Αγαπητοί φίλοι, έρχεται το καλοκαιράκι θα ανοίξουμε τις μπαλκονόπορτες να βγούμε το απόγευμα στην βεράντα να χαλαρώσουμε λίγο μετά την δουλειά με καφεδάκι, μουσική, εφημερίδα, ή ότι άλλο ευχαριστεί τον καθένα αλλά μαζί με όλα αυτά θα επιστρέψουν στα αυτιά μας και οι εκκωφαντικοί θόρυβοι από τις εξατμίσεις των δικύκλων.
Και φυσικά δεν μιλάμε για τις εργοστασιακές αφού ο κατασκευαστής το έχει προβλέψει και έχει τοποθετήσει κατάλληλους σιγαστήρες αλλά τις after market που κάνουν το παπάκι να στριγγλίζει σε υψηλές συχνότητες και τις μεγάλου κυβισμού μηχανές να ακούγονται σαν μπουλντόζες σε εργοτάξιο.
Να μην αναφερθώ στα ψεφτοεντούρο με εξατμίσεις ελευθέρας που σου διαλύουν το νευρικό σύστημα.
Και ρωτάω, γιατί ρε κάγκουρα το κάνεις αυτό, δεν σκέφτεσαι ότι ενοχλείς όλους τους υπόλοιπους που θέλουν να ηρεμήσουν μετά την δουλειά τους, τους γέρους που θέλουν να ζήσουν τα τελευταία χρόνια τους ήσυχα, τα μωρά που τρελαίνονται και δεν ξέρουν τι είναι, τους αρρώστους που προσπαθούν να συνέλθουν??
Που να καταλάβει όμως ο κάγκουρας, νομίζει ότι έτσι θα κερδίσει λίγο την προσοχή του κόσμου, θα ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του και θα νιώσει κάποιος.
Πιστεύει επίσης ότι ίσως γυρίσει να τον κοιτάζει και καμία πιτσιρίκα άλλα μάταια, πάντα μόνος του γυρίζει με την μηχανή αφού δεν έχει άλλωστε και κάτι άλλο να κάνει.
Μάλιστα έχω παρατηρήσει ρε παιδιά ότι οι ίδιοι και οι ίδιοι θα περάσουν και 20 φορές μέσα σε μια ώρα από τον δρόμο κάτω από το σπίτι μου, που πάνε συνέχεια δεν μπορώ να καταλάβω.
Το αποτέλεσμα ποιο είναι? Σπασμένα νεύρα, και μέσα από νωρίς με το κλιματιστικό να ηρεμήσουμε και λίγο γιατί την επόμενη έχει εργασία και χαρά.
Αυτά τα λίγα φίλοι μου, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον πόνο μου, τυχεροί όσοι ζείτε σε ήσυχες γειτονιές.
Σε νόμους περί ηχορύπανσης, αστυνόμευση και ελέγχους δεν αναφέρομαι καθόλου, γιατί νόμοι που δεν εφαρμόζονται ποτέ είναι σαν να μην υπάρχουν, δυστυχώς επικρατεί μερική αναρχία αλλά δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι ακόμα.