ΤΕΛΙΚΑ ΠΩΣ ΕΚΤΙΜΑΤΕ Η ΑΓΑΠΗ?

από **talis** » Τετ Μάιος 23, 2012 4:35 pm

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα "νησί" όπου ζούσαν η Ευτυχία ,η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη, ο Πλούτος, η Αλαζονεία και οι "άλλοι".

Μια μέρα έμαθαν ότι το "νησί" θα βούλιαζε και όλοι πήγαν στις "βάρκες" τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η ΑΓΑΠΗ ήταν η μόνη που έμεινε πίσω.Ήθελε να είναι εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το "νησί" άρχισε να βουλιάζει η ΑΓΑΠΗ ζήτησε βοήθεια.
Βλέπει τον ΠΛΟΥΤΟ και του λέει:

"Μπορείς να με πάρεις μαζί σου;"

"Όχι,δε μπορώ.Έχω χρυσάφι και ασήμι στη βάρκα μου και δεν έχω χώρο". Δίπλα περνούσε η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ.

"Σε παρακαλώ,βοήθησέ με", της είπε η ΑΓΑΠΗ.

"Δε μπορώ.Είσαι βρεγμένη και θα μου λερώσεις την όμορφη βάρκα μου".

Τελευταία πέρασε η ΕΥΤΥΧΙΑ, αλλά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε άκουσε την ΑΓΑΠΗ να ζητάει βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή από έναν ηλικιωμένο κύριο που η ΑΓΑΠΗ δεν γνώριζε.

"Έλα εδώ,θα σε πάρω εγώ μαζί μου", της είπε.

Όταν έφτασαν στη στεριά, ο κύριος έφυγε βιαστικά και η ΑΓΑΠΗ δεν πρόλαβε να τον ευχαριστήσει.

"Γνώση, ποιος με βοήθησε;" ρώτησε η ΑΓΑΠΗ.

"Ο ΧΡΟΝΟΣ", της απάντησε η ΓΝΩΣΗ.

"Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;" ξαναρώτησε η ΑΓΑΠΗ.

Τότε η ΓΝΩΣΗ χαμογέλασε και της είπε:

"Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει στη ζωή η ΑΓΑΠΗ".

από **Kalavritara** » Τετ Μάιος 23, 2012 4:45 pm

Μπράβο ρε φίλε, πολύ όμορφο :clap:

από **Νικόλας** » Τετ Μάιος 23, 2012 5:03 pm

Πολύ καλό. :clap:

από **printioa** » Τετ Μάιος 23, 2012 5:21 pm

Είναι σίγουρα γεμάτο το βάζο;

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

- Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

2. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα.

Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:

- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:

- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπιρίτσες…

από **gkaravou** » Τετ Μάιος 23, 2012 6:27 pm

από **ZΗΡΕΙΑ** » Τετ Μάιος 23, 2012 11:08 pm

Ωραίο !

από **Tzivitzonis** » Πέμ Μάιος 24, 2012 12:19 am

Σήμερα είχα πάει στο Νοσοκομείο να κρατήσω παρέα σε ένα φίλο που θα έκανε μια ψιλο-επεμβασούλα. Το αυτ/το ήταν στο πάρκινγκ. Γυρνώντας είδα ένα κίτρινο χαρτάκι στο παρμπρίζ και σκέφτηκα "τίποτε απατεώνες θα είναι πάλι και πουλάνε τίποτα πατώντας στην ανάγκη του άλλου ή (ακόμα πιο μακάβριο) θα είναι κανα κορακομάγαζο". Το πήρα στα χέρια μου και κλείνοντας την πόρτα μου είδα και τον τύπο που τα έβαζε στα αυτ/τα. Κάτι σκέφτηκα για εκείνον σε συνδυασμό με την προηγούμενη σκέψη μου και ταυτοχρονα διάβαζα το καρτελάκι.

Το καρτελάκι ήταν αυτό:

: P5231777.jpg (93.24 KiB) 1642 προβολές

: P5231778.jpg (97.75 KiB) 1642 προβολές

Αυτός ο άνθρωπος που τα μοίραζε τελικά δεν κοστολογούσε τίποτα, όπως αρχικά κακοπροαίρετα είχα σκεφτεί, απλά μοίραζε "αγάπη" (και δεν εννοώ φυσικά τα καρτελάκια αυτού κάθε αυτού) ανιδιοτελώς. Τεσπα... δε ξέρω πως το συνδύασα αυτό με το συγκεκριμένο θέμα...