Κατόπιν της λαϊκής κατακραυγής

ξανα-ανεβάζω....
Άτιμο μαμούνι που μας τα 'κανες μακαρόνια...
Που είχαμε μείνει; Ααα ναι! Φεύγαμε από Μάραθο και θα κατηφορίζαμε προς Κερασοχώρι ε; ΑΜ ΔΕ!

Μετά τα πρώτα χιονάκια, τα οποία αν και ήταν φρέντο περνιόνταν, η κεφαλή του κονβόι (εγώ σκούπιζα παρέα με vasili-k) έφτασε σε ανηφορικά κομμάτια στον αυχένα με 7-8 συνεχείς φουρκέτες, όπου εκεί... τέλος!

Μετα-βολή και βρέθηκα πρώτος με το Βασίλη. Στο μεταξύ, μελετώντας το χάρτη στο Vit του Βασίλη, είδα χωματόδρομο που μας έβγαζε κάτω στον κεντρικό (δίπλα από τον Αγραφιώτη) και μας γλύτωνε από πολλά χλμ πισωγύρισμα, τα οποία θα ήταν και βαρετά μιας και τα είχαμε ήδη κάνει. Έτσι, είπαμε να πάμε διερευνητικά να δούμε σε τι κατάσταση είναι, ενώ οι υπόλοιποι θα σταματούσαν για μασούλημα σε ένα πλάτωμα ιδανικό.
Διάλειμμα για φωτό


- Ομορφιές στο δρόμο προς Κερασοχώρι!

- Στο δρόμο συναντήσαμε και το σπάνιο είδος της βόρειας Νουχρίτσας. Το διακρίνετε στην άκρη του δρόμου, στο βάθος, όπου παραμονεύει για ανυποψίαστους περαστικούς......... :P :P :P
Με το καλημέρα η παράκαμψη μας έδειξε ότι επρόκειτο για δρόμο-νταμάρι, μιας και με τη βροχή των προηγούμενων ημερών είχε αρκετές κατολισθήσεις και πάρα πολλές κοτρώνες. Ξεπετρίσαμε 5.5χλμ ενώ οι υπόλοιποι, αραχτοί, περίμεναν το οκ από το λόχο ΜΧ, απολαμβάνοντας τις γκαζομαγειρεψιές του ομώνυμου (gas) Κώστα


- Αντιμέτωποι με τη δεύτερη -και μεγαλύτερη- κατολίσθηση.

- Πάμε με προσοχή γιατί οι πέτρες κόβουν σα μαχαίρια και κοπανάνε σα σφυριά από κάτω...

- Δεν έπαιρνε και πολύ ξάκρισμα γιατί δεξιά οι πέτρες γλυστρούσαν με το παραμικρό..!!

- Σε αυτή την κατηφόρα μ'έπιασε η απελπισία... Ο δρόμος ήταν σπαρμένος!!! Ο Βασίλης όμως είχε την "τέχνη" να με πείσει να συνεχίσουμε, ξεπετρίζοντας με κόλπο! ;)

- Ξεκινάμε λοιπόν σιγά-σιγά να δούμε τι κάναμε..!! χαχαχα!

- Η Γιώτα έχοντας ξενταμαριάσει κι αυτή ΤΟ σωρό, άρπαξε τη μηχανή να ξεπιαστούν τα χέρια της με κανα κλικ... :D :D

- Σε μερικά σημεία κάναμε καλή δουλειά! Το κόλπο του Βασίλη δούλεψε!

- Πιο κάτω οι πετρο-πτώσεις όλο και αραίωναν κι αυτό μας αναπτέρωνε το ηθικό ότι φτάναμε, αλλά τραβούσε πιο πολύ τα άδεια μας στομάχια...

- Λίγες οι επεμβάσεις πλέον, αλλά με το συνολικό ξενταμάριασμα φτιάξαμε και μπράτσα! :P Ο Αγραφιώτης πλέον μας περίμενε!

- Αρκετά κοντά πλέον μιας και τα τρεχούμενα νερά το μαρτυρούσαν.

- Και ναι φτάσαμε στον κεντρικό, διανοίχτηκε και η παράκαμψη για τους υπόλοιπους, οπότε δώθηκε και το "ΟΚ" από τα cb για την κατάβασή τους. Ευτυχώς ήμασταν "φάτσα" στην ίδια πλευρά του βουνού κι ακουγόμασταν.

- Ανάπαυση του λόχου στον ποταμό, περιμένοντας την ταξιαρχία να κατέβει...

- Το ίδιο (ανάπαυση) κάνει και η Γιώτα η Ξεπετρίστρια (μεγάλη η χάρη της)! :mrgreen:

- Μετά από 40' έφτασαν και οι υπόλοιποι..!!

- 40' αυτοί.... 1.5 ώρα εμείς λόγω "σκαψίματος"...

- Παρόλο που έκαναν γρήγορα, η ώρα μας έφτασε να τσιμπήσουμε κι εμείς κάτι φτωχικό στο Vitara του Βασίλη.

- Όσοι είχαν ήδη μασαμπουκιάσει τα εδέσματα του vitaragas cooker, είχαν σιάξει τη φραπεδούμπα τους...

- NO COMMENT............
Από αύριο η συνέχεια......
