Η Πρέσπα ήταν ως πρόσφατα ένας τόπος μυθικός, απόμακρος, κατοικημένος από χιλιάδες πουλιά και ελάχιστους ανθρώπους. Εθνικός δρυμός από το 1974, οι άρχοντες του βασιλείου της είναι οι πελεκάνοι, με ιπτάμενους αυλικούς τα 2.500 είδη πτηνών που πετούν ψηλά πάνω από τις τεράστιες καλλιέργειες φασολιών. Στην άκρη της Ελλάδας και συνάμα στην καρδιά των Βαλκανίων, εδώ διασταυρώνονται τα σύνορα Ελλάδας, Αλβανίας και FYROM. Η τοπική διάλεκτος είναι ενδεικτική του εθνογραφικού μωσαϊκού που αποτελείται από Βλάχους, Πόντιους, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τις γειτονικές χώρες.
Στις αρχές του αιώνα 10.000 κάτοικοι ήταν σκορπισμένοι στα 18 χωριά. Σήμερα στα 12 χωριά που επιβίωσαν μένουν συνολικά 1.200. Οι ασχολίες τους όμως παραμένουν αμετάβλητες: ψαράδες, βοσκοί και αγρότες, που η ζωή τους ακολουθεί τους αιώνιους ρυθμούς της φύσης.
Απο την εφημερίδα ''Το Βήμα'' τα παραπάνω και ένα αφιέρωμα στις Πρέσπες που μου άρεσε πολύ.
Για να μην μακρηγορώ λοιπόν, με τον παλιόφιλο Γιώργο-ΜΚΒ αποφασίσαμε το τριήμερο της 28ης να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε αυτό το κομμάτι της Ελλάδας μας. Ευχάριστη έκπληξη το βράδυ της Παρασκευής ήπιαμε κρασάκι στον Άγιο Γερμανό με τον φίλο μας Αλέξανδρο-Sial
, τον οποίον σημειωτέον ακόμη και τα παιδιά υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό 
, μάλλον θα οργανώνει εκδρομές που ενθουσιάζουν μικρούς-μεγάλους 
Το συμπέρασμα της εξόρμησης, απόλαυση. Όλη μέρα περιήγηση δίπλα σε 2 απο τις ομορφότερες λίμνες της Ελλάδας, με 100 περίπου απο τα 450Km της εκδρομής να είναι απο τα πιο όμορφα χωμάτινα που έχω κάνει, διαμονή στον γραφικότατο Αγ.Γερμανό, και το βραδάκι καλό φαί και κρασάκι με καλή παρέα.
το ιδιο γινοταν και στα Αγραφα 
ανέβα να κεράσω 
? Updates every