1.
Tzivitzonis έγραψε:Δύσκολα ο Έλλην ξεκουνιέται και ξεβολεύεται.
2.
Tzivitzonis έγραψε:Θέλει νοοτροπία κι όχι απλά θέληση.
Αυτό θα το αντιστρέψω για να επιχειρηματολογήσω.
Γιάννη, κρατάω το πρώτο και απλά πηγαίνοντας πίσω σχεδόν ενάμιση χρόνο όταν ακόμα ήμασταν στο στάδιο της προετοιμασίας και μεταφέροντας με ενθουσιασμό την απόφασή μας εισπράτταμε μόνο σκεπτικισμό, αρνητισμό και προβληματισμό.. λες και θα πηγαίναμε στο φεγγάρι.. λες και θα ήμασταν οι πρώτοι.. λες και θα κάναμε κανένα σημαντικό κατόρθωμα.. και το γεγονός ότι σε ένα χρόνο και κάτι πετύχαμε ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ Έλληνα ταξιδιώτη (τον Νικόλα στη Μποτσουάνα) φανερώνει το μέγεθος της αποστροφής σε οτιδήποτε έχει να κάνει με ξεβόλεμα και ξεκούνημα..
Μόνο όσοι κατάλαβαν το δεύτερο -αντεστραμμένο- στην απόφασή μας, σκίρτησε η καρδούλα τους και μέρα με τη μέρα, χώρα με τη χώρα και χλμ με το χλμ άρχισαν να το χαίρονται με την ψυχή τους (αναφέρομαι σε όλους τους λαθρεπιβάτες βιταράκηδες και μη), να βάζουν πλάτη στις στραβές και να μας αισθάνονται δικούς τους ανθρώπους (ότι δηλαδή αισθανόμαστε και εμείς για όλους αυτούς).
Δεν θέλουμε να νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι το σημαντικό.. απλοί άνθρωποι, μισθωτοί ιδιωτικοί υπάλληλοι ήμασταν που απλά κυνηγάμε ένα όνειρο.. και όπου μας βγάλει.. το κρίμα είναι που όλο και περισσότεροι νιώθουν το ίδιο αλλά η λογική και όχι το συναίσθημα επικρατεί..
Όσον αφορά το τι θεωρείται επιβίωση και το τι όχι, θα δώσουμε ένα παράδειγμα.. ίσως φανεί λίγο σκληρό και άκομψο αλλά δεν παύει να είναι η αλήθεια την οποία μέρα με τη μέρα θέλουμε και μπορούμε πλέον να κοιτάμε κατάματα.. την ημέρα του Πάσχα συνομιλώντας με τους δικούς μας, φυσικά για να μας κάνουν να νιώσουμε ζεστασιά μας αράδιασαν όλο το μενού της Λαμπρής το οποίο περιελάμβανε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.. εκείνη την ημέρα εμείς για μία ακόμα φορά τρώγαμε noodles στιγμής (χωρίς να μας χαλάει και ιδιαίτερα) και τα παιδάκια έτρωγαν χυλό από καλαμποκάλευρο (sadza στη γλώσσα τους) με λαχανικά (γεύμα που τρώνε 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο και που ένα σακουλάκι με 8 καραμέλες κάθε Σάββατο είναι το "καλομάθημα" τους).. εκείνη την ημέρα προβληματιστήκαμε για μία ακόμα φορά για πολλούς και διάφορους λόγους..
Τα στερεότυπα είναι που μας έχουν κάνει διστακτικούς και σκεπτικιστές.. μπορεί όντως να μας ψεκάζουν και να μην το καταλαβαίνουμε.. τι να πω.. ξέρω γω..
Είναι πολλά αυτά που βλέπουμε και επεξεργαζόμαστε τόσο καιρό που ταξιδεύουμε.. όταν με το καλό επιστρέψουμε, θα κάνουμε μία μεγάλη κουβέντα με όλους τους λαθρεπιβάτες.. και επάνω στο τραπέζι ο καθένας θα έχει το βιβλιάριο με τις καταθέσεις του (όσες κι αν είναι αυτές) σαν ενέχυρο απέναντι στο δικό του όνειρο.. .. και στο τέλος της κουβέντας είμαι πολύ περίεργος πόσοι θα μπουν στο τρυπάκι να πάνε να τα σηκώσουν όλα και να το κυνηγήσουν..
Πάντως ειδικά από εσένα Tzivi -και το λέω δημοσίως- έχω μεγάλες προσδοκίες!!
