ολοκληρώθηκε. Μόλις καταφέρω να βρω χρόνο να βγάλω τις φωτό από το Viber να τις βάλω στον υπολογιστή θα έχουμε και φωτοκάλυψη!

Αφαιρέσαμε όλα τα καθίσματα με τις βάσεις τους, όλες τις μοκέτες και φάνηκε το μέταλο κάτω. Γενικά ήταν σε καλ\ή κατάσταση οπότε προληπτικά για το μέλλον περάσαμε ένα ελαφρύ βάψιμο από επάνω και κερί. Ο προηγούμενος είχε βάρκα, οπότε το πίσω μέρος είχε αμαρτίες... Οι δέστρες των πίσω καθισμάτων βγήκαν, πήγαν αμμοβολή (μαζί με την τραβέρσα του πίσω προφυλακτήρα) και βάφτηκαν, το πίσω σίδερο που κρατάει τη μοκέτα ήταν εντελώς σάπιο και έβαλα το αντίστοιχο από το παλιό Vitara, και γενικά επιφανειακές σκουρίτσες είχε και γύρω από την τσιμούχα, που επίσης φτιάξαμε.
Βγάλαμε τον ουρανό, που δεν είχε τίποτα και έτσι τον ξαναβάλαμε, δυστυχώς δεν βάλαμε μόνωση από μέσα... Βάλαμε όμως μόνωση (αυτοκόλλητη, που ντύνουν σωλήνες μεγάλης διατομής) σε όλο το πάτωμα, κάτω από τις μοκέτες. Μου φάνηκε αρκετά πιο ήσυχο, ή μάλλον... λιγότερο θορυβώδες!

Τόσο που λέω να ξαναβγάλω τον ουρανό κια να βάλω κι επάνω.
Δυστυχώς οι βίδες του κοτσαδόρου ήταν μαύρες και οι 2 εμπρός έγιναν ένα με τα σπειρώματα, και τις έκοψε ο μάστορας, και τώρα μάλλον θα αναγκαστούμε να τρυπήσουμε και να βάλουμε περαστές. Γενικά οι βίδες είχαν αρκετές αμαρτίες, που το θυμάμαι και από το παλιό μου Vitara...
Από κάτω έδειχνε παραδόξως πολύ καλό, εκτός από το πίσω μέρος (γύρω από το σασί) που είχε ελάχιστα και επιφανειακά, και το αφήσαμε για αργότερα (αν όχι νωρίτερα, το αργότερο όταν αλλάξω και ανάρτηση).
Αφαιρέσαμε άπειρα καλώδια από παλιό ηχοσύστημα που δεν συνδεόντουσαν πουθενά. Ήταν τόσο πολλά που λογικά θα το νιώσω στο γκάζι και θα μειωθεί κι η κατανάλωση!
Αυτό που δεν βελτιώνεται βέβαια με την μείωση του βάρους είναι τα επικίνδυνα φρένα του, οπότε αυτό είναι το επόμενο βήμα που θα κάνω...