11η Νοεμβρίου η απελευθέρωση της Χίου

[Mastergunner]

Stolos_apopsi.jpg (34.96 KiB) 1974 προβολές

Το 1912 ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τη Μακεδονία και την Ήπειρο και στη συνέχεια το Γενικό Επιτελείο Στρατού αποφασίζει την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου. Είχαν προηγηθεί ενέργειες διαφόρων Χιωτών, που είχαν έρθει σε επαφή με τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, για να του ζητήσουν βοήθεια για να απελευθερωθούν.
Ο ελληνικός στόλος με ναύαρχο τον Παύλο Κουρουνιώτη αναλαμβάνει την απελευθέρωση των νησιών. Πρώτα απελευθέρωσε τη Λήμνο, στη συνέχεια τη Θάσο, την Ίμβρο , την Σαμοθράκη, τα Ψαρά και στις 8 Νοεμβρίου τη Λέσβο. Την 11η Νοεμβρίου του 1912 ο ελληνικός στόλος(3 καταδρομικά «Μακεδονία», «Εσπερία», «Αρκαδία», δύο αντιτορπιλικά «Νέα Γενεά», «Κεραυνός» και 3 μεταγωγικά «Πατρίς», «Σαπφώ», «Εριέττα» με 2500 στρατιώτες) φτάνει έξω από το λιμάνι της Χίου. Οι Χιώτες υποδέχονται το στρατό χαρούμενοι και σίγουροι ότι αυτή την φορά θα καταφέρουν να αποτινάξουν τον Τουρκικό ζυγό.
Από το καταδρομικό Μακεδονία αποβιβάζεται στο λιμάνι μια αντιπροσωπεία και πηγαίνει να διαπραγματευτεί την παράδοση του νησιού. Ο στρατιωτικός διοικητής του νησιού Ζιχνύ Μπέης αρνείται να το παραχωρήσει και ,υπολογίζοντας βοήθεια από τη Μικρά Ασία , δηλώνει ότι θα το υπερασπιστεί μέχρι τέλους. Έτσι μετά την άρνηση των Τούρκων οι Έλληνες στρατιώτες , 3 τάγματα πεζικού και μία ορεινή πυροβολαρχία, αποβιβάζονται στο Κοντάρι(περιοχή αεροδρομίου) με αρχηγό το συνταγματάρχη Νικόλαο Δελαγραμμάτικα. Οι πρώτοι νεκροί από τον ελληνικό στρατό είναι γεγονός και αυτοί είναι ο Εμμανουήλ Ποθητός και ο Ιωάννης Χρυσολωράς. Την επόμενη μέρα ο ελληνικός στρατός μπαίνει στην πόλη της Χίου . Οι Τούρκοι οπισθοχωρούν και πηγαίνουν προς τον Κορακάρη. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες , καταλαμβάνονται τα Καμπόχωρα και ο Άγιος Γεώργιος Συκούσης . Στη μάχη του Αίπους σκοτώνονται ο Νικόλαος Ρίτσος και ο Ιωάννης Παστρικάκης. Για 40 περίπου μέρες συνεχίστηκαν οι μάχες και στις 20 Δεκεμβρίου ένας Τούρκος αξιωματικός ενημερώνει το Δελαγραμμάτικα ότι οι Τούρκοι θέλουν να παραδοθούν. Ο Ζιχνύ Μπέης υπογράφει την παράδοση του νησιού την επόμενη μέρα, αφήνοντας δεκάδες πυροβόλα, πυρομαχικά και τρόφιμα. Από τους 2044 αιχμαλώτους , οι βαριά τραυματίες μεταφέρθηκαν στον Τσεσμέ , ενώ οι υπόλοιποι στην Πελοπόννησο. Οι Χιώτες δεν πείραξαν τους αναχωρούντες Τούρκους, δείχνοντας μεγάλη ανθρωπιά.

scan0011.jpg (43.59 KiB) 1974 προβολές

scan0017.jpg (49.76 KiB) 1974 προβολές

[f_tasos]

Μπράβο Γιώργο!!!!!

[aetos]

Ετσι για να μην ξεχνάμε και την ιστορία αυτου του τόπου.
Μπράβο Γιώργο!!!

[aetos]

Ας γνωρίζουμε λοιπόν (για να θυμούνται οι παληοί και να μαθαίνουν οι νέοι) τι αλλο εχει καταγράψει η ιστορία εως το τέλος του 1912 με την ιστορική σειρά που συνέβησαν :

http://www.chiosblogs.gr/Odysseas_from_ ... CF%85_1912


Ένα σημαντικό σταθμό στην ιστορία της Χίου αποτελεί η 11η Νοεμβρίου 1912.
Μια μακρά περίοδος 346 χρόνων διακόπτεται. Η μέρα αυτή είναι το μεταίχμιο της ιστορικής καμπής, όπου η ιστορία της Χίου μπήκε σε νέα φάση με την απελευθέρωση του νησιού από τον δυσβάσταχτο τουρκικό ζυγό, έχοντας περάσει το νησί τον Απρίλιο του 1822, τη Σφαγή. Το χρονικό της απελευθέρωσης, όπως...
αναφέρεται στο βιβλίο "Οσα ο ίδιος είδον" του Γεωργίου Χωρέμη έχει ως εξής:

10 Νοεμβρίου 1912: αναχώρηση στόλου ξημερώματα από Θεσσαλονίκη
10 Νοεμβρίου: άφιξη το απόγευμα στη Λέσβο και αναχώρηση πριν τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας με πλώρη για Χίο των πλοίων: Μακεδονία, Εσπερία, Αρκαδία (οπλισμένα εμπορικά), Πατρίδα, Σαπφώ, Αριέττα και τα αντιτορπιλικά Κεραυνός, Νέα Γενιά.
11 Νοεμβρίου: άφιξη στόλου στη Χίο υπό του Ναυάρχου Δαμιανού, αποβίβαση ύστερα από ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις περί τις 3.30 μ.μ. από το πλοίο Σαπφώ στην περιοχή της Λευκωνιάς, υπό το Συνταγματάρχη Νικόλαο Δελαγραμμάτικα.
Οι πρώτοι πεσόντες στη μάχη ήταν οι Εμμανουήλ Ποθητός και ο Ιωάννης Χρυσολωράς.
12 Νοεμβρίου: είσοδος του Ελληνικού στρατού στην πόλη της Χίου, υποχώρηση τούρκου διοικητή Ζιχνή Βέη προς Κορακάρη.
Επίθεση εναντίον του χωριού Καρυές.
13 Νοεμβρίου: κατάληψη Κορακάρη και Καμποχώρων
15 Νοεμβρίου: κατάληψη Αγίου Γεωργίου Συκούση, συμπλοκή στις Καρυές.
Σχηματίζονται τα πρώτα αντάρτικα σώματα. Από τα πρώτα είναι αυτό των Καρδαμύλων.
Οι Νικόλαος Ρίτσος, Ιωάννης Παστρικάκης θυσιάζονται στη μάχη του Αίπους.
18 Νοεμβρίου: κανονιοβολισμός των Αγίων Πατέρων από το "Μακεδονία".
21 Νοεμβρίου: λειτουργία των Ελληνικών Ταχυδρομείων
22 Νοεμβρίου: λειτουργία του Τελωνείου Χίου
26 Νοεμβρίου: αντάρτικο σώμα από το Λιθί, χωρίς διαταγή από το ελληνικό στρατό, κατέλαβε τα Αυγώνυμα.
27-28 Νοεμβρίου: τις βραδινές ώρες εγκαταλείπονται από τους κατοίκους τα Αυγώνυμα λόγω επίθεσης των Τούρκων.
28- 29 Νοεμβρίου: γενική επίθεση τούρκων που αποτυγχάνει πλήρως.
30 Νοεμβρίου: μέσω του καλόγερου Αγίου Μάρκου οι τούρκοι προσπαθούν να στείλουν επιστολές σε δικούς τους. Ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Δελαγραμμάτικας καταλαβαίνοντας τη χρησιμότητα του καλόγερου ζητά και έχει τη συνεργασία του.
8 Δεκεμβρίου: Η "Μακεδονία" από το λιμάνι Καρδαμύλων βομβαρδίζει το Πιτυός όπου είχαν ως στρατηγείο οι Τούρκοι. "Τα ηθικά αποτελέσματα του βομβαρδισμού ήσαν σοβαρώτατα".
10-11 Δεκεμβρίου: ύστερα από αίτημα του Ζιχνή που μεταβίβασε ο καλόγερος Ιγνάτιος ο Δελαγραμμάτικας μαζί με τους Προξένους της Γαλλίας, Γερμανίας και το γραμματέα του Αγγλικού προξενείου τον συναντούν στη Μονή των Αγίων Πατέρων.
12 Δεκεμβρίου: μετά την κατάληψη όλης της νήσου Λέσβου στις 10 Δεκέμβρη, 3.000 άντρες του πεζικού έρχονται για ενίσχυση στη Χίο.
17 Δεκεμβρίου: ύστερα από εντολή του Συνταγματάρχη ο Γεώργιος Χωρέμης συνοδεία δύο ανδρών επιθεωρούν το όρος Αίπος. "Ηδη εφθάσαμεν επί της κορυφής και εβλέπομεν το οροπέδιον του Αίπους. Παντού εφαίνετο ότι ο τελευταίος βομβαρδισμός είχεν πείσει τους Τούρκους να μη φανούν πλέον εις το σημείον τούτο".
20 Δεκεμβρίου: η 7 πρωινή ορίζεται ώρα και ημέρα γενικής επίθεσης. Μη λαμβάνοντας εγκαίρως τη διαταγή στα Καμπιά ξεκινούν επίθεση στις 19/12.
Στις 9.00 με 10.00 μ.μ. αξιωματικός από το τμήμα των Καρυών ενημερώνει το Δελαγραμμάτικα ότι ο τούρκος διοικητής ζητά να παραδοθεί.
21 Δεκεμβρίου 1912: "λίαν πρωϊ και μόλις εξημέρωνεν ήλθεν επί του Αίπους η είδησις ότι ο Ζιχνή παρεδόθη".
"Η παραδοθείσα δύναμις ήτο 1.800 άνδρες, 2 τηλεβόλα των 7.5 ορεινά Κρουπ και 2 ηλιακοί τηλέγραφοι. Τραυματίαι παρεδόθησαν 12, όλοι ελαφρότατα τραυματισμένοι...".
27 Δεκεμβρίου 1912: Αναχώρηση απελευθερωτικού στρατού.

[ZΗΡΕΙΑ]

Μπράβο Γιώργο για την ιστορική αναδρομή !

[dimitriszim]

Ωραίος ο Γιώργος!!!

[Vasilis]

Μπραβο σου ρε Γιωργη,χιλια μπραβο γιατι δε πρεπει ποτε να ξεχασουμε τις θυσιες και το αιμα των προγονων μας με τους ενδοξους αγωνες τους!!!!

[ΜΩΡΑΙΤΗΣ]

Πολύ ωραίο θέμα για να μην ξεχνάμε και να προλάβουμε αυτά που έρχονται

[kaliakouda]

Μεθαύριο φαντάζομαι θα έχουν οργανωθεί και κάποιες ανοιχτές εκδηλώσεις Γιώργο?
Αν ναι περιμένουμε τυχόν υλικό σου

[Tzivitzonis]

Εύγε Γιώργο για το θέμα!!!
Έτσι, οι μνήμες πρέπει να μείνουν βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μας, γιατί λαός δίχως μνήμη... ψιλοβλέπετε που καταντάει,με αυτά που περνάμε σήμερα...!!
Τα ακριτικά νησιά μας και τα μάτια μας!!!