Η εμπειρία που αποκομίσαμε όλοι μας ήταν πάρα πολύ όμορφη και εποικοδομιτική!
Μπράβο στην διοργάνωση, οι επιλογές των διαδρομών ήταν για όλα τα γούστα, από χαλαρό 3Α-WRC

- λασπούρα - κροκάλα να φεύγουν οι φρονιμήτες από μόνοι τους

νεροφαγώματα, αναχώματα, στενόματα, περάσματα "αλά Grand Canyon"....
Από την εκκίνηση, το 1ο πράγμα που συμφωνήσαμε με τον Νίκο, όπως σας είπε και ο ίδιος ήταν να κοιτάμε roadbook-οδόμετρο μερικό/συνολικό από το GPS και αφού το κάναμε 1η φορά σίγουρα η ύπαρξη της καθ' αυτής διαδρομής στο GPS θα λειτουργούσε επικουρικά και συμβουλευτικά, δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε βέβαια να κοιτάμε και εκεί η αλήθεια να λέγεται, ως πρωτάριδες η ύπαρξή του συνετέλεσε στην απόφαση να πάρουμε μέρος άλλωστε

Την επόμενη φορά όμως δεν κρύβω ότι ήδη σκέφτομαι να λάβω ξανά μέρος σε "μη φιλικό" με χρόνους και χωρίς την δυνατότητα καν για "κλεφτές ματιές"
(και όποιος θέλει ακολουθεί να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος τότε
)Α! και όσοι λένε ότι πήγαν χωρίς ΚΑΙ την βοήθεια του GPS (κε Θοδωρίκο μας

) από τη στιγμή που το έχει (το μέλι στα δάχτυλα), τέρμα, το έχεις χρησιμοποιήσει... άστα αυτά...
Η περιγραφή του Νίκου για τα προσπεράσματα ισχύει κατά γράμμα, ξεκινήσαμε τελευταίοι επίτηδες και συναντηθήκαμε με την ομάδα καθ' οδόν όπου και προσπεράσαμε ας είχαμε κάτι Πακιστάνια να ορίονται δείχνοντάς μας τον λάθος δρόμο που πήραν μερικοί-μερικοί

αν στο πρώτο λάθος σας δεν σας λέγαμε από το CB από που να πάτε, ακόμα με τα Πακιστάνια βοσκόπουλα θα ήσασταν

Και κατόπιν στο δικό μας (αυτή τη φορά) λάθος (ενώ ήμασταν μπροστά από την υπόλοιπη ομάδα) ακολουθήσαμε το roadbook γιατί πίστεψα ότι είχε κάνει λάθος και στο track που μας έδωσε στο GPS και δεν το πίστεψα εκείνη τη στιγμή, ας το είδα

αλλά αν μίλησαν κάποιοι από το CB εμείς δεν τους ακούσαμε είχαμε προχωρήσει σε άλλη πλαγιά
Όσο για το αν μίλαγα κατά την περιγραφή του λάθους που είχε το roadbook, Κυριακούλη

, δεν λες ποιος (αψηλός

) μου είχε πιάσει τη κουβέντα
(κουφαλίτσα....
)
Ένα μεγάλο μπράβο στο Νίκο οδηγό μου, που δεν μάσαγε σε τίποτα, δεν διαφωνήσαμε σε τίποτα (ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΥΤΟ
) και όλα κύλησαν κατά γράμμα...Πάμε σε φωτογραφίες, εννοείται βγήκαν με το iPhone μιας και έχοντας καθήκοντα όπως να....
- Διαβάζεις roadbook
- Μηδενίζεις τον μερικό οδομετρητή στο GPS (φτου...

να μην πατάς καλά το κουμπάκι από το γκάπα-γκούπα και να μην μηδενίζει και ξανά μανά να του λες stop για να μηδενίσω

)
- Κοιτάς τον δρόμο μην κάνει λάθος στροφή ο οδηγός (άντε και κλεφτή ματιά στο "σκονάκι" του GPS

)
- Έχεις το νου σου στα περάσματα να μην βρει από δεξιά το αμάξι
- Έχεις το νου σου στα επόμενα σημεία που ήταν "καπάκι" μετά περί τα 150m και σε κάποια σημεία 50m

(όπου εκεί μέχρι να μηδενίσεις το 150άρι, είχες ήδη φτάσει στο μέσον του 50άρι και έπρεπε να έχεις στο νου σου να μετρήσεις 20m και όχι 50

)
- Στρίβεις τσιγάρο
- Πίνεις καφέ

προσέχοντας μην χυθεί ο μισός από τα ταρακουνήματα
- Πίνεις νερό
- Τρως σάντουιτς

(και προσπαθείς να πείσεις και τον οδηγό να φάει

)
....και να είχα πάρει φωτογραφική, δε νομίζω ότι θα την είχα χρησιμοποιήσει
(τελικά η "δουλειά" του συνοδηγού ΟΝΤΩΣ είναι πολύ δύσκολη
)

- Το ροζ σπίτι του Κουφοντίνα...

- Η ομάδα λειτούργησε για άλλη ια φορά τέλεια και ο Λευτέρης προχώρησε τελικά

- Η Βίκυ σύζυγος Σακκά, πήρε το κύπελο "γυναικεία συμμετοχή" μιας και ήταν η μόνη σύζυγος, από όλη την διοργάνωση, που ακολούθησε...! Μπράβο Βίκυ!!!
.... εν κατακλείδι: Θα το ξανάκανα???? Ναιιιιιιιι....!!!!!!!!!!