Κατάθεση Nelson Piquet
Εγώ, ο Nelson Angelo Piquet, γεννηθείς στις 25 Ιουλίου του 1985 στη Χαϊδεμβέργη της Γερμανίας δηλώνω τα εξής:
1. Εκτός και αν αναφέρεται αλλιώς, τα γεγονότα που αναφέρονται στην κατάθεση αυτή βασίζονται σε στοιχεία που είναι εν γνώσει μου. Θεωρώ ότι όσα αναφέρονται στην κατάθεσή μου είναι αληθή. Για όσα δεν έχω ιδία άποψη, είναι αληθή απ’ όσο γνωρίζω και αναφέρω την πηγή τους.
2. Κάνω αυτή την κατάθεση στη FIA με τη θέλησή μου, προκειμένου η FIA να επιτελέσει το ρόλο της ως διοργανώτρια αρχή του παγκόσμιου πρωταθλήματος της Formula 1.
3. Γνωρίζω ότι είναι καθήκον όλων των συμμετεχόντων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 και των κατόχων Super Licence να εξασφαλίσουν τη δικαιοσύνη και τη νομιμότητα του πρωταθλήματος. Επίσης γνωρίζω ότι μπορεί να προκύψουν σοβαρές συνέπειες αν υποβάλλω ψευδή κατάθεση.
4. Κατανοώ ότι η κατάθεσή μου μαγνητοφωνείται και ότι η πλήρης απομαγνητοφώνηση θα είναι διαθέσιμη σε εμένα και στη FIA. Το παρόν κείμενο αποτελεί μία περίληψη των κυριότερων σημείων κατά τη διάρκεια της προφορικής κατάθεσης.
5. Θέλω να φέρω εις γνώση της FIA τα ακόλουθα.
6. Κατά τη διάρκεια του Grand Prix της Formula 1 στη Σιγκαπούρη, στις 28 Σεπτεμβρίου του 2008, για το παγκόσμιο πρωτάθλημα της F1 του 2008, μου ζητήθηκε από τον κ. Flavio Briatore, ο οποίος είναι τόσο ο μάνατζερ μου όσο και ο επικεφαλής της ING Renault F1, και από τον κ. Pat Symonds, τον τεχνικό διευθυντή της Renault F1, να έχω ηθελημένα έξοδο με το μονοθέσιο μου προκειμένου να επηρεάσω θετικά το αποτέλεσμα για την ομάδα της ING Renault F1 στο συγκεκριμένο αγώνα. Συμφώνησα και προκάλεσα τη σύγκρουση του μονοθεσίου μου στον προστατευτικό τοίχο κατά τον 13-14ο γύρο του αγώνα.
7. Η πρόταση για να προκαλέσω ηθελημένα το ατύχημα μου έγινε λίγο πριν την έναρξη του αγώνα, όταν με κάλεσαν οι κ. Briatore και Symonds στο γραφείο του πρώτου. Ο κ. Symonds, παρουσία του κ. Briatore, με ρώτησε αν ήμουν διατεθειμένος να θυσιάσω τον αγώνα μου για χάρη της ομάδας «προκαλώντας την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας». Κάθε πιλότος της F1 γνωρίζει ότι ότι το αυτοκίνητο ασφαλείας βγαίνει στην πίστα όταν έχει συμβεί κάποιο ατύχημα που έχει ως αποτέλεσμα στην πίστα να υπάρχουν είτε συντρίμμια είτε κάποιο ακινητοποιημένο μονοθέσιο, και όπου είναι δύσκολη η απομάκρυνση του μονοθεσίου, όπως συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση.
8. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνομιλίας ήμουν σε εύθραυστη συναισθηματική κατάσταση, λόγω του άγχους από το γεγονός ότι ο κ. Briatore είχε αρνηθεί να με ενημερώσει για το αν το συμβόλαιο μου θα ανανεωνόταν για την επόμενη αγωνιστική σεζόν (2009), όπως συμβαίνει συνήθως στα μέσα της χρονιάς (γύρω στον Ιούλιο ή τον Αύγουστο). Αντίθετα, ο κ. Briatore επανειλημμένως μου ζήτησε να υπογράψω ένα συμφωνητικό που δεν θα μου επέτρεπε να διαπραγματευτώ εν τω μεταξύ με άλλες ομάδες. Επανειλημμένως με πίεζε να παρατείνουμε τη διάρκεια αυτής της συμφωνίας και ανά τακτά διαστήματα με καλούσε στο γραφείο του για να μιλήσουμε σχετικά, ακόμη και τις ημέρες των αγώνων - όταν θα έπρεπε να συγκεντρώνομαι και να ηρεμώ πριν τον αγώνα. Το άγχος αυξανόταν από το γεγονός ότι στις κατατακτήριες δοκιμές του Grand Prix της Σιγκαπούρης κατέλαβα την 16η θέση στο grid, άρα ήμουν ανασφαλής σχετικά με το μέλλον μου στην ομάδα της Renault. Όταν μου ζητήθηκε να προκαλέσω ατύχημα με το μονοθέσιο μου και την είσοδο του safety car προκειμένου να βοηθήσω την ομάδα μου, δέχτηκα επειδή ήλπιζα ότι θα ενίσχυε τη θέση μου στην ομάδα στο κρίσιμο αυτό σημείο της σεζόν. Σε κανένα σημείο δεν μου είπε κάποιος ότι συμφωνώντας να προκαλέσω ατύχημα θα εξασφάλιζα την ανανέωση του συμβολαίου μου ή κάποιο άλλο κέρδος. Εντούτοις, στο πλαίσιο αυτό σκέφτηκα ότι θα βοηθούσε να πετύχω το σκοπό μου αυτό. Έτσι λοιπόν αποδέχτηκα να προκαλέσω το ατύχημα.
9. Μετά τη συνάντηση με τους κ. Symonds και Briatore, ο κ. Symonds με πήρε παράμερα σε μια ήσυχη γωνία και με τη χρήση ενός χάρτη μου έδειξε ακριβώς τη στροφή που έπρεπε να έχω την έξοδο. Η στροφή αυτή επιλέχθηκε γιατί στο συγκεκριμένο σημείο της πίστας δεν υπήρχαν γερανοί που θα μπορούσαν να σηκώσουν γρήγορα το κατεστραμμένο μονοθέσιο ούτε είχε πλαϊνές εισόδους, που θα επέτρεπαν στους κριτές να απομακρύνουν το μονοθέσιο από την πίστα. Επομένως, θεωρούσε ότι μια έξοδος στο συγκεκριμένο σημείο θα ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα προκαλούσε τέτοια αναστάτωση στην πίστα που θα ήταν απαραίτητο να εμφανιστεί το SC έτσι ώστε η πίστα να καθαριστεί και να συνεχιστεί ο αγώνας.
10. Ο κ. Symonds επίσης μου είπε σε ποιον ακριβώς γύρο έπρεπε να γίνει το ατύχημα, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια στρατηγική για τον ομόσταβλό μου, κ. Fernando Alonso, έτσι ώστε να ανεφοδιαστεί λίγο πριν από την εμφάνιση του SC, κάτι που όντως έκανε στο γύρο 12. Το κλειδί σε αυτήν τη στρατηγική ήταν ότι η γνώση ότι το SC θα έβγαινε στο 13ο ή 14ο γύρο επέτρεπε στην ομάδα να ξεκινήσει το μονοθέσιο του κ. Alonso με επιθετική στρατηγική καυσίμων, έχοντας ελαφρύ μονοθέσιο που θα είχε αρκετά καύσιμα για να φτάσει μέχρι το 12ο γύρο αλλά όχι πολύ πιο μακριά. Αυτό θα επέτρεπε στον κ. Alonso να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερα (βαρύτερα) μονοθέσια, γνωρίζοντας ότι τα μονοθέσια αυτά θα ήταν δύσκολο να τον προφτάσουν αργότερα στον αγώνα λόγω του SC. Η στρατηγική αυτή λειτούργησε και ο κ. Alonso κέρδισε το Grand Prix Σιγκαπούρης του 2008.
11. Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης, δεν έγινε καμία αναφορά σε ανησυχίες σχετικά με τα προβλήματα ασφάλειας που θα προέκυπταν από αυτήν τη στρατηγική, είτε για εμένα είτε για το κοινό είτε για τους άλλους οδηγούς. Το μόνο σχόλιο που έγινε σε αυτό το πλαίσιο ήταν ένα από τον κ. Pat Symonds, ο οποίος με προειδοποίησε να «είμαι προσεκτικός», το οποίο ερμήνευσα ότι σήμαινε να μην τραυματιστώ.
12. Εγώ σκοπίμως προκάλεσα την έξοδο αφήνοντας το μονοθέσιο να φύγει εκτός ελέγχου λίγο πριν από τη συγκεκριμένη στροφή. Για να είμαι σίγουρος ότι θα προκαλέσω το ατύχημα στο σωστό γύρο, επανειλημμένα ρώτησα την ομάδα μέσω του ασυρμάτου τον αριθμό του γύρου, κάτι που δεν κάνω σε φυσιολογικές συνθήκες. Δεν τραυματίστηκα σε αυτό το συμβάν, όπως δεν τραυματίστηκε οποιοσδήποτε άλλος.
13. Μετά τη συνομιλία με τους κ. Briatore και Symonds, η «στρατηγική του ατυχήματος» δεν ξανασυζητήθηκε με κανέναν από τους δύο. Ο κ. Briatore μου είπε διακριτικά «σε ευχαριστώ» μετά το τέλος του αγώνα, χωρίς να αναφέρει οτιδήποτε άλλο. Δε γνωρίζω αν αυτή η στρατηγική ήταν σε γνώση οποιουδήποτε άλλου πριν τον αγώνα.
14. Μετά τον αγώνα ενημερώθηκα από τον κ. Felipe Vargas, οικογενειακό φίλο και σύμβουλο, ότι το συμβάν είχε προκληθεί ηθελημένα. Ο κ. Vargas ενημέρωσε και τον πατέρα μου, κ. Nelson Piquet, κάποια στιγμή αργότερα.
15. Μετά τον αγώνα ορισμένοι δημοσιογράφοι έκαναν ερωτήσεις σχετικά με το ατύχημα και με ρώτησαν αν το είχα προκαλέσει ηθελημένα, καθώς το θεωρούσαν «ύποπτο».
16. Εντός της ομάδας μου, ο μηχανικός του μονοθεσίου αμφέβαλε για τη φύση του ατυχήματος, καθώς το θεώρησε ως αφύσικο και του απάντησα ότι έχασα τον έλεγχο του μονοθεσίου μου. Πιστεύω ότι ένας έξυπνος μηχανικός θα είχε προσέξει από την τηλεμετρία ότι προκάλεσα το ατύχημα καθώς συνέχισα να επιταχύνω, τη στιγμή που η «φυσιολογική» αντίδραση θα ήταν να φρενάρω όσο το δυνατόν πιο νωρίς.
Ειλικρινώς καταθέτω
Πιστεύω και ορκίζομαι ότι τα όσα κατέθεσα είναι αληθή.
Αυτή η κατάθεση έλαβε χώρα στα κεντρικά γραφεία της FIA στο Παρίσι στις 30 Ιουλίου του 2009 παρουσία του κ. Alan Donnelly (επικεφαλής των κριτών της FIA), των κ. Martin Smith και Jacob Marsh (και οι δύο της εταιρείας ερευνών Quest, τη βοήθεια της οποίας στην έρευνα ζήτησε η FIA). Σημειώσεις κράτησε η κ. Dondnique Costesec (της Sidley Austin LLP).