Γυρίσαμε
Να μήν ξεχαστώ . Προς antstudio κατά κόσμο Φώτη. Εαν απόψε μετά τις οκτώ είχες λόξυγγα η βήχα, φταίει ο kaliakouda

Επέμενε να φωνάζει απο κάποια στιγμή και μετά τον Λευτέρη κοινώς artsi Φώτη

{ ισως επειδή και οι δύο δουλεύεται σε apple τι να πώ άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.}
Η σημερινή μας εκδρομή ειχε απ΄ όλα. Εναλλακτικές διαδρομές λόγω χιονιού

, Maverik να ξεκολλάει Vitara

, vitara να ανοίγει σαν γκρέιντερ δρόμο στο χιόνι { καλά υπερβάλουμε λίγο αλλα να τονώσουμε το ηθικό του αρχηγού

}
Και ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.
Ξεκίνημα σχεδόν στην ώρα μας, με τελευταίους τον αρχηγό και τον atrsi
{ εαν χύσεις εσύ τον καφέ σου στο κάθισμα του αυτοκινήτου δέν παίρνεις λεφτά, σίγουρα δίνεις για να σου καθαρίσουν το κάθισμα

}
Με ηγέτη λοιπόν τον golden member kaliakouda,. και σκούπα τον επίσης golden member Μωραίτη, { πω πω χρυσάφι

} ξεκινήσαμε. Ο καιρός ιδανικός για εκδρομη, με συννεφιά, χωρίς δηλαδή τον ενοχλητικό ήλιο, και το ταξίδι μας άνετο. Λίγο πριν την Τρίπολη σταθμός για ανεφοδιασμό σε καύσιμα και συνεχίσαμε για το όμορφο Λεβίδι. Στάση και επιδρομή σε φούρνο, μία σύντομη γνωριμία με το χωριό, και μετά βούρ στο χώμα
Λιγάκι πέτρα στην αρχή { πηγαίναμε σαν την θεία που είχε πάρκινσον στην Πολίτικη Κουζίνα ένα πράγμα } , αλλα μετά συνήλθαμε.Και ακούμε τον αρχηγό. Δέντρο { σαπισμένο και πεσμένο για να μην παρεξηγηθούμε

} . Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι , συγνώμη ο Κώστας / Ζήρεια αναλαμβάνει δράση και σε λίγο ο δρομος ανοικτός

Ανεβαίνουμε σιγά σιγά υψόμετρο, σε μέρη που δεν βλέπει ο ήλιος έχει χιονάκι, και περίπου στα 1.600 μέτρα υψόμετρο νέα κραυγή του αρχηγού

Τάκαρα στο χιόνι

Και όντως υπήρχε ένα ανεμοσούρι, το οποίο ουσιαστικά ήταν αδιάβατο, και συνέχιζε αυτή η κατάσταση για αρκετά μέτρα οπότε θεωρήσαμε σωστό να επιστρέψουμε πίσω. Ο Σπύρος / maverik που ήταν πίσω απο τον Γιώργο, τον ξεκόλλησε

κάναμε αναστροφή και αμέσως χαράξαμε καινούργια πορεία

Ξανά προς τον προορισμό μας, απο άλλο δρόμο μία μικρή στάση στην δρακοτρυπιά πού ηταν στον δρόμο μας, { [περιμένουμε φωτό απο τους φωτογράφους μας και ιδιαίτερα τον ssimo

} και συνεχίσαμε . Σε λίγο νέα φωνή του αρχηγού δονεί την ατμόσφαιρα. Δέντρο

Και οχι ότι και ότι, αλλα πολύ μεγάλο και έκλεινε τελείως τον δρόμο

Δύο βενζινοκίνητα πριόνια αυτή την φορά, του Κώστα και του Σίμου, μετά απο πολύ προσπάθεια καταφέρνουν να το κόψουν,{ κάναμε τελικά και δουλειά του δασαρχείου βοηθώντας στο άνοιγμα των δρόμων } και συνεχίζουμε

Οπως συνεχίζουμε την άνοδο, με τελικό προορισμό την Αλωνίσταινα, ξανασυναντούμε χιόνι και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πολύ πιό δύσκολα . Ο Γιώργος με μία ηρωική προσπάθεια

ανοίγει δρόμο στο πρώτο ανεμοσούρι, περνάμε όλοι σε μία αλάνα
αλλα δυστυχώς πιο πάνω τα πράγματα είναι πιό δύσκολα, και τα αυτοκίνητα δεν μπορούν να προχωρήσουν όσες προσπάθειες και αν καταβάλουμε

Επιστροφή πάλι προς τα πίσω λοιπόν και λίγη αναγκαστική άσφαλτος έως την Αλωνίσταινα. Εντωμεταξύ, χιονόνερο και κατά διαστήματα χιόνι
Μετά απο μία μικρή στάση ξαναβγήκαμε στο χώμα προς τον τελικό προορισμό μας την Κάτω Δαδιά όπου και χωριστήκαμε. Ο Δημήτρης ο Πολύζος και ο Αντώνης ο Μπαμπάνος μας εγκατέλειψαν με προορισμό την Αθήνα { ο Κώστας ο Ζήρεια και αυτός λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων μας είχε εγκαταλείψει λίγο νωρίτερα} . Οι υπόλοιπο αράξαμε στην ταβέρνα Λούκουλος όπου απολαύσαμε ένα λουκούλειο γεύμα, και γύρω στις 8 πήραμε σιγά σιγά τον δρόμο της επιστροφής. Και ήμασταν και τυχεροί. Ενω ο Δημήτρης που έφυγε νωρίτερα βρήκε πολύ κίνηση αλλα εμείς κάναμε χονδρικά απο Τρίπολη μία ώρα και τρία τέταρτα για Αθήνα.

.Φυσικά, είχαμε εκεί τα γνωστά πλέον σχόλια, με κορυφαίο αυτό του Λευτέρη, να θυμαται οτι ο δρόμος της Τρίπολης. οδηγεί προς Καρπενήσι

Εκεί κάναμε πέντε λεπτά να συνέλθουμε
Ηταν μια πολύ όμορφη εκδρομή, αρκετά κουραστική βέβαια, αλλα μας αποζημίωσε το υπέροχο τοπίο του Μαινάλου, μέσα κυριολεκτικά στα έλατα
Η στάση στον πηγαιμό για βενζίνη που γράφω στην αρχή ήταν αναγκαία, διότι οι ταχύτητα του τρακτέρ { απο το όργωμα στο χιόνι στις ηρωικές του προσπάθειες Γιώργου} μας άφησε σχεδόν χωρίς καύσιμα
{ γράψαμε και 160 και όπως είπε ο Κώστας V6 καθαρίσαν και οι τραπεζίτες στα δόντια μας με αυτή την ταχύτητα

}
Βίντεο και φωτό φαντάζομαι απο αύριο, γιατί απόψε παμε για νάνι.
Να είστε όλοι καλά παιδιά, ευχαριστούμε πολύ για την παρέα και ανανεώνουμε το ρεντεβού μας στην επόμενη εξόρμηση

Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους.
Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή.
Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός.
Μπ. Μπρέχτ