Περιπολίες από «αστυνομικούς» για τζάκια και ξυλόσομπες. Ανάλογα με την έκταση της ρύπανσης, θα πέφτει η καμπάνα. Το κυβερνητικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της αιθαλομίχλης, μαζί με την ακραία και ανεφάρμοστη απαγόρευση να καίνε εκ περιτροπής τζάκια και ξυλόσομπες, λόγω υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, προβλέπει και την επιβολή χρηματικού προστίμου στους υποτιθέμενους παραβάτες.
Σύμφωνα με απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες της «Κ.Ε.», η κοινή υπουργική απόφαση, που προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος για την αντιμετώπιση έκτακτων επεισοδίων αιθαλομίχλης, συνδέει την απαγόρευση για τα τζάκια και τις ξυλόσομπες με την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας για την ατμοσφαιρική ρύπανση, παραπέμποντας σε ελέγχους και επιβολή προστίμων από κλιμάκια υπαλλήλων των Περιφερειών και από το σώμα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος.
Δεν φαίνεται να απασχολεί τους αρμόδιους της διυπουργικής επιτροπής και του υπουργείου Περιβάλλοντος, που προέβλεψαν τη σχετική ρύθμιση, ότι το σχετικό θεσμικό πλαίσιο είναι πολυδιάστατο και ασαφές, ενώ δεν υπάρχει στη νομοθεσία προσδιορισμένο πρόστιμο, δηλαδή «ταρίφα» για υπερβολική ρύπανση από τζάκια και ξυλόσομπες είτε παραβίαση της απαγόρευσης λειτουργίας τους. Πιο συγκεκριμένα: 2.500 ευρώ
Τα πρόστιμα για περιβαλλοντικές παραβάσεις, βάσει του νόμου 2947/2001, που επιβάλλει η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΠΕ) του ΥΠΕΚΑ, με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ), προκύπτουν από αλγόριθμο. Ισχύουν συντελεστές, ανάλογα με το είδος και την έκταση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, ενώ η τιμή βάσης υπολογισμού του προστίμου για «μικρής έκτασης δραστηριότητες», όπως μπορεί να θεωρηθεί η ρύπανση του τζακιού, ξεκινά από το εξωπραγματικό ποσόν των 2.500 ευρώ.
Για 7 λόγους τα μέτρα είναι ανεφάρμοστα
1. Αδυναμία πρόσβασης στις εστίες καύσης: Η ταυτοποίηση καπνοδόχων τζακιών σε πολυκατοικίες και γενικότερα η πρόσβαση στο χώρο των εστιών καύσης δυσχεραίνεται από τις διατάξεις για το οικιακό άσυλο και την προαπαιτούμενη έκδοση, όχι πάγιας, αλλά κατά περίπτωση, εισαγγελικής παραγγελίας.
2. Αδυναμία συνεννόησης με το κοινό: Η και προσχηματική άγνοια για τη λήψη εκτάκτων μέτρων (ενδεικτικά: αλλοδαποί που δεν ομιλούν παρά τη μητρική γλώσσα τους, μοναχικοί ηλικιωμένοι) εγείρει θέμα νομιμοποίησης της όλης διαδικασίας ελέγχου.
3. Διάτρητο σύστημα ελέγχων και επιβολής κυρώσεων: Λόγω της αδυναμίας μέτρησης εκπομπών σωματιδίων (έλλειψη οριακών τιμών και μεθόδου μέτρησης από καπναγωγό τζακιού ή σόμπας) ο έλεγχος περιορίζεται μόνο σε οπτική εκτίμηση (εκπομπή/ μη εκπομπή καυσαερίων) και δεν υπολογίζεται η εκπεμπόμενη ποσότητα σωματιδίων, κριτήριο για τον προσδιορισμό της αναλογούσας κύρωσης. Με βάση το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, δεδομένων των μικρών εκπομπών συγκριτικά με αυτές από επαγγελματικές δραστηριότητες (βιομηχανίες, βιοτεχνίες) και της αναλογικότητας κυρώσεων και επιπτώσεων στο περιβάλλον, οι όποιες χρηματικές κυρώσεις, ύψους μερικών εκατοντάδων ευρώ, δεν φαίνεται ότι μπορεί να έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα.
4. Χρήση εναλλακτικών καυσίμων: Η πρόβλεψη για «χρήση πιο ακριβών, αλλά λιγότερο ρυπογόνων καυσίμων...», αντί της ορθότερης για απαγόρευση χρήσης στερεών καυσίμων, προσφέρει βάσιμη απαλλακτική επιχειρηματολογία στους ελεγχόμενους (ενδεικτικά: χρήση πέλετ αντί απλού ξύλου).
5. Καύση ακατάλληλων υλικών: Δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της καύσης ακατάλληλων υλικών (μελαμίνες, πλαστικά κ.ά. με εκπομπές ακόμη και καρκινογόνων ουσιών), όταν οι τιμές των αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα είναι χαμηλότερες από 150 μg/m3.
6. Ανεπαρκείς και αναποτελεσματικοί έλεγχοι: Υπό τις παρούσες συνθήκες (νομοθετικό πλαίσιο και ολιγοπληθές προσωπικό των ελεγκτικών υπηρεσιών) η αδυναμία πραγματοποίησης επαρκούς πλήθους ελέγχων τους καθιστά συμβολικούς, επικοινωνιακού χαρακτήρα και εν τέλει αναποτελεσματικούς, όσον αφορά τη σημαντική μείωση των υψηλών τιμών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα.
7. Λανθασμένος τρόπος μείωσης των υψηλών τιμών ρύπανσης: Ο σημαντικός περιορισμός των υψηλών τιμών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα που οφείλονται κυρίως στη χρήση στερεών καυσίμων για οικιακή θέρμανση δεν επιτυγχάνεται με τον περιορισμένης αποτελεσματικότητας έλεγχο χρήσης τους και την προσδοκία για επίδειξη ωριμότητας και υπευθυνότητας του κοινού, αλλά με την πρόσβασή του σε οικονομικά και περιβαλλοντικά ανεκτούς εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης.
Πηγη: Ελευθεροτυπία