Πρωτες βοηθειες για τον σκυλο μας

[setteras]

Απο μια μια ιδεα του kaliakouda σκεφτικα να μεταφερω το παρακατω αρθρο του περιοδικου κυνηγεσια κ κυνοφιλια που περιεχει τροπους πρωτων βοηθειων για τον αγαπημενο τετραποδο φιλο μας!!!

Πρώτες Βοήθειες
στον κυνηγετικό σκύλο στον κυνηγότοπο
Γράφει ο Γιώργος Ι. Ρόζος: κτηνίατρος

Με τον όρο πρώτες βοήθειες, εννοούμε τις άμεσες εκείνες ενέργειες που πρέπει να κάνει ο ιδιοκτήτης του σκύλου, ώστε να μην επιδεινωθεί η κατάσταση του ζώου, μετά από ένα συμβάν π.χ. τραυματισμός, δάγκωμα φιδιού, κ.λ.π. Οι πρώτες βοήθειες λοιπόν δεν είναι η οριστική θεραπεία του προβλήματος, αλλά ένας τρόπος να βοηθήσουμε το ζώο που πάσχει, ώστε να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του μέχρι να το δει ο κτηνίατρος.

Αν το ζώο σας πάσχει από κάποια ασθένεια, καλό είναι να συμβουλευθείτε τον κτηνίατρο που το παρακολουθεί, για τις τυχόν επιπλοκές που μπορούν να παρουσιαστούν κατά την διάρκεια του κυνηγίου και να λάβετε ειδικές οδηγίες.

Χρήσιμο είναι να έχετε μαζί σας το τηλέφωνο του κτηνιάτρου που παρακολουθεί τον σκύλο σας, ώστε μέσω κινητού τηλεφώνου να μιλήσετε απευθείας μαζί του. Για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, αν κυνηγάτε σε ιδιαίτερα απομακρυσμένη περιοχή από την έδρα σας, φροντίστε μέσω του Ο.Τ.Ε. (Χρυσός Οδηγός ή 131) να μάθετε 2-3 τηλέφωνα κτηνιάτρων της περιοχής. Αχρείαστα να είναι, αλλά αν συμβεί κάτι, καλό είναι να είστε οργανωμένοι ώστε και χρόνο να κερδίσετε και το σκυλί σας να θεραπευτεί.

Ας δούμε όμως τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις και πώς εσείς θα τις αντιμετωπίσετε.

1. Δάγκωμα φιδιού: Το ζώο σας όταν τσιμπηθεί βγάζει μια έντονη κραυγή πόνου. Συνήθως στο σημείο του δαγκώματος, διακρίνονται τα ίχνη (αποτυπώματα) από τους κυνόδοντες του φιδιού. Το αίμα που τρέχει είναι ελάχιστο, όμως η περιοχή αρχίζει να πρήζεται (οίδημα) και το πρήξιμο να επεκτείνεται. Τα συνηθισμένα σημεία δαγκώματος εντοπίζονται στο πρόσωπο, στον λαιμό και στα πόδια.

Αντιμετώπιση: Ξεπλύνετε καλά την πληγή με οξυζενέ και κάνε μία ένεση κορτιζόνης υποδόρια ή ενδομυϊκά. (Ανάλογη είναι η αγωγή σε τσιμπήματα εντόμων όπως σκορπιοί, μέλισσες, σφήκες).



2. Φόλα: Οι φόλες είναι δολώματα τροφής που περιέχουν φυτοφάρμακα. Μετά την κατάποσή τους και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ο σκύλος αρχίζει να τρέμει ολόκληρος ή ακόμα να εμφανίζει έντονους σπασμούς. Συχνά το ζώο κάνει εμετό, του φεύγουν κόπρανα, ενώ σχεδόν πάντα υπάρχει άφθονη παραγωγή σάλιου, που σαν αφρός τρέχει από το στόμα.

Αντιμετώπιση: Άμεσα κάντε ενδομυϊκά ατροπίνη και κάποια ένεση που να προκαλεί εμετό. Με τον εμετό θα αποβληθεί η ποσότητα εκείνη του δηλητηρίου που δεν έχει απορροφήσει ο οργανισμός, ενώ η ατροπίνη θα εξουδετερώσει το δηλητήριο που έχει ήδη περάσει στο αίμα.



3. Τραυματισμός – Αιμορραγία: Συρματοπλέγματα, σπασμένα γυαλιά, ανοιγμένες κονσέρβες, καρφιά και άλλα αιχμηρά αντικείμενα «ναρκοθετούν» συχνά έναν κυνηγότοπο. Αν το ζώο σας τραυματιστεί, τότε εκτός από τις κραυγές πόνου θα διαπιστώσετε ότι π.χ. κουτσαίνει αν έχει σκίσει το πόδι του και φυσικά θα δείτε την πληγή. Αν έχει κοπεί κάποιο αιμοφόρο αγγείο, τότε προκαλείται περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή αιμορραγία. Το αίμα είτε θα έχει σκούρο κόκκινο χρώμα και θα ρέει αργά και σταθερά (φλεβική αιμορραγία), είτε θα έχει ζωηρό κόκκινο χρώμα και θα ρέει «κατά ριπάς» … σαν συντριβάνι (αρτηριακή αιμορραγία).

Αντιμετώπιση: Ξεπλύνετε με καθαρό νερό την πληγή. Με μία γάζα ή ένα τσιμπιδάκι αφαιρέστε τα τυχόν ξένα σώματα, π.χ. θραύσματα γυαλιών, αγκάθια, κ.λ.π. Ξεπλύνετε καλά με οξυζενέ. Αν η αιμορραγία είναι φλεβική, πιέστε σφιχτά την πληγή με ένα ύφασμα, ένα ρούχο ή ένα μαντήλι και η αιμορραγία θα σταματήσει. Αν όχι, επαναλάβετε μέχρι να σταματήσει. Αν η αιμορραγία είναι αρτηριακή, τότε δέστε σφιχτά το ύφασμα ή το μαντήλι λίγα εκατοστά πιο πάνω από την πληγή. Κάθε 20 λεπτά να χαλαρώνετε το σφίξιμο για 5 λεπτά ώστε να μην νεκρωθεί το άκρο (κίνδυνος γάγγραινας).

Ανάλογη είναι η αγωγή και σε περιπτώσεις που δύο ή περισσότερα σκυλιά συμπλακούν σε μάχη μεταξύ τους καθώς και σε περίπτωση τουφεκισμού (σκάγιωμα).



4. Κάταγμα (σπάσιμο) – εξάρθρημα (στραμπούληγμα): Σε περίπτωση κατάγματος, ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος στην ψηλάφιση. Παρατηρείται πρήξιμο και το ζώο δεν στηρίζεται στο άκρο αυτό (αδυναμία στήριξης). Στο εξάρθρημα η εικόνα είναι ίδια, με την διαφορά πως σε πιο ελαφριές περιπτώσεις το ζώο αν και διστακτικά, μπορεί να πατάει το πόδι του.

Αντιμετώπιση: Επειδή τα άκρα των σπασμένων οστών είναι πιθανό να τραυματίσουν τους μυς, τους συνδέσμους, τους τένοντες, αγγεία και νεύρα, επιβάλλεται η ακινητοποίησή τους. Με ένα ίσιο κομμάτι ξύλο, π.χ. ένα κλαδί, κατασκευάζουμε νάρθηκα και τον δένουμε στο σπασμένο άκρο, ώστε αυτό να είναι ακινητοποιημένο. Αν το κάταγμα είναι ανοιχτό, έχει δηλαδή σκιστεί το δέρμα, τότε ξεπλένουμε με άφθονο νερό και αφού εφαρμόσουμε τον νάρθηκα, καλύπτουμε την πληγή με καθαρό ύφασμα.



5. Θερμοπληξία: Όταν ένα ζώο παραμείνει σ’ έναν στενό, κακώς αεριζόμενο και θερμό χώρο, τότε εμφανίζει θερμοπληξία. Η θερμοκρασία του σώματος του ανέρχεται σε υψηλά επίπεδα (40-41 βαθμούς). Το ζώο εμφανίζει γρήγορη αναπνοή, απώλεια συνείδησης, εμετό, σπασμούς και ο κίνδυνος θανάτου είναι άμεσος, λόγω αφυδάτωσης.

Αντιμετώπιση: Το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε δροσερό, καλά αεριζόμενο χώρο. Να ρίξετε άφθονο κρύο νερό σε όλο του το σώμα για πολύ ώρα. Κυρίως φροντίστε να είναι άνετες οι συνθήκες ταξιδιού του ζώου σας, σε καλά άνετα και εξαεριζόμενα κλουβιά, με συχνές στάσεις για περπάτημα και για να πιει νερό.



6. Υποθερμία: Είναι το αποτέλεσμα της πολύωρης έκθεσης σε ψύχος ζώων, που είναι κουρασμένα. Η θερμοκρασία του σώματος πέφτει κάτω από τους 37 ή και τους 36 βαθμούς. Το ζώο εμφανίζει έντονη αδυναμία, ανορεξία και είναι «κρύο» στην ψηλάφιση.

Αντιμετώπιση: Να μεταφερθεί το ζώο σε ζεστό χώρο, όχι όμως πολύ κοντά σε θερμαντική πηγή. Συμπληρωματικά, σκεπάστε το με μία κουβέρτα και δώστε του από το στόμα με σύριγγα νερό με ζάχαρη (μικρή ποσότητα: 10-15 εκ. κάθε μισή ώρα).


Η μεταφορά του πάσχοντος ζώου

Ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι το πώς θα μεταφερθεί ένα ζώο από τον κυνηγότοπο μέχρι το αυτοκίνητο. Ο απλούστερος τρόπος είναι να το πάρουμε αγκαλιά, κατά τέτοιο όμως τρόπο, ώστε να υφίσταται κατά το δυνατό την λιγότερη καταπόνηση. Να περπατάμε αργά αλλά σταθερά, χωρίς να τρέχουμε και χωρίς να κάνουμε άλματα. Όταν κουραστούμε θα μας αντικαταστήσει κάποιος από την παρέα, ή αν είμαστε μόνοι θα αποθέσουμε απλά το ζώο στο έδαφος, μέχρι να ξεκουραστούμε. Φανταστείτε τις ολέθριες συνέπειες αν το ζώο μας φύγει από τα χέρια λόγω δικής μας κούρασης, ή αν στην βιασύνη μας επάνω σκοντάψουμε σε μια πέτρα και πέσουμε μαζί με το ζώο.

Ένας άλλος τρόπος είναι να φτιάξουμε ένα μικρό αυτοσχέδιο φορείο. Δύο όπλα (άδεια από φυσίγγια φυσικά), τα οποία περνάμε μέσα από δυο κυνηγετικά γιλέκα είναι ο,τι καλύτερο. Εναλλακτικά, δυο μακριά, γερά κλαδιά, τα οποία περνάμε μέσα από ένα κουμπωμένο μπουφάν, σχηματίζουν ένα άνετο φορείο (βλέπε σχήμα).


Το μικρό φαρμακείο του κυνηγού

- Ενέσιμο σκεύασμα κορτιζόνης
- Αμπούλες ατροπίνης
- Ενέσιμο εμετικό
- Οξυζενέ
- Αποστειρωμένες γάζες
- Ελαστικοί επίδεσμοι 7 ή 10 εκατοστών
- Τσιμπιδάκι ή λαβίδα
- Σύριγγες των 2,5 ή 5 ml.



Όλα αυτά δεν κοστίζουν περισσότερο από 10 ευρώ, το πολύ 15. Η ζωή του σκύλου σας πόσο κοστίζει; Το βάρος τους; Πολύ λιγότερο από ένα φτερωτό θήραμα!!!



Να θυμάστε: Η ΓΝΩΣΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ

Και ακόμα: Στις πρώτες βοήθειες, το καλύτερο φάρμακο είναι η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

[kaliakouda]

Πολύ χρήσιμα αυτά φίλε για τα σκυλιά,για να είναι όμως ολοκληρωμένο το θέμα, πες μας τι κουβαλάτε και για τον εαυτό σας σε περίπτωση δαγκώματος από οτιδήποτε:wink:
Σίγουρα θα είναι χρήσιμο και για τους offroaders

[ximikos00]

Η κορτιζόνη κάνει για τους ανθρώπούς.....

[Dimis]

κάνει και οφείλεις να έχεις πάντα μαζί σου αν υπάρχει έστω και ένα άτομο με ιστορικό αλλεργίας (π.χ. από τσίμπημα μελισσας) στο αμάξι σου....

Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες φαρμακοκηνιτκής (ταχύτητα δράσης του φαρμάκου και χρόνου ημίσιας ζωής) θα σου έλεγα (σας έλεγα) απλά....

Να έχετε Solumedrol ή solucortef (το μεντρολ δρα γρηγορότερα)
των 250mg ή των 500mg πάντα στο αμάξι και φυσικά μαζί με μια σύριγγα....


Ποτέ δεν κάνουμε ταχεία έκχυση.....
και φυσικά κάνουμε πρώτα 250 χλγ και στην συνεχεια αν χρειαστεί συμπληρωνουμε το πολύ αλλα 250 το μέγιστο....

ΟΧΙ παραπανω γιατί αρχίζουν οι επιπλοκές....

Αν χρειαστεί θα έχετε κερδίσει τον απαραίτητο χρόνο ώστε μεταφέρετε τον γνωστό στο πλησιέστερο χωρο υγείας ώστε να αναλάβει τις ευθύνες και τις κατάλληλες επιλογές ο ιατρός !!!!


Υ.Γ. Για τσιμπήματα από κάποιο πετούμενο... οι πιο συχνές αλοιφές που μπορείτε να έχετε είναι..
Αλοιφή Fenistil (αντισταμινική) => Για το οίδημα, φλεγμονή
και Fuscicort (αντιβίωση + Κορτιζόνη) => Για φλεγμονή με λοίμωξη

[kaliakouda]

Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σας κύριοι

Να συμπληρώσω ότι στην χειρότερη περίπτωση που δεν έχετε κάτι μαζί σας,ειδικά αν σας τσιμπήσει σφίγγα,χρησιμοποιείται την παλιά καλή μέθοδο των πατεράδων μας...

[panoshm]

Να συμπληρώσω ότι στην χειρότερη περίπτωση που δεν έχετε κάτι μαζί σας,ειδικά αν σας τσιμπήσει σφίγγα,χρησιμοποιείται την παλιά καλή μέθοδο των πατεράδων μας...

Εννοείς ξύσιμο με σουγιαδάκι και μετά αμμωνία?

[setteras]

Να συμπληρώσω ότι στην χειρότερη περίπτωση που δεν έχετε κάτι μαζί σας,ειδικά αν σας τσιμπήσει σφίγγα,χρησιμοποιείται την παλιά καλή μέθοδο των πατεράδων μας...

Εννοείς ξύσιμο με σουγιαδάκι και μετά αμμωνία?

Και που θα βρεις αμμωνια?
καταλαβες που!

[panoshm]

Και που θα βρεις αμμωνια?
καταλαβες που!

τσισάκια?????

[kaliakouda]

Mου την έπεσε σμήνος από σφίγγες καλοκαιριάτικα, πηγαίνοντας προς Καρπενήσι με την μηχανή.
Μπήκσν μέσα από το δερμάτινο και έφαγα πολλά τσιμπήματα στο λαιμό!
Πόναγα φριχτά και άρχισε έντονη φαγούρα,κατέβηκα και ούρησα στο χώμα κάνοντας λάσπη.
Την κόλλησα στο λαιμό,ώ του θαύματος σε 2-3 λεπτά ήταν σαν μην συνέβη τίποτα,έμεινε μόνο μιά κοκκινίλα στο λαιμό ..σαν πιπιλιά

[mikeGV]

+1000

ολα πολύ χρήσιμα μπράβο