25η Μαρτίου η Ημέρα της Επανάστασης

από **Dimis** » Τετ Μαρ 11, 2009 11:37 pm

Με σαφή διάθεση για έρευνα για το τι είναι αλήθεια και τι είναι μύθος....

θα σας παραθέσω τι βρήκα....

Στην πραγματικότητα όλη η φιλολογία περί κρυφού σχολειού είναι παραμύθι. Κανένας έγκυρος ιστορικός, ούτε ο Παπαρρηγόπουλος, που αφιερώνει στην εποχή της τουρκοκρατίας τους δύο από τους εννέα τόμους της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους», ούτε ο Σάθας, εις την «Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα» του, ούτε και η νεώτερη δεκατετράτομη «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών, κάνουν οποιαδήποτε μνεία περί κρυφού σχολειού. Στο τελευταίο μάλιστα σύγγραμμα και συγκεκριμένα στον 10ο τόμο και στη σελίδα 366, οι συντάκτες του σχετικού κεφαλαίου Γ. Ζώρας και Α. Αγγέλου (καθηγητές πανεπιστημίου αμφότεροι), είναι κατηγορηματικοί: «Κρυφό σχολειό δεν υπήρξε, πρόκειται για μύθο», υποστηρίζουν. Το ίδιο είχε πει από τον 19ο ήδη αιώνα ο Μ. Γεδεών και κατά τον 20ον ο Γιάννης Βλαχογιάννης: «Δεν υπάρχει καμία ιστορική μαρτυρία που να βεβαιώνει την ύπαρξη κρυφού σχολειού», βεβαιώνει.

Πώς όμως δημιουργήθηκε ο σχετικός μύθος; Κατά τη γνώμη μου οι αιτίες που τον γέννησαν είναι δύο. Η πρώτη είναι να καταδειχτεί η βαρβαρότητα και ο φωτοσβεστικός ρόλος των Τούρκων κατακτητών και ο δεύτερος να αναδειχτεί ο ρόλος της Εκκλησίας στην πνευματική αναγέννηση του έθνους. Και στις δύο υπάρχει πυρήνας ιστορικής αλήθειας. Λίγες δεκαετίες μετά την Άλωση της Πόλης εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που θα εκδηλωθεί ολοκάθαρα στα επόμενα διακόσια χρόνια. Οι Οθωμανοί παίρνοντας την Πόλη, αναμφισβήτητα κέρδισαν πολλά (λαμπρή και ιστορική πρωτεύουσα, ενοποίηση των ασιατικών και ευρωπαϊκών εδαφών τους κλπ.) έχασαν όμως το σπουδαιότερο: την πολιτιστική παράδοση, που έστω και κουτσουρεμένη επιβίωνε ακόμα στην ετοιμοθάνατη Κωνσταντινούπολη. Απόχτησαν ένα χρυσό κλουβί, χωρίς όμως το καλλικέλαδο πουλί που βρισκόταν μέσα και που πέταξε στη Δύση.

Ως τότε, σε μίμηση και σε αντιπαράθεση με τη φθίνουσα Ρωμανία, η αναπτυσσόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία, είχε αξιόλογες επιδόσεις στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόδρομος της Αναγέννησης (και στην Ελλάδα, αλλά και στη Δύση) ο Γεώργιος Γεμιστός – Πλήθων σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης, που τα χρόνια εκείνα, επί Μουράτ, ήταν η πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά την Άλωση οι νικητές Οθωμανοί υιοθέτησαν όλα σχεδόν τα ελαττώματα των προκατόχων τους, αλλά τους ξέφυγαν τα προτερήματά τους και κυρίως την έφεση για παιδεία και πολιτισμό.

Τον πρώτον αιώνα μετά το πάρσιμο της Πόλης, οι υπόδουλοι Χριστιανοί, που αποτελούσαν το Ρουμ Μιλέτ (το γένος των Ρωμαίων), πέρασαν από ένα στάδιο πνευματικού και εκπαιδευτικού μουδιάσματος. Οι μεγάλοι δάσκαλοι είχαν φύγει στη Δύση. Καινούργια σχολεία δεν ιδρύθηκαν. Ο αναλφαβητισμός του χριστιανικού πληθυσμού αυξήθηκε κατακόρυφα. Η Εκκλησία όμως, για να λειτουργήσει, είχε ανάγκη από ιερείς, που έπρεπε να ξέρουν στοιχειωδώς να διαβάζουν τα ιερά βιβλία. Έτσι λειτούργησαν μέσα στους ναούς εκκλησιαστικά σχολεία που κατάρτιζαν στοιχειωδώς τους μέλλοντες κληρικούς. Ανεξάρτητα όμως από αυτά τα εκκλησιαστικά φροντιστήρια, σε ορισμένες πόλεις με πρώτη την Αδριανούπολη, εξακολούθησαν να υπάρχουν και να λειτουργούνε σχολεία στοιχειώδους εκπαίδευσης. Φυσικά η ποιότητα της εκπαίδευσης αυτής ήταν πολύ χαμηλή και οι περισσότεροι μαθητές μάθαιναν μόνο να διαβάζουν και να γράφουν. Ιδιαίτερα σχολικά κτίρια ήταν σπάνια ή μικρής χωρητικότητας. Πολύ συχνά οι μαθητές μαζεύονταν στο νάρθηκα των εκκλησιών. Δεν υπήρχαν επίσης διδακτικά βιβλία. Για τη στοιχειώδη εκπαίδευση χρησιμοποιούσαν εκκλησιαστικά βοηθήματα: την Οκτώηχο, το Ψαλτήρι ή τη Σύνοψη. Ίσως εδώ να βρίσκεται ο ιστορικός πυρήνας του μύθου για το κρυφό σχολειό.

Το ουσιαστικό βήμα προόδου στην εκπαίδευση άρχισε να γίνεται από τα μέσα του επόμενου (16ου) αιώνα. Με κέντρα τη Χίο, που λίγες δεκαετίες πριν ήταν γενοβέζικη κτίση, τη Λέσβο, την Αδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη ιδρύονται πολλά σχολεία, όπου διδάσκουν αξιόλογοι δάσκαλοι. Οι τελευταίοι προέρχονται συνήθως από την βενετοκρατούμενη ακόμη Κρήτη ή τα Επτάνησα και έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια της Ιταλίας. Σύμφωνα με μαρτυρία της εποχής το 1586, στην Αθήνα, που ήταν μια μικρή επαρχιακή πόλη, λειτουργούσαν πολλά σχολεία

Έτσι φτάνουμε στις αρχές του 17ου αιώνα στην εμφάνιση μεγάλων Σχολών, όπως η Σχολή των Κυδωνιών, η Σχολή των Αγράφων, η Ζωσιμαία Σχολή στα Γιάννενα, η Αθωνιάς Σχολή και άλλες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, χώρια το Πατριαρχικό Σχολείο που λειτουργούσε στην Πόλη από τον 16ο αιώνα. Πολλές από τις σχολές αυτές ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και βέβαια η ύπαρξη και η λειτουργία τους προϋπέθεταν πως υπήρχαν στοιχειώδη και μέσα σχολεία, από τα οποία προέρχονταν οι μαθητές τους. Πρέπει εδώ να τονιστεί πως σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας οι οθωμανικές αρχές δεν έκλεισαν κανένα χριστιανικό σχολείο, ούτε απέρριψαν αίτημα χριστιανικών κοινοτήτων να ανοίξουν σχολείο.

Επίσης από πολλούς προβάλλεται το επιχείρημα ότι τα μεγαλύτερα εκπαιδευτήρια του υπόδουλου Ελληνισμού λειτουργούσαν στην Κωνσταντινούπολη (Μεγάλη του Γένους Σχολή), στη Σμύρνη (Ευαγγελική Σχολή), στα Ιωάννινα κ.α., όλα ανοιχτά, εν γνώση των οθωμανικών αρχών, χωρίς να παρεμποδίζεται η λειτουργία τους από αυτές. Επίσης δεν μαρτυρείται κανένα διάταγμα σουλτανικό ή βεζιρικό που να απαγορεύει την εκπαίδευση των υποδούλων

http://www.sarantakos.com/fistiki/kryfo.html

Είναι λοιπόν λογικό πως εκεί που λειτουργούσαν φανερά και ανεμπόδιστα κανονικά σχολεία όλων των βαθμίδων η ύπαρξη «κρυφού σχολειού» περίττευσε.

από **typod** » Πέμ Μαρ 12, 2009 1:49 am

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ έγραψε:Δες ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ τομος Ι σ. 90 της Barbara Jelavich εκδ. Πολυτροπο. Ενα μεταξυ των πολλων που υπαρχουν. Μια μουφα απο τις πολλες που μας εχουν πασαρει.

Ευτυχώς που μάθαμε απο μια αμερικάνα που ασχολήθηκε με την διπλωματία της οθωμανικής αυτοκρατορίας ότι δέν είχαμε κρυφο σχολειό στη Ελλάδα.Να ξέρουμε τι διαβάζουμε και ιδιαίτερα τι μεταδίδουμε στους άλλους.

από **mytilini** » Πέμ Μαρ 12, 2009 8:23 am

Ασφαλώς και δεν υπήρξε κρυφό σχολειό.Υπήρχαν κανονικότατα δημόσια σχολειά στα οποία οι σκλάβοι διδάσκονταν τα μαθήματα στη γλώσσα τους από εκπαιδευτικούς οι οποίοι διορίζονταν από την Υψηλή Πύλη.Οι αριστούχοι έπαιρναν "μόρια" και εάν ήθελαν μετά, διορίζονταν ως στελέχη του κρατικού μηχανισμού επειδή οι αφέντες Τούρκοι ασχολούνταν με τα χαρέμια τους και δεν είχαν διάθεση να δουλεύουν.Αν πάλι ήθελαν, το Ωθωμανικό κράτος τους κάλυπτε τα έξοδα για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό με κατοπινό αντίτιμο την αξιοποίησή τους ως τοποτηρητών-κοτσαμπάσηδων.Πολλοί από τους αριστούχους γίνονταν στελέχη του στρατού και ειδικότερα των ειδικών δυνάμεων με έφεση στα "κλεφταρματολίκια" και στους "νταϊφάδες" για την συλλογή των φόρων (πάσης φύσεως, κεφαλικών κλπ).Πολλές φορές επειδή γίνονταν απεργιακές κινητοποιήσεις από τους αχάριστους ραγιάδες, η Υψηλή Πύλη αντί περιττών και άσκοπων "διαλόγων" προέβαινε σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις προκειμένου να ανανεώνεται και το ανθρώπινο δυναμικό.
Ετσι λοιπόν στα 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς διατηρήθηκε το όμαιμον, το ομόθρησκον και το ομότροπον.
Αϊντε και ραντεβού στα "γουναράδικα" κατά πως έλεγε και ο Αρης...

από **mytilini** » Πέμ Μαρ 12, 2009 8:29 am

Ξέχασα ν'αναφέρω ότι επινόηση των ραγιάδων ήταν και τα ιδιωτικά σχολειά όπου πήγαιναν αποκλειστικώς και μόνον οι γόνοι των "καλών" οικογενειών, συνήθως εμπόρων, εφοπλιστών προβεβλημένων καλλιτεχνών κ.α.Στα σχολειά αυτά γίνονταν συστηματική προπαγάνδα κατά των ευεργετών Ωθωμανών με αποτέλεσμα οι αχάριστοι να παραποιούν τα αληθή ονόματα και να τα ελληνοποιούν όπως χαρακτηριστικά καταγράφηκε:Ομέρ αντί του Ομηρος, Αγά Μεμνούν αντί του Αγαμέμνων, Κωνσταντινούπολις αντί του Ισ-ταμπούλ (εις_ την_ Πόλιν δηλαδή) και άλλα πολλά.

από **NίκοςDDIS** » Πέμ Μαρ 12, 2009 9:19 am

Dimis έγραψε:Με σαφή διάθεση για έρευνα για το τι είναι αλήθεια και τι είναι μύθος....

θα σας παραθέσω τι βρήκα....

Στην πραγματικότητα όλη η φιλολογία περί κρυφού σχολειού είναι παραμύθι. Κανένας έγκυρος ιστορικός, ούτε ο Παπαρρηγόπουλος, που αφιερώνει στην εποχή της τουρκοκρατίας τους δύο από τους εννέα τόμους της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους», ούτε ο Σάθας, εις την «Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα» του, ούτε και η νεώτερη δεκατετράτομη «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών, κάνουν οποιαδήποτε μνεία περί κρυφού σχολειού. Στο τελευταίο μάλιστα σύγγραμμα και συγκεκριμένα στον 10ο τόμο και στη σελίδα 366, οι συντάκτες του σχετικού κεφαλαίου Γ. Ζώρας και Α. Αγγέλου (καθηγητές πανεπιστημίου αμφότεροι), είναι κατηγορηματικοί: «Κρυφό σχολειό δεν υπήρξε, πρόκειται για μύθο», υποστηρίζουν. Το ίδιο είχε πει από τον 19ο ήδη αιώνα ο Μ. Γεδεών και κατά τον 20ον ο Γιάννης Βλαχογιάννης: «Δεν υπάρχει καμία ιστορική μαρτυρία που να βεβαιώνει την ύπαρξη κρυφού σχολειού», βεβαιώνει.

Πώς όμως δημιουργήθηκε ο σχετικός μύθος; Κατά τη γνώμη μου οι αιτίες που τον γέννησαν είναι δύο. Η πρώτη είναι να καταδειχτεί η βαρβαρότητα και ο φωτοσβεστικός ρόλος των Τούρκων κατακτητών και ο δεύτερος να αναδειχτεί ο ρόλος της Εκκλησίας στην πνευματική αναγέννηση του έθνους. Και στις δύο υπάρχει πυρήνας ιστορικής αλήθειας. Λίγες δεκαετίες μετά την Άλωση της Πόλης εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που θα εκδηλωθεί ολοκάθαρα στα επόμενα διακόσια χρόνια. Οι Οθωμανοί παίρνοντας την Πόλη, αναμφισβήτητα κέρδισαν πολλά (λαμπρή και ιστορική πρωτεύουσα, ενοποίηση των ασιατικών και ευρωπαϊκών εδαφών τους κλπ.) έχασαν όμως το σπουδαιότερο: την πολιτιστική παράδοση, που έστω και κουτσουρεμένη επιβίωνε ακόμα στην ετοιμοθάνατη Κωνσταντινούπολη. Απόχτησαν ένα χρυσό κλουβί, χωρίς όμως το καλλικέλαδο πουλί που βρισκόταν μέσα και που πέταξε στη Δύση.

Ως τότε, σε μίμηση και σε αντιπαράθεση με τη φθίνουσα Ρωμανία, η αναπτυσσόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία, είχε αξιόλογες επιδόσεις στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόδρομος της Αναγέννησης (και στην Ελλάδα, αλλά και στη Δύση) ο Γεώργιος Γεμιστός – Πλήθων σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης, που τα χρόνια εκείνα, επί Μουράτ, ήταν η πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά την Άλωση οι νικητές Οθωμανοί υιοθέτησαν όλα σχεδόν τα ελαττώματα των προκατόχων τους, αλλά τους ξέφυγαν τα προτερήματά τους και κυρίως την έφεση για παιδεία και πολιτισμό.

Τον πρώτον αιώνα μετά το πάρσιμο της Πόλης, οι υπόδουλοι Χριστιανοί, που αποτελούσαν το Ρουμ Μιλέτ (το γένος των Ρωμαίων), πέρασαν από ένα στάδιο πνευματικού και εκπαιδευτικού μουδιάσματος. Οι μεγάλοι δάσκαλοι είχαν φύγει στη Δύση. Καινούργια σχολεία δεν ιδρύθηκαν. Ο αναλφαβητισμός του χριστιανικού πληθυσμού αυξήθηκε κατακόρυφα. Η Εκκλησία όμως, για να λειτουργήσει, είχε ανάγκη από ιερείς, που έπρεπε να ξέρουν στοιχειωδώς να διαβάζουν τα ιερά βιβλία. Έτσι λειτούργησαν μέσα στους ναούς εκκλησιαστικά σχολεία που κατάρτιζαν στοιχειωδώς τους μέλλοντες κληρικούς. Ανεξάρτητα όμως από αυτά τα εκκλησιαστικά φροντιστήρια, σε ορισμένες πόλεις με πρώτη την Αδριανούπολη, εξακολούθησαν να υπάρχουν και να λειτουργούνε σχολεία στοιχειώδους εκπαίδευσης. Φυσικά η ποιότητα της εκπαίδευσης αυτής ήταν πολύ χαμηλή και οι περισσότεροι μαθητές μάθαιναν μόνο να διαβάζουν και να γράφουν. Ιδιαίτερα σχολικά κτίρια ήταν σπάνια ή μικρής χωρητικότητας. Πολύ συχνά οι μαθητές μαζεύονταν στο νάρθηκα των εκκλησιών. Δεν υπήρχαν επίσης διδακτικά βιβλία. Για τη στοιχειώδη εκπαίδευση χρησιμοποιούσαν εκκλησιαστικά βοηθήματα: την Οκτώηχο, το Ψαλτήρι ή τη Σύνοψη. Ίσως εδώ να βρίσκεται ο ιστορικός πυρήνας του μύθου για το κρυφό σχολειό.

Το ουσιαστικό βήμα προόδου στην εκπαίδευση άρχισε να γίνεται από τα μέσα του επόμενου (16ου) αιώνα. Με κέντρα τη Χίο, που λίγες δεκαετίες πριν ήταν γενοβέζικη κτίση, τη Λέσβο, την Αδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη ιδρύονται πολλά σχολεία, όπου διδάσκουν αξιόλογοι δάσκαλοι. Οι τελευταίοι προέρχονται συνήθως από την βενετοκρατούμενη ακόμη Κρήτη ή τα Επτάνησα και έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια της Ιταλίας. Σύμφωνα με μαρτυρία της εποχής το 1586, στην Αθήνα, που ήταν μια μικρή επαρχιακή πόλη, λειτουργούσαν πολλά σχολεία

Έτσι φτάνουμε στις αρχές του 17ου αιώνα στην εμφάνιση μεγάλων Σχολών, όπως η Σχολή των Κυδωνιών, η Σχολή των Αγράφων, η Ζωσιμαία Σχολή στα Γιάννενα, η Αθωνιάς Σχολή και άλλες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, χώρια το Πατριαρχικό Σχολείο που λειτουργούσε στην Πόλη από τον 16ο αιώνα. Πολλές από τις σχολές αυτές ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και βέβαια η ύπαρξη και η λειτουργία τους προϋπέθεταν πως υπήρχαν στοιχειώδη και μέσα σχολεία, από τα οποία προέρχονταν οι μαθητές τους. Πρέπει εδώ να τονιστεί πως σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας οι οθωμανικές αρχές δεν έκλεισαν κανένα χριστιανικό σχολείο, ούτε απέρριψαν αίτημα χριστιανικών κοινοτήτων να ανοίξουν σχολείο.

Επίσης από πολλούς προβάλλεται το επιχείρημα ότι τα μεγαλύτερα εκπαιδευτήρια του υπόδουλου Ελληνισμού λειτουργούσαν στην Κωνσταντινούπολη (Μεγάλη του Γένους Σχολή), στη Σμύρνη (Ευαγγελική Σχολή), στα Ιωάννινα κ.α., όλα ανοιχτά, εν γνώση των οθωμανικών αρχών, χωρίς να παρεμποδίζεται η λειτουργία τους από αυτές. Επίσης δεν μαρτυρείται κανένα διάταγμα σουλτανικό ή βεζιρικό που να απαγορεύει την εκπαίδευση των υποδούλων

http://www.sarantakos.com/fistiki/kryfo.html

Είναι λοιπόν λογικό πως εκεί που λειτουργούσαν φανερά και ανεμπόδιστα κανονικά σχολεία όλων των βαθμίδων η ύπαρξη «κρυφού σχολειού» περίττευσε.

Να κανω μια ερωτηση ρε παιδια;Η ιστορια απο ποιον γραφεται;Οι παραπανω ιστορικοι που αναφερεις εζησαν την εποχη εκεινη;Ειναι βιωματα τους αυτα που γραφουν;Η εγραψαν κατι επειδη καποιος τους το ειπε,ο οποιος το ακουσε απο καποιον αλλο και παει λεγοντας;Η πανω σε καποιου αλλου τη μελετη βασιστηκαν;Δεν υπαρχει καποια βιογραφια η κατι τελος παντων που να το εχει γραψει καποιος απλος ανθρωπος εκεινης της εποχης;Να δουμε τι λεει;Υπηρχε η οχι σκλαβια;Υπηρχε η οχι ελευθερη παιδεια;

από **dpol** » Πέμ Μαρ 12, 2009 12:42 pm

Η ιστορία κύριοι γράφεται από ανθρώπους που μελετάνε τις πηγές και αξιοποιούν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και μία ισχυρή τις περισσότερες φορές δόση υποκειμενικότητας στα γραπτά τους πράγμα αναπόφευκτο κατά την γνώμη μου.

Δυστυχώς η πραγματικότητα όμως είναι αδιαμφισβήτητη , η επεκτατικότητα των Τούρκων είναι δεδομένη και εντείνετε μόνο και μόνο
επειδή έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα σύνορα στον δυτικό κόσμο είναι πολύ δύσκολο έως και αδύνατο να αλλάξουν.

Απτήν άλλη να είστε σίγουροι ότι εάν ήθελαν μέσα σε τετρακόσια χρόνια κατοχής να μας έχουν αλλάξει την θρησκεία και την γλώσσα
θα το είχαν καταφέρει πολύ εύκολα.

Τα ελληνικό κράτος της τότε εποχής παρέμεινε στοιχειωδώς κράτος επειδή το ήθελαν οι Τούρκοι που χειρίστηκαν πολύ έξυπνα τις σχέσεις τους
με έλληνες κλειδιά , εξού και η “κατοχή” των τσιφλικάδων και κοτζαμπάσηδων που προέκυψε μετά την απελευθέρωση.

http://www.youtube.com/user/kaliakoud · από **kaliakouda** » Πέμ Μαρ 12, 2009 1:27 pm

mytilini έγραψε:Ασφαλώς και δεν υπήρξε κρυφό σχολειό.Υπήρχαν κανονικότατα δημόσια σχολειά στα οποία οι σκλάβοι διδάσκονταν τα μαθήματα στη γλώσσα τους από εκπαιδευτικούς οι οποίοι διορίζονταν από την Υψηλή Πύλη.Οι αριστούχοι έπαιρναν "μόρια" και εάν ήθελαν μετά, διορίζονταν ως στελέχη του κρατικού μηχανισμού επειδή οι αφέντες Τούρκοι ασχολούνταν με τα χαρέμια τους και δεν είχαν διάθεση να δουλεύουν.Αν πάλι ήθελαν, το Ωθωμανικό κράτος τους κάλυπτε τα έξοδα για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό με κατοπινό αντίτιμο την αξιοποίησή τους ως τοποτηρητών-κοτσαμπάσηδων.Πολλοί από τους αριστούχους γίνονταν στελέχη του στρατού και ειδικότερα των ειδικών δυνάμεων με έφεση στα "κλεφταρματολίκια" και στους "νταϊφάδες" για την συλλογή των φόρων (πάσης φύσεως, κεφαλικών κλπ).Πολλές φορές επειδή γίνονταν απεργιακές κινητοποιήσεις από τους αχάριστους ραγιάδες, η Υψηλή Πύλη αντί περιττών και άσκοπων "διαλόγων" προέβαινε σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις προκειμένου να ανανεώνεται και το ανθρώπινο δυναμικό.
Ετσι λοιπόν στα 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς διατηρήθηκε το όμαιμον, το ομόθρησκον και το ομότροπον.
Αϊντε και ραντεβού στα "γουναράδικα" κατά πως έλεγε και ο Αρης...

Συμπληρώνοντας στα παραπάνω,χωρίς καμμιά δόση εθνικισμού,αναρωτιέμαι αν στο χωριό Ασβέστης της Φθιώτιδας ή στην Κορίτσα της Ευρυτανίας,τυχαία τα ονόματα,ποιός άραγε δίδασκε τα παιδιά και αν λειτουργούσαν ελεύθερα τα σχολεία δίχως την Επιτήρηση των Οθωμανών
Ας μην γελιόμαστε,άλλα διδάσκονταν τα παιδιά στα 'κρυφά σχολειά' και άλλα σε αυτά που ανέφερε ο Δημοσθένης

από **ΜΩΡΑΙΤΗΣ** » Πέμ Μαρ 12, 2009 1:45 pm

θα συμφωνήσω με τον Δημοσθένη. Και ας μην ξεχνάμε και κάτι άλλο μέρες που είναι. Η Ελληνική Εκκλησία προσπάθησε πολλές φορες να εκμεταλευτεί γεγονότα και καταστάσεις προς ώφελός της. Σίγουρα υπήρξαν φωτισμένα πνεύματα και αγωνιστες ανάμεσά τους, αλλα μέρες που είναι ας θυμηθούμε οτι η επανάσταση του 1821 δεν ξεκίνησε την 25η Μαρτίου. Ξεκίνησε στις 17 Μαρτίου απο την Μάνη { Αρεόπολη } , ακολούθησε η μάχη της Βέργας και η απελευθέρωση της Καλαμάτας και μετά η επίσημη Εκκλησία" αναγκάστηκε¨" εν μέρει να ευλογήσει την Επανάσταση [ επρεπε να διαλέξουν στρατόπεδο ] :wink:

από **delan** » Πέμ Μαρ 12, 2009 4:07 pm

Η ιστορία χρειάζεται καθαρό πνεύμα και αντικειμενικότητα προκειμένου να μελετηθεί σωστά απαλλαγμένη απο συναισθηματισμούς εντάσεις και πάθη της περιγραφόμμενης εποχής. Οι ιστορικοί μελετούν τις πηγές, τις μαρτυρίες γραπτές η προφορικές (που μεταφέρθηκαν ως ζωντανή παράδοση) συγκρίνουν , ενοποιούν και φιλτράρουν τα στοιχεία. Για αυτό το λόγο η ιστορία καταγράφεται ουσιαστικά από ιστορικούς που έχουν ζήσει αρκετά χρόνια μετά τα γεγονότα που περιγράφουν. Στο θέμα μας τώρα, υπάρχουν πολλοί μύθοι που διδαχθήκαμε στο σχολείο μας (για διάφορους λόγους) και ένας απο αυτούς είναι και το "κρυφό σχολείο". Άλλοι μύθοι είναι οι "κλέφτες και αρματωλοί" οι ήρωες της επανάστασης (πολλοί από αυτούς δεν μιλούσαν καν ελληνικά άλλά αρβανίτικα) όπως επίσης δεν διδαχθήκαμε ποτέ τις διχόνοιες μεταξύ των "αγωνιστών " για οικονομικούς κυρίως λόγους με αποτέλεσμα να κινδυνέψει η "επανάσταση", με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την φυλάκιση του Κολοκοτρώνη..... Άς μην παρασυρόμαστε λοιπόν από το συναίσθημα και να είμαστε ψύχραιμοι στην ιστορική αλήθεια , χωρίς βέβαια να απαξιώνουμε τις θετικές πλευρές που μας αφορούν ως έθνος....

Χαιρωμαι πoυ προεκυψε αυτη η ωραια συζητηση.

από **mytilini** » Πέμ Μαρ 12, 2009 8:06 pm

delan έγραψε:και φιλτράρουν τα στοιχεία. ... "κλέφτες και αρματωλοί" οι ήρωες της επανάστασης (πολλοί από αυτούς δεν μιλούσαν καν ελληνικά άλλά αρβανίτικα) όπως επίσης δεν διδαχθήκαμε ποτέ τις διχόνοιες μεταξύ των "αγωνιστών " για οικονομικούς κυρίως λόγους με αποτέλεσμα να κινδυνέψει η "επανάσταση", με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την φυλάκιση του Κολοκοτρώνη.....

Εδώ λοιπόν είναι το λάθος αγαπητέ φίλε:ο ιστορικός ΔΕΝ φιλτράρει τα στοιχεία,αντιθέτως τα εκθέτει στο φώς.Βεβαιότατα και πολλοί ήρωες μίλαγαν αρβανίτικα.Γιατί άραγε;Μήπως επειδή μεγάλωσαν στην αυλή του Αλή της Ηπείρου;Δεν υπήρχαν κλέφτες και αρματωλοί;Μα η πρώτη πηγή για την διακρίβωση της ύπαρξής τους είναι τα φιρμάνια της Υψηλής Πύλης, είτε για τον διορισμό τους επ' αμοιβή (αρματωλοί=μισθοφόροι εποπτεύοντες την είσπραξη των φόρων) είτε για την εξολόθρευσή τους (κλέφτες).Εχεις επίσης και άλλο λάθος:διδαχθήκαμε για την διχόνοια,άλλωστε υπάρχει και σαφής αναφορά στον εθνικό ύμνο,και όντως οι κοτσαμπάσηδες ήθελαν μερίδιο από τα λάφυρα (ναι είναι αυτοί που τα απαίτησαν αργότερα από τον Καποδίστρια).Οσον αφορά στην οργανωμένη εκκλησία: ήταν η πρώτη που υπέθαλψε-στήριξε-χρηματοδότησε κάθε επαναστατική κίνηση.Σε αντίθεση με τους προύχοντες/προεστούς/κοτσαμπάσηδες που έκριναν καιροσκοπικά και αποκλειστικά με γνώμονα την διαφύλαξη των "κεκτημένων".(βλ.Ιστορία του Βουρνά,εκδόσεις Νεα Εποχή).
A propos: ο Κοσμάς ο Αιτωλός εκτελέστηκε επειδή έκανε "ιδιαίτερα" μαθήματα στους σκλάβους και ο Ρήγας επειδή είχε "αποκλίνουσα" κοινωνική συμπεριφορά.Ας προσέχουμε λοιπόν πως διαχειριζόμαστε την ελευθερία που αυτοί οι "κουρελήδες" μας προσέφεραν διότι ξεχνώντας την θα την ξαναζήσουμε.

από **Dimis** » Πέμ Μαρ 12, 2009 8:48 pm

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω προς με το θέμα του κρυφού σχολειού...δεν εξεφρασα άποψη... όπως και προ-ειπα αρχικα στο ποστ μου.
Αλλα εκανα μια προσωπικη ερευνα στο διαδικτυο και μετά από πολλα που βρηκα η πιο αξιοπιστη πηγη μου φάνηκε αυτη που σας παραθεσα...

Ωστοσο όσο περισσοτερο το βλεπω αποστασιοποιημενα τοσο περισσοτερο τεινω στο να πιστεψω πως δεν υπηρχαν κρυφα σχολεια ή υπάρχαν με τελειως διαφορετική μορφή από αυτή που μας εχουν περάσει στο μυαλό....

Θα σας αναφέρω ένα παραδειγμα για να σας δειξω πόσο υποκειμενικος ειναι ο τροπος που γράφεται η ιστορια αναλογα με τι θέλει να δειξει ή περάσει η εκάστοτε πολιτεια-κράτος την δεδομενη χρονικη στιγμή

(να αναφέρω μονο πως αρχικα δεν ηθελα να αναφερθω σε αυτο γιατι θα δυσαρεστήσω πάρα πολλους..... Αλλά ως ντοπιος έχω κανει ερευνα σε βαθος πολλά χρόνια τώρα...)

Εχουμε και λέμε :

.......Δηλαδή μούφα το πρώτο κρυφό σχολειό στο Φαράγγι του Λούσιου που έμαθε γράμματα ο Γρηγόριος ο 5ος? Μούφα το κρυφό σχολειο που μας παρουσιάζουνε στο Μοναστήρι της Πεντέλης?

Θα σας πω λοιπον για τον Γρηγόριο τον Ε' και την επανάσταση...

Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι αν οχι όλοι γνωρίζετε πως ο Γρηγόριος Ε΄ διετέλεσε τρεις φορές Οικουμενικός Πατριάρχης, θεωρείται εθνομάρτυρας, είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 10 Απριλίου (την ημέρα που το σκοτωσαν[στραγκάλισαν] οι τουρκοι το Πασχα του 1821)

(παραθέτω αυτουσια όπως βρήκα τις σπουδες του - που δεν εγιναν σε κάποιο κρυφό σχολειό - πλην της Μονής Φιλοσόφου.... :?:

)

Γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα από φτωχούς γονείς. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Μετά τις βασικές σπουδές στο χωριό του, το 1756 πήγε στην Αθήνα για δύο χρόνια. Ένας θείος του, ο οποίος ήταν νεωκόρος σε ναό στη Σμύρνη, τον βοήθησε να σπουδάσει στο Γυμνάσιο της πόλης για πέντε χρόνια. Από την παιδική του ηλικία είχε σχέση με τη Μονή Φιλοσόφου της Αρκαδίας, μέσω της οποίας ενισχύθηκε ο έμφυτος ασκητισμός του. Έτσι, εκάρη μοναχός στις Στροφάδες και πήρε το όνομα Γρηγόριος. Αφού σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Πατμιάδα Σχολή, επέστρεψε στη Σμύρνη, όπου χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Προκόπιο, του οποίου έγινε και αρχιδιάκονος. Γρήγορα χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν έγινε πρωτοσύγγελος.

Ποιά είναι όμως η αληθινή ιστορία αυτού του ανθρώπου που στραγκαλίστηκε απο τους Τούρκους και στην συνέχεια ανακυρήχθηκε εθνικό σύμβολο και άγιος της Ορθοδοξίας?

Γνωρίζετε ότι ο πατριάρχης στην 3τη του πατριαρχική θητεία, τότε που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 αυτός και οι άλλοι έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας, παρέμειναν πιστοί στον Σουλτάνο και όχι μόνο αρνήθηκε να συμμετάσχει στη Φιλική Εταιρεία αλλά την αναθεματισε (αφόρισε), και συγκεκριμένα αφόρισε τον Ρήγα Φερραίο για τις απελευθερωτικές του τάσεις και την εθνική μας επανάσταση τασόμενος κόντρα με κάθε μέσο.

Έξι μήνες μετά τον στραγγαλισμό του Ρήγα Βελεστινλή και των επτά Συντρόφων του στο Βελιγράδι (Iούνιος 1798), ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ο Ε΄ σε επιστολή του (1 Δεκεμβρίου 1798) προς τον μητροπολίτη της Σμύρνης Άνθιμο, καταδικάζει το Σύνταγμα του Ρήγα "ότι πλήρες υπάρχει σαθρότητος εκ των θολερών αυτού εννοιών, τοίς δόγμασι της ορθοδόξου ημών πίστεως, εναντιούμενον".

Aργότερα εξέδωσε την περίφημη "Πατρική διδασκαλία" με την οποία τασσόταν ενάντια σε κάθε ιδέα εθνικής εξέγερσης, ενάντια στις δημοκρατικές αρχές της γαλλικής επανάστασης και καθησύχαζε το λαό λέγοντας ότι οι Τούρκοι ήταν..... θεόσταλτοι.

Στην συνέχεια καταδίκασε και αφόρισε την εθνική μας επανάσταση τόσο απο δειλία προς τους Τούρκους όσο και να μήν χάσει η εκκλησία που διοικούσε τα μεγάλα της προνόμια απο την στιγμή που λάμβανε το 1/3 της περιουσίας κάθε πιστού. Ο ιστορικός Κορδάτος λέει πάνω σε αυτό το θέμα :

«...O Πατριάρχης κάλεσε σε κοινή σύσκεψη στο Πατριαρχείο τους Φαναριώτες δραγουμάνους της Πύλης και του στόλου τους παρεπιδημούντες πατριάρχες και αρχιερείς την Iερά Σύνοδο καθώς και τους Έλληνες μεγαλέμπορους, μεγαλοβιοτέχνες και προϊστάμενους των συντεχνιών για να πάρουν αποφάσεις...
O πατριάρχης με τους άλλους δεσποτάδες πήραν την απόφαση να αφορίσουν τον Yψηλάντη και το M. Σούτσο... Φυσικά στάλθηκαν οι αφορισμοί με ανώτερους κληρικούς στην Mολδοβλαχία για να μάθει ο
πληθυσμός πως οι επαναστάτες είναι αφορεσμένοι» (Γ. Kορδάτος).

Ο ιστορικός Κορδάτος λέει :
«Tο συμπέρασμά μας λοιπόν είναι πως για το τραγικό τέλος του Pήγα και των συντρόφων του ευθύνονται πρώτ' απ' όλους ο τότε οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος ο E' και οι Φαναριώτες της Πόλης. Tα φεουδαρχικά στοιχεία και ο αντιδραστικός κλήρος εκδικηθήκανε το Pήγα. Στο πρόσωπό του έβλεπαν όχι μόνο τον ηγέτη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της Bαλκανικής μα και τον φλογερό προπαγανδιστή των ιδεών και αρχών της Γαλλικής Eπανάστασης» (Γ. Kορδάτος τόμ. 9ος).

Δυστυχώς ως απόγονος της Αρκαδίας και τρελός μελετητής της ιστορίας του τόπου μου και σε αντίθεση με τα αρχικα μου συναισθηματα, καταληγω να πιστευω ότι όσο και αν δεν μας αρέσει πολλές φορές...
Η αλήθεια είναι πικρή....

Τα συμπεράσματα δικά σας....

+1000! Και νατανε μονο αυτα...Το τι παραμυθι μας εχουν διδαξει δεν λεγεται.
Και μονο αν εχει κανεις το μικροβιο και αρχισει και ψαχνει και αλλες πηγες
αρχιζει να βλεπει ποσο μακρυα νυχτωμενος ηταν...

από **mytilini** » Πέμ Μαρ 12, 2009 11:45 pm

Dimis έγραψε:Καταρχήν να ξεκαθαρίσω προς με το θέμα του κρυφού σχολειού...δεν εξεφρασα άποψη... όπως και προ-ειπα αρχικα στο ποστ μου.
Αλλα εκανα μια προσωπικη ερευνα στο διαδικτυο και μετά από πολλα που βρηκα η πιο αξιοπιστη πηγη μου φάνηκε αυτη που σας παραθεσα...
.
.
.
.
.
Τα συμπεράσματα δικά σας....

Νύκτωρ ο επισκέπτης ...Εκ των ιδρυτών Φιλικών και Μέγας Διδάσκαλος για τους γνωρίζοντες.Τα λοιπά είναι εκ του πονηρού και ΔΕΝ επαληθεύονται εκ των πηγών.Ο Κορδάτος ο οποίος αρχικώς είχε χαρακτηρίσει την επανάσταση "λαϊκοαπελευθερωτική" εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία από το κόμμα που ανήκε,προς το τέλος της ζωής του (και μετά από επανεξέταση των πηγών και στοιχείων) ανεκάλεσε και την χαρακτήρισε "εθνικοαπελευθερωτική" με αποτέλεσμα την ντιρεκτίβα απαγόρευσής του από την "βασική γνωστική" βιβλιογραφία των Κ.Ο.Β.Οσο για τον Ρήγα, υπήρξε θύμα των ηγεμόνων της Βλαχίας οι οποίοι δεν μπορούσαν να διαννοηθούν "οικουμενική" σκέψη στο μέτρο που είχαν βλέψεις στην περιοχή που ονόμαζαν Vardarska (ελπίζω ότι γίνομαι κατανοητός).
Και μια που είμαι φανατικός της ιστορίας,ad hoc παράθεση πηγών:
1. Σπ.Τρικούπη,Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως,Αθήναι,19262.Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια,Εκδοτικός Οργανισμός Φοίνιξ,Αθήναι 19303.Hammond Nicholas,Epirus,Oxford University Press,Oxford,19674.Μπίρης Κων/νος,Αρβανίτες,Εκδ.Μέλισσα,Αθήναι,1960

από **ahilleas** » Πέμ Μαρ 12, 2009 11:53 pm

η αληθεια η ψεματα για το κρυφο σχολειο η ουσια μια ειναι την επανασταση του 1821 την πιστεψαν οι λιγοι τα καταφεραν και η ιστορια γραφτηκε με αιμα !!!!!!!

25η Μαρτίου η Ημέρα της Επανάστασης

Μέλη σε σύνδεση