Είναι εύκολο να λέμε μεγάλες κουβέντες, σαν κι αυτές που λέγονται στα καφενεία, όπου κανείς δεν είναι αναγκασμένος να βρεί λύσεις γι’ αυτά που καταγγέλλει.
"Ξέφραγο αμπέλι"!
Είναι εφικτό να σφραγίσει κάποιος τα σύνορά του;
Το έχει καταφέρει καμία χώρα;
Και ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι το καταφέρναμε, πιστεύει κανείς ότι στις πύλες νόμιμης εισόδου στην πατρίδα μας, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τους τίμιους από τους λωποδύτες ελέγχοντας απλώς τα χαρτιά τους;
Τότε, γιατί οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν τόσα φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς των ενσωματωμένων μεταναστών τους αφού τους ελέγχουν τόσο καλά, όπως λέμε;
Αλλά πες ότι αυτούς τους ξεχώριζες!
Πως ξεχωρίζεις καλούς και κακούς, ανάμεσα σ’ αυτούς που σου χτυπάνε την πόρτα κυνηγημένοι από πολέμους που θερίζουν αδιακρίτως άμαχους;
Που στο όνομα της εξουσίας ή της θρησκείας, κατακρεουργούν αδύναμους και αθώα παιδιά που φεύγουν για να σωθούν, εννοείται χωρίς να περάσουν απ’ την πρεσβεία της χώρας τους για τα απαραίτητα χαρτιά μετανάστευσης;
Τους στέλνεις όλους πίσω στην κόλαση;
Στο επιτρέπει αυτό η ανθρώπινή σου υπόσταση, η Ελληνική σου ψυχή, η λεβεντιά σου;
Ή μήπως τους συλλαμβάνεις και τους παρατάς φυλακισμένους σε κέντρα "φιλοξενίας" μέχρι να πεθάνουν της πείνας, να ξεκληριστούν απ’ τις αρρώστιες και να αυτοκτονήσουν μέχρις ενός, θεωρώντας τους εκ των προτέρων όλους εγκληματίες που τους αρμόζει η εσχάτη των ποινών;
Αυτό είναι πιο δίκαιο, τίμιο κι αντρίκιο;
Δεν μιλώ βέβαια για τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας.
Που πλήρωνε καθημερινά πρόστιμα για την ύπαρξη των κέντρων κράτησης (που απαγορεύονται διεθνώς).
Που διοχέτευε τα κονδύλια της Ε.Ε. για την φιλοξενία των προσφύγων, στις τσέπες ελληνικών αποβρασμάτων που είχαν αναλάβει την σίτιση αλλά τους τάιζαν μιά φορά στις 10 μέρες.
ΥΓ.1: Ποιός θα μας προστατέψει από τον πολίτη που αποφάσισε να πάρει τον νόμο στα χέρια του; Το παράδειγμα της Αμερικής δείχνει σε τι μπορεί να οδηγήσει.
ΥΓ.2: Σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, επί 5 τουλάχιστον χρόνια, κατάπιαμε αμάσητα ότι πιο τραγικό μπορούσε να συμβεί στις ζωές μας.
Συμμορίες αρπακτικών λεηλατούσαν τις περιουσίες μας (όχι όλων βέβαια) και κατέστρεφαν το μέλλον μας.
Και η πλειοψηφία των Ελλήνων αγανακτούσαμε και βρίζαμε (στο facebook και τα άλλα social media) αλλά τους επιβραβεύαμε στην κάλπη, σαν κότες λυράτες.
Θεωρούμε όμως απόλυτα φυσιολογικό (ελπίζω όχι όλοι) να συμπεριφέρονται κάποιοι σαν τραμπούκοι απέναντι σε αδύναμους μετανάστες επειδή, ενδεχομένως, κάποιοι απ’ αυτούς είναι εγκληματίες.
Εθελόδουλοι μπροστά στους αληθινούς εγκληματίες αλλά τσαμπουκάδες μπροστά στους κατατρεγμένους.
Ας το σκεφτούμε λίγο.