από harijohn » Πέμ Οκτ 01, 2009 6:42 pm
Μερικά πληροφοριακά στοιχεία για τα μέρη που θα επισκεφτούμε
Περιβόλι
«Σκαρφαλωμένο» σε 1.380 υψόμετρο και στα 46 χλμ. από τα Γρεβενά βρίσκεται το Περιβόλι, άλλο ένα πανέμορφο χωριό. Βρίσκεται μέσα στον Εθνικό Δρυμό Πίνδου, την πολύ γνωστή «Βάλια Κάλντα», το λημέρι του Θεόδωρου Ζιάκα που πλήθος κόσμου επισκέπτεται κάθε χρόνο. Επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγ. Νικολάου, κτίσμα του 13ου αιώνα που λειτουργούσε σαν μοναστήρι ώς τους Βαλκανικούς Πολέμους. Στα 500 μ. ΒΔ της εκκλησίας σώζεται τμήμα από καλντερίμι, η περίφημη βασιλική στράτα των Ρωμαίων, η οποία ένωνε την Ελλάδα με την Ευρώπη. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην πλατεία του χωριού χρονολογείται πριν από το 1770, οπότε και ανακαινίστηκε. Το τέμπλο της είναι ξυλόγλυπτο, σώζονται εικόνες και λίγες παλιές αγιογραφίες, όπως επίσης και το Ευαγγέλιο (1500). Οι κάτοικοι διηγούνται πως όταν οι Γερμανοί έκαψαν το Περιβόλι, η εκκλησία αυτή ήταν η μοναδική που δεν κάηκε.
Γύρω από το Περιβόλι
Στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου (έναν από τους 10 της Ελλάδας) ισχύουν κανονισμοί για την προστασία του. Χαρακτηρίστηκε και ιδρύθηκε το 1966 και αποτελεί βιότοπο της καφετιάς αρκούδας αλλά και κάποιων σπάνιων ειδών αρπακτικών πουλιών, όπως ο γύπας και ο βασιλαετός. Περιλαμβάνει εκτός της Βάλια Κάλντα, το Αρκουδόρεμα και τα βουνά Λόγκος και Μαυροβούνι. Οι κορυφές Φλέγγα (2.159 μ.) και Αυτιά (2.082 μ.), ΒΔ της Φλέγγας, βρίσκονται επίσης μέσα στον εθνικό δρυμό. Αν ανεβείτε το θέαμα προς το νομό Ιωαννίνων και το Περιβόλι είναι κάτι το διαφορετικό.
Αβδέλλα
Η Αβδέλλα είναι γνωστή από την αναφορά που γίνεται σ' αυτήν στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα», σχετικά με τους αδελφούς Μανάκια -οι πρώτοι Ελληνες κινηματογραφιστές- που κατάγονταν από εδώ. Είναι επίσης πατρίδα του Ζήση Βέρρου, Μακεδονομάχου οπλαρχηγού που έδρασε στον Ολυμπο και σ' ολόκληρη την περιφέρεια Γρεβενών με τον Παύλο Μελά. Τέλος, είναι και η λιγότερο ανεπτυγμένη τουριστικά. Εχει μεν ξενοδοχείο που δουλεύει όλο τον χρόνο, αλλά λίγους κατοίκους τον χειμώνα. Αν δεν σας αρέσει η πολυκοσμία, η Αβδέλλα είναι ιδανική για διακοπές με πολύ καθαρό αέρα. Η πλατεία του χωριού βρίσκεται στα 1.400 υψόμετρο!
Στο δυτικό άκρο της Αβδέλλας βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, που σύμφωνα με τους κατοίκους χτίστηκε πριν από 460 χρόνια. Πρόκειται για πολύ αξιόλογο μνημείο με γυναικωνίτη και σήμαντρο, που διασώζει παλιές αγιογραφίες και εικόνες. Η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος βρίσκεται σε 1.700 υψόμετρο, σ' ένα ύψωμα ανατολικά του χωριού, όπου η θέα είναι καταπληκτική. Η εκκλησία χρονολογείται πριν από το 1900 και μπορεί να φθάσει κανείς εκεί μετά μία ώρα περπάτημα από μονοπάτι. Μέσα στο δάσος της Αβδέλλας βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, εκεί που κατά την παράδοση ήταν το κρυφό σχολειό. Ο ναός θεωρείται παλιότερος από τον αντίστοιχο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι η κεντρική εκκλησία της Αβδέλλας, στην πλατεία του χωριού. Κάηκε το 1905 και ξαναχτίστηκε το 1955.
ΑΝΘΟΥΣΑ
97 χλμ. από τα Τρίκαλα, χωμένο στα βαθίϊσκια δάση και έχοντας πάντα τον Αχελώο στ’ αριστερά μας, συναντάμε, αφού κάνουμε μια μικρή παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο, την πανέμορφη Ανθούσα. Το χωριό είναι χτισμένο στις δασωμένες πλαγιές του Κέδρου σε υψόμετρο 1.100 μ.
Στην περιοχή της μονής της Παναγίας, μεταξύ Ανθούσας και Χαλικίου, μπορεί κανείς να θαυμάσει το μεγάλο πέτρινο θολωτό γεφύρι καθώς κι ένα δεύτερο στην είσοδο του χωριού.
Οι πηγές που χρησιμεύουν για την ύδρευση του οικισμού είναι ίσως οι περισσότερες από κάθε άλλης περιοχής. Στην Ανθούσα αξίζει να περπατήσει κανείς παράλληλα προς την κοίτη του Αχελώου και μέχρι το σημείο της συμβολής των παραποτάμων του Λεπενιτσιώτη, Χαλικιώτη και Νέγκρι. Αξιόλογες είναι και οι πηγές Λιανούρα, Ρέντα, Κρανιά και Γούπι.
Η Ανθούσα βρίσκεται πνιγμένη στα απέραντα δάση που καταλήγουν στις αλπικές κορυφές Μεγάλη Ρόνα (1.700 μ.), Γκούρα (2.200 μ.) Μπάρος (2.400 μ.), Κάμπο Κρύο (2.300 μ.), Τζουμακέρτι (2.300 μ.). Ο Μπάρος είναι ο αυχένας μεταξύ του Λάκμου και των Τζουμέρκων και η φυσική διάβαση προς Ματσούκι - Καλαρρύτες του νομού Ιωαννίνων. Απέραντα δάση (32.000 στρ. έλατα, πεύκα, κρανιές, οξιές, νεραντζιές, σφενδάμια, και στις πηγές πλατάνια και ιτιές) φιλοξενούν διάφορα άγρια ζώα, μεταξύ των οποίων και ένα σπάνιο είδος αγριόγιδου, ενώ στα αλπικά υψίπεδα ζει η περίφημη πετροπέρδικα. Τέλος, στη θέση Περιβόλι βρίσκεται ένα αρκετά απότομο σπήλαιο, που δεν έχει ερευνηθεί ακόμη.
.
ΧΑΛΙΚΙ
97 χλμ. από τα Τρίκαλα, στις άδενδρες πλαγιές του Λάκμου και σε υψόμετρο 1.150 μ. συναντάμε το βορειότερο χωριό του Ασπροποτάμου, το Χαλίκι. Είναι κι αυτό χωριό μετακινούμενων κτηνοτρόφων , οι οποίοι το χειμώνα κατεβαίνουν στην περιοχή των Φαρσάλων και το καλοκαίρι επιστρέφουν στο Χαλίκι.
ΒΑ του χωριού βρίσκεται η κορυφή Ρόνα από τους πρόποδες της οποίας πηγάζει ο Ασπροπόταμος (κύρια πηγή). Η πιο όμορφη όμως πηγή είναι η Φονίσκα, Ν του οικισμού και σε μεγαλύτερο από αυτόν υψόμετρο. Άλλη κοντινή κορυφή του Λάκμου είναι το Περιστέρι, απ΄ όπου φαίνονται τα Γιάννενα και η λίμνη τους. Από το Περιστέρι πηγάζει ο ποταμός Καπραρία. Εδώ βρίσκεται και η Βουρλίγκα από την οποία το νερό αναβλύζει με κατακόρυφη πορεία μέσα από τη γη κι αφού σχηματίσει ένα ρυάκι για μερικά μέτρα ξαναχάνεται σε υπόγεια καταβόθρα. Το χειμώνα που η τρύπα φράζει από τους πάγους σχηματίζεται μιά μικρή λίμνη που η παράδοση την θέλει να είναι το φυσικό καταφύγιο ενός στοιχειού. Απαράμιλλης ομορφιάς επίσης και η τοποθεσία ολόκληρη που απλώνεται κάτω από τις βραχώδεις κορυφές του Λάκμου.
Η Βοβούσα ή Βωβούσα ( Vovousa ) είναι χωριό στο νομό Ιωαννίνων της Ηπείρου.
Βρίσκεται περίπου 70 χλμ. βόρειο-ανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων. Είναι έδρα του κοινοτικού διαμερίσματος Βοβούσας, της κοινότητας Βοβούσας και κατά την απογραφή του 2001 είχε 179 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με την υλοτομία και τον τουρισμό. Απέχει 77 χλμ. από τα Ιωάννινα.
Μέσα από το χωριό περνάει ο ποταμός Αώος, από τη βοή των νερών του οποίου πιθανότατα πήρε και το χωριό το όνομά του. Το χωριό ήταν γνωστό και με την βλάχικη ονομασία Μπαϊεάσα.
Στη μέση του χωριού, υπάρχει ένα πέτρινο γεφύρι, μονότοξο, που ενώνει τις δυο όχθες και γειτονιές του χωριού. Χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο.
Γνώρισε μεγάλη ακμή κατά την αυτονομία του Ζαγορίου επί Τουρκοκρατίας. Το 1817, το χωριό είχε 2.500 κατοίκους, οι οποίοι λιγόστεψαν δραματικά και το χωριό ερημώθηκε μετά από ληστρικές επιδρομές. Επανακατοικήθηκε μετά την απελευθέρωσή του το 1913.
Το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς το 1943.