παρασκευή βράδυ χτυπάω τηλ στον ΣΙΑΛ:
- να μωρέ λέμε να πεταχτούμε στην μανιταρογιορτή
- α κι εγώ θα πάω και μετά θα πεταχτώ Βάλια Κάλντα
- μας θέλετε;;;
- και το ρωτάς;;
έτσι φορτώσαμε στο απόλυτο οικογενειακό αυτοκίνητο σκηνές, καρέκλες, sleeping bag και τις απαραίτητες προμήθειες!! και ξεκινήσαμε οικογενειακώς.
φτάσαμε βραδάκυ στον ινδιάνικο καταυλισμό, στήσαμε και αράξαμε στη φωτιά για τα περαιτέρω
ήταν τόσο χάλια η παρέα και το μέρος που μείναμε και δεύτερο βράδυ και επιστρέψαμε χθες αφήνοντας τους ινδιάνους να βολτάρουν προς Σαμαρίνα...
στον πυρήνα του δρυμού
οι γείτονες του καταυλισμού
μέχρι και κροκόδειλο είδαμε!!
περίπου τέλος πάντων....
η φύση οργιάζει
η αρχή του τέλους...
το τέλος!
ευχαριστώ τους ινδιάνους που μας φιλοξένησαν στον καταυλισμό τους και μας χάρισαν τόσες όμορφες στιγμές! και το μέρος ήταν φανταστικό βέβαια, αλλά όπως είπε και ο βασίλης και στην αυλή του σπιτιού σου να'σαι, άμα έχεις καλή παρέα τέλεια είναι.
μόνο που την πάτησαν, γιατί τώρα που το μάθαμε θα τους ξανακατσικωθούμε και του χρόνου
από τη Βάλια Κάλντα για το vitaraclub.gr, dims!