Όταν είμουν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο, ο Καθηγητής της Υδρογεωλογίας δέχθηκε αίτημα από την τότε Νομαρχία να διερευνίσει την υπόθεση ενός χωριού όπου υπήρχαν μαζικά φαινόμενα λεύκης και απώλειας μαλιών στους κατοίκους
Συμμετείχα στην ομάδα των φοιτητών που ακολούθησε τον Καθηγητή. Συνήθως τέτοια περιστατικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το πόσιμο νερό.
Εξετάσαμε την δεξαμενή του υδραγωγείου και βρέθηκε ότι ήταν μολυσμένη από το ισχυρότατο μικρόβιο της πτωμαϊνης, χωρίς όμως να υπάρχει κάποιο κουφάρι ζώου. Στη συνέχεια βρήκαμε τον υδροφόρο ορίζοντα που έφερνε το νερό και ήταν και αυτός μολυσμένος. Ψάχνοντας τον υδροφόρο περαιτέρω ανακαλύψαμε ότι πέρναγε σκάρτα 2 μέτρα κάτω από το νεκροταφείο του χωριού, όπου το τελευταίο -τότε- διάστημα υπήρξαν πολλοί θάνατοι γηραιών ανθρώπων (τυχαίο περιστατικό), που η μαζική όμως σήψη επιβάρυνε στον υπερθετικό βαθμό τον υδροφόρο ορίζοντα
Αργότερα που ψάξαμε το θέμα ενδελεχώς, ανακαλύψαμε πώς ένα βασικό στοιχείο που οδήγησε τις κοινωνίες σε άλλες θρησκείες να καίνε τους νεκρούς, ήταν και η αποφυγή παρόμοιων μολύνσεων....η δική μας κοινωνία - και νοοτροπία- ακόμα πάσχει γιατί αν και επετράπηκε νομικά η καύση, το σύστημα έχει μπολακριστεί από τα θρησκευτικά λόμπυ...
