Οι κοντινοί στη Θεσσαλονίκη ορεινοί όγκοι είναι στο μυαλό μου ως προορισμοί εδώ και αρκετό καιρό. Όμως το εύκολο της πρόσβασης (οι περισσότεροι είναι σε απόσταση μόλις μιας ώρας) τους έβαζε σε δεύτερη μοίρα και σκεφτόμουν ότι θα τους άφηνα για να τους ανακαλύψω στην σύνταξη. Η αναθεματισμένη η κρίση όμως από τη μια απέκλεισε το ενδεχόμενο συνταξιοδότησης και από την άλλη μετέτρεψε τους μακρινούς προορισμούς σε πολύ μακρινούς. Έτσι άφησα προς το παρόν τα μεγαλεπήβολα σχέδια (που αν δεν ήταν τετραψήφια χιλιόμετρα δεν την υπολόγιζα για εκδρομή) και επικεντρώθηκα στα γύρω βουνά.
Μετά από πολύ καιρό μακριά από υψόμετρα και λάσπες αξιώθηκα να πάω την Κυριακή βόλτα στο Πάικο.
Η διαδρομή ήταν από Θεσσαλονίκη προς τους Ευζώνους (τα σύνορα με FYROM)περίπου 60Km, στροφή προς Σκρα, ορεινή χωμάτινη διαδρομή 15 Km προς τα Λιβάδια και επιστροφή από Καστανερή-Γρίβα-Γουμένισσα. Σύνολο, με το χάσιμο στα βουνά, γύρω στα 250Km.

- Διαδρομή στο Πάικο
- Νέα εικόνα (15) copy.jpg (243.73 KiB) 4133 προβολές
Αποζημιώθηκα πλήρως για την επιλογή μου. Το βουνό δασωμένο, με υπέροχα χρώματα, ισχυρές δόσεις Ιστορίας με στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Παγκόσμιους Πολέμους και Εμφύλιο, αξιοθέατα μοναστήρια και καταρράκτες, και ήπιο χαρακτήρα για πολλές εκτός δρόμου διαδρομές.
Αλλά καλύτερα ας μιλήσουν οι εικόνες

- Σκρα: αφετηρία της χωμάτινη διαδρομής

- Στην πλατεία του Σκρά με έφαγε η απορία: Βρε που σε ξέρω εσένα, που σε ξέρω...

- εδώ είμαστε!!!

- εκκίνηση από τα χαμηλά

- Χαλί από πλατανόφυλλα