Ωραίος ο Ivan... αν και φοβόταν οτι λόγω της φορτωμένης και σκοτεινής ατμόσφαιρας δεν θα κατάφερνε πολλά στις φωτό τελικά έδωσε ρέστα!!
Η παρέα λίγο πολύ γνωστή.. Τον Νικόλα(L200) είχα να τον δω καμιά 10αρια χρόνια(απο ανάλογη εκδήλωση

) και πραγματικά δεν άλλαξα καθόλου..

Έφυγε άρον άρον στα μέσα της διαδρομής (για την ακρίβεια μετά τον πρώτο τάκο

) για επαγγελματικούς λόγους.
Ο Ivan συνοδοιπόρος μου (και τον ευχαριστώ που δέχθηκε χωρίς πολλά πολλά, να πάμε με το δικό μου αυτοκίνητο

)άψογος τόσο για την παρέα-βοήθεια όσο και για τις τουριστικές πληροφορίες της περιοχής..Φυσικά ανέλαβε και την φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωση.
Ο Πετράν, τον οποίο πήγαμε να βοηθήσουμε σε αυτό το δύσκολο έργο της χαρτογράφησης
(τα γράφω για να τα διαβάζει η Αντωνία και να παίρνει πιο εύκολα άδεια) άψογος στην παρέα και πραγματικά ο άνθρωπος που θα πέσει πρώτος κάτω απο το αυτοκίνητο σου, πριν ακόμη και απο σένα, εάν έχεις πρόβλημα (ευχαριστώ για την βοήθεια)
Όλα καλά εκτός απο τον καιρό ο οποίος κυριολεκτικά μας ανάγκασε να αφήσουμε εκκρεμότητα.. δεν μιλάω για το κομμάτι που δεν κάναμε αλλά για να ξανανεβούμε στο τέλος του δρόμου και να απολαύσουμε την θέα. Ειδικά το πρωί, η ορατότητα ηταν περιορισμένη.. ενα συνεχόμενο ψιλόβροχο(που ώρες ώρες δυνάμωνε) μας συνόδευε σχεδόν ολη μέρα. Στα ψηλά φυσικά μετατράπηκε σε χιονόνερο με τις ανάλογες θερμοκρασίες... χαμηλά το τοπίο μαγευτικό.. κοκκινοκαφέπράσινο, με την υγρασία να προσθέτει λίγη ομορφιά παραπάνω..
Η Τζένα(την οποία χάζευα απο το Πάικο αλλα πρώτη φορά επισκεπτόμουν) είναι ενας μικρός ορεινός όγκος ο οποίος φτάνει τα 2100+m. Χαμηλά δάσος οξιάς, οι κορυφές φαλακρές και βραχώδεις.. Όλα αυτά μαζεμένα σε μια αρκετά μικρή περιοχή με αποτέλεσμα να είναι πραγματικά απότομος(μου θύμισε το Μπέλες), με σχεδόν κάθετες πλαγιές και μια "'άγρια" ομορφιά στο τοπίο, λόγω των απότομων βράχων. Μέσα στο δάσος το χώμα περίεργο (πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράμα) κατι σαν αμμολάσπη θα το χαρακτήριζα, μετά το πότισμα απο την βροχή τα ΚΟ2 πραγματικά ήταν "λίγα" με τα MUD να κάνουν "παιχνίδι" (συνήθως τα ΑΤ κάνουν παιχνίδι και τα MUD πάνε αεράτα).Δεν είναι τυχαίο οτι τα υλοτομικά τρακτέρ είχαν διπλά διαφορικά και αλυσίδες..

Μέσα σ'αυτήν την περίεργη λάσπη υπήρχαν και πολλές πέτρες (αρκετές ήταν και καμουφλαρισμένες) οι οποίες έδωσαν μια μικρή "καμπυλότητα" στην ποδιά μου...

Πάμε για φωτογραφίες:

- Η θέα στα αψηλά

- Η θέα στα αψηλά 2

- χάσιμο μέσα στο δάσος

- τάκος Νο1 (βλέπετε και τις πορτοκαλί πυραμίδες της Τζένας)

- ρυάκι..

- ώώώπα, που το πας αυτό;

- μόλις "άνοιγε" λίγο χάζευες..

- Τάκος 2 (βραδινό)

- εργάτη τελικά δεν χρησιμοποιήσαμε..