Μοτοσικλετιστές... περίεργος και υπέροχος κόσμος.

[vic27]

Αύγουστος του '95 με dt 200 και εγώ, έχω πάει στη Στυλίδα να δω τους δικούς μου που παραθεριζαν. Μετά από μια εβδομάδα ξεκινάω απόγευμα για επιστροφή στον Πειραιά, με σκοπό την επόμενη μέρα, πρωί - πρωί, να συνταξιδεψω με ένα XL 185s για Θεσσαλονίκη για να πάω σε μια σχολή ιστιοπλοΐας. Γεμίζω το dtακι με βενζίνη και Castrol (εκτός από το δοχείο της ανάμειξης,έβαζα πάντα και στο ντεποζιτο όταν πήγαινα ταξίδι), και βγαίνω εθνική με 120 και όρεξη για ταξίδι. Μετά τη Λαμία, και ενώ το εργαλείο φαίνεται να πετάει βρίσκεται στο δρόμο μου ένα lada 1200 (αυτά τα τετράγωνα θορυκτα). Χωρίς να το σκεφτώ, αριστερό φλας, τέρμα γκάζι και προσπεράση. Την ώρα που μπαίνω μπροστά από τον λαντουρα, το στροφομετρο καρφωνεται στα κόκκινα και το σασμαν στη νεκρά. Αμέσως κατάλαβα τι συνέβη αφού ήταν η δεύτερη φορά που κούρευε το γρανάζι της 6ης. Ευτυχώς ο οδηγός του θορυκτου αντιληφθηκε αμέσως τι είχε συμβεί και την γλύτωσα. Επιστροφή στον Πειραιά με 5η, φυσικά πήγα στην Θεσσαλονίκη με το τραίνο. Όταν επέστρεψα επισκευασα το dtακι και φυσικά το πούλησα, αφού ήταν η τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο που κατέβασα κινητήρα. Από τότε μόνο Honda....

[mitsosstr636r]

Για αυτό το λόγο άνοιξα το παρόν θέμα!

Φίλε McLaren απλά


Βίκτωρα αν είχες Honda δεν θα μας έγραφες την εμπειρία σου τώρα

[kaliakouda]

Μεγάλα σουξέ προβλέπω, είστε όλοι υπέροχοι!!
Θα τα ανασυντάξω στο μυαλό και θα γράψω κι εγώ

[mitsosstr636r]

Λίγα χρόνια πρίν, αρχές καλοκαιριού είπαμε με την παρέα να πάμε μια καλή βόλτα γιατί είχαμε καιρό να πονέσουμε...

Η φιλοσοφία ήταν πάντα ξεκινάμε με έναν προορισμό και δεν λέμε ποτέ τι ώρα θα επιστρέψουμε. Αρκετά χλμ. που να βγαίνουν όμως για μονοήμερη.

Ωραίες εποχές. Παρασκευή ή Σάββατο έπεφτε το τηλέφωνο και το ραντεβού δινόταν για Κυριακή πρωί.

Παρασκευή μεσημέρι βλέπω κλήση από το Θάνο (Kawa 14). Το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Μπλα μπλα μπλα 9 μετά τα διόδια....μπλα μπλα μπλα κάπου κοντά θα πάμε....

Κυριακή ξύπνημα από νωρίς. Ντύσιμο και γρήγορα στο γκαράζ να προετοιμάσουμε το άλογο μας. Το ZX περιμένει με ανυπομονησία. Είχαμε καιρό να βγούμε. Έλεγχος στα βασικά σημεία, αλυσίδα, πιέσεις και είμαστε έτοιμοι. Γυρνάω το κλειδί κάνει check μίζα και παίρνει τσακμακι όπως πάντα. Μου είχε υποσχεθεί ότι την μέρα που η μοίρα με θέλει να πέφτω αυτό δεν θα πάρει μπρος! Δεν της κάναμε το χατήρι....

Λίγο αργότερα στο σημείο συνάντησης. Χαιρετούρες ,πειράγματα, χαμόγελα.
Για πες Θάνο? Να μωρέ έχω βγάλει μια καλή διαδρομή. Πάτρα, γέφυρα, ορεινή Ναυπακτία, Καρπενήσι μπλα μπλα μπλα θα γουστάρετε...

Ξεκινάμε. Ηλεκτροκόλληση στην Εθνική καφεδάκι μετά την γέφυρα. Ανηφορίζουμε και ανακαλύπτουμε ότι μερικά σημεία που στον χάρτη εμφανίζονται ως αγροτικός δρόμος είναι -Ω για δες!- αγροτικός δρόμος! Μην μασάτε παιδιά λέει ο Θάνος με το VARADERO! έλα μωρέ τι θα πάθουν τα supersport στο χώμα. Ακόμα με πονάει η καρδιά μου στην σκέψη....

Μετά από αρκετό off road καταφέρνουμε να βρεθούμε στην Μονή και αργότερα στο φράγμα του Ευήνου. Ωραίο το φράγμα. Τι ειρωνεία όμως. ..... Τόσα κυβικά νερό και εμείς ένα βήμα πριν την λιποθυμία. Ντάλα μεσημέρι καλοκαιριάτικα μέσα στις δερμάτινες στολές να έχουμε πεθάνει από δίψα. Ξεκινάμε με την συμφωνία να σταματήσουμε οπουδήποτε για νερό. Ακόμα και σπίτι να βρούμε να ζητήσουμε λίγο νερό ρε αδερφέ. Και ανηφοριζοντας βρίσκουμε την όαση μας! Πέτρινη βρύση με νερό να βγαίνει από το βράχο. Δεν έχω πιεί ποτέ τόσο δροσερό, τόσο κρυστάλλινο νερό. Αυτό ήταν. Θαύμα. Και εκεί που πήραμε τα πάνω μας και λέγαμε τι τυχεροί που είμαστε ήρθε η πραγματική έκπληξη. Κάτω από τον δρόμο ζούσε ένας ωραίος κύριος που στο άκουσμα μας βγήκε κρατώντας ένα καρπούζι κομμένο στα δύο για να μας δροσίσει. Αμφιβάλλω αν γευτώ ποτέ πιο νόστιμο καρπούζι!

Μετά συνεχίσαμε τον δρόμο μας και κατά τις 9 το βράδυ αφού πρώτα είχαμε γράψει περί τα 900 χιλιόμετρα επιστρέψαμε γεμάτοι στα σπίτια μας.

Ωραία στιγμή. Θα την λέω μέχρι να πεθάνω.

[Tzivitzonis]

Ας κάνω την αρχή αν και δεν είμαι καλός συγγραφέας

Μπαααααααααααααααααααα

Θυμήσου...... σου έχω πάρει ένα ΟΣΚΑΡ για όταν έρθεις από δω να στο απονείμω!

[mclaren]

Ας κάνω την αρχή αν και δεν είμαι καλός συγγραφέας

Μπαααααααααααααααααααα

Θυμήσου...... σου έχω πάρει ένα ΟΣΚΑΡ για όταν έρθεις από δω να στο απονείμω!

Εκείνα που πουλάνε στα παζάρια;

[tsiros]

Καλοκαίρι του '99 με ένα dt125 είμαι στο δρόμο από Θεσσαλονικη για Αλεξανδρούπολη. Είχα κανονήσει με κάτι φίλους να περάσουμε Σαμοθράκη για λίγες μέρες και να την πέσουμε στο δημοτικό κάμπινγκ του νησιού. Το μηχανάκι φορτωμένο με ένα μικρό σάκο και άλλον ένα εγώ στην πλάτη και δρόμο. Ο μόνος εξοπλισμός ένα κράνος. Καλοκαιράκι λέω μια χαρα, φοραω και ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι και δρόμο..... Ούτε ήξερα πως θα πάω ούτε τίποτα.... Ή εγνατία τότε σε κάποια κομμάτια υπό κατασκευή με αποτέλεσμα να μπαίνω μέσα από κάποια χωριά σε κάποια μέρη που ούτε θυμάμαι. Για κάποιο λόγο το μηχανάκι δεν τραβούσε με τίποτα στα ψηλά. Με περνούσαν μέχρι και τα φορτηγά... Όταν κατάφερα και έφτασα Αλεξανδρούπολη, το μηχανάκι είχε πιει όλο το λάδι μίξης..... Τέτοια ώρα τέτοια λόγια..... Βρήκα την παρέα, περάσαμε στο νησί με πολύ χαβαλέ και καλή διάθεση... Όταν ήρθε ή ώρα της επιστροφής, το πρόβλημα φυσικά εκεί.... Τσίκι-τσίκι λοιπόν με 90 βαριά 100 γυρησα πίσω έχοντας κάνει το πρώτο μου ταξίδι με μηχανάκι... Το πρόβλημα βρέθηκε τις επόμενες μέρες που πήγα απ το μηχανικό μου και άλλαξε τη μία ντιζα του ypvs (αυτή για τα ψηλά)που είχε κοπεί.
Από τότε δεν έμεινα ούτε ώρα χωρίς μηχανάκι..... Συνολικά γύρω στα 100000 χλμ με διάφορα μηχανάκια, πολλά χλμ σε ανοιχτούς δρόμους με αποκορύφωμα ένα ταξίδι στην Ευρώπη το 06, που εφτασα μαζί με μια ακόμα ψυχή βόρεια μεχρι την Ολλανδία και δυτικά μέχρι το Μονακό.... Όλα αυτά μέχρι το Μάη του 14 που πούλησα τον τελευταίο έρωτα και έκτοτε δεν έχω ξανακαβαλήσει....

[mitsosstr636r]

Από τότε δεν έμεινα ούτε ώρα χωρίς μηχανάκι.....

φίλε μου!
εύχομαι σύντομα να ξαναβρεθείς στις μοτοστράτες!

[nick_89]

Πολύ ωραίο το θέμα!!!

Το κλειδώνω για μένα να μην μπορώ να το δω γιατί θα έχουμε προβλήματα

[DENNISLA]

Εχω κ εγω μια ιστορια.......

[panoshm]

Για πες.....

[DENNISLA]

Για πες.....

την εχω ηδη

[ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ]

Απλα εχω βουρκωσει

[l200]

Απλα εχω βουρκωσει

+1

[kaliakouda]

Να μαι...
Αν αρχίσω να περιγράφω περιπέτειες και ευτράπελα, θα πρέπει να γεμίσω σελίδες μετά από σχεδόν εκατομμύριο χλμ. ως παλαιός αναβάτης, ας βάλω λοιπόν κάνα δυό συμβάντα που μου έχουν μείνει ανεξίτηλα γραμμένα στο κρανίο μου

Αύγουστος 1988
Μηχανάκι KAWASAKI GPZ 900R NINJA λίγων μηνών, δώρο γάμου μόλις στρωμένο με 10.000χλμ. στο κοντέρ
Συνεπιβάτης Μαράνια
Πρόφαση Γαμήλιο Ταξίδι
Εξοπλισμός ύπνου σκηνή-υπνόσακκοι

Προορισμοί Ηγουμενίτσα-Πρίντεζι- Ιταλία από Νάπολη και πάνω-Μονακό-Γαλλία, αξέχαστη η επαρχία της 3 φορές την έχω διασχίσει και τις 3 έβρεχε, αλλά πανέμορφη Ισπανία-Πορτογαλία-ξανά Ισπανία από άλλη διαδρομή-Ανδόρα για ψώνια δερμάτινων στολών -Ελβετία- Γαλλία προς τα Βόρεια για Αννεσύ για πέρασμα προς Ιταλία μέσω του πανέμορφου περάσματος της Δομοδοσόλας-Ιταλία προς Πρίντεζι-Ηγουμενίτσα-Πάργα για μπανάκια
Διάρκεια άδειας 1 μήνας

Βρισκόμαστε Βαρκελώνη και κάποια ίωση μας έχει χτυπήσει, με κολλάει η Μαράνια αλλά δεν υπήρχε χρόνος και θα χάναμε τόπους της Ισπανίας, έτσι οδηγούσα 2 ημέρες με πυρετό, όλα καλά όμως και συνεχίζουμε
Έχουμε κάνει ήδη 4.000κμ και η κούραση έχει αρχίσει και με καταβάλλει, ρίχνω την ιδέα να μην πάμε Πορτογαλία αλλά να την πέσουμε σε κάνα θέρετρο Νότια
Η Μαράνια φρίττει μόλις το ακούει ΄΄Εγώ δεν έφτασα μέχρι εδώ για να μην πάω Πορτογαλία, θα πάρω το τραίνο για Πορτογαλία και μετά θα κατέβω Μαρόκο ΄΄
Ας κάνω και αλλιώς, Μαδρίτη-Λισσαβώνα 500κμ. και είμαστε σούρουπο σύνορα, εδώ αρχίζει το αξέχαστο..
Μου έκανε εντύπωση ότι δεν νύχτωνε, ρίχνω μια ματιά στους καθρέπτες και βλέπω πίσω μου την Ισπανία σκοτεινή, μπροστά ο ήλιος ακόμη έφεγγε κανονικά
Φυσικά αυτό οφείλεται στην μία ώρα διαφορά που έχουν οι δύο χώρες
Σταματήσαμε και θαυμάσαμε κάτι που εδώ στη χώρα μας δεν μπορείς να το συναντήσεις, μπορεί σε κάποιους να φανεί αστείο αλλά εντυπωσιαστήκαμε και φρόντισα στον γυρισμό να δούμε ακριβώς το αντίθετο φαινόμενο
Αυτά προς το παρών φίλοι

ΥΓ1. Όσοι σκέφτονται να πάνε Ισπανία και δεν επισκεφτούν την Πορτογαλία έχασαν, πρόκειται για μια φανταστική και καταπράσινη χώρα, θα σας πω απλά ότι στο κέντρο της Μαδρίτης τα θερμόμετρα έγραφαν 45' C ενώ Πορτογαλία αναπνεύσαμε με 10 βαθμούς κάτω, ο Ατλαντικός βλέπεις δροσίζει κάργα..
ΥΓ2. Ευτυχώς για Μαρόκο χρειάζονταν τότε εμβόλια και πείστηκε..
ΥΓ3. πατώντας οι ρόδες μου Αθήνα το κοντέρ έγραφε 20.000κμ.