Παντού ευγενικοί Ιταλοί και Γάλλοι. Με λίγα Ισπανικά, λίγα Αγγλικά και ......το google tranlsator πονηρούληδες
τα βγάλαμε πέρα 
Δυστυχώς την 4η μέρα των διακοπών έπαθα ένα άσχημο διάστρεμμα στο πόδι το οποίο όμως δεν με πτόησε. Όταν χτύπησα κάποιος μαγαζάτορας παράτησε το μαγαζί του και ήρθε να δει τι έγινε, να καλέσει το ασθενοφόρο το οποίο ήρθε μέσα σε 3'λεπτά!!! Τα ασθενοφόρα τους είναι ηλεκτροκίνητα. Δεν είχα το κουράγιο να βγάλω φωτογραφία που το είχαν στην μπρίζα και φόρτιζε.Έστω και με πατερίτσες το πρόγραμμα συνεχίστηκε κανονικά.
Στη Φλωρεντία συναντήσαμε ουρές που έπρεπε να περιμένεις 2-3 ώρες (υπομονετικά) για να μπεις σε μουσεία και εκκλησίες. Με απογοήτευσαν λίγο τα πωλητήρια των μουσείων δεν είχαν μεγάλη ποικιλία και δεν εννοώ βραχιολάκια. π.χ. δεν είχαν καρτ-ποστάλ με τα κυριότερα εκθέματα παρά μόνο ολόκληρα βιβλία με την ιστορία του κάθε εκθέματος (ίσως?). Η Φλωρεντία ένα ζωντανό μουσείο. Σε κάθε της εκκλησία, πλατεία είχε έργα μεγάλων καλλιτεχνών. Νοικιάσαμε ποδήλατα και ήταν πολύ άνετη η περιπλάνησή μας στην πόλη.
Στη Σιένα περπατήσαμε 8 ολόκληρες ώρες, ανακαλύπτοντας σχεδόν κάθε της γωνιά. Είδαμε πρόβες για το palio, αράξαμε στην Piazza del Campo όπου γίνεται το palio. Ο καθεδρικός της Σιένας μου άρεσε περισσότερο από τον καθεδρικό της Φλωρεντίας, ο οποίος μου φάνηκε ψυχρός.
Η διαδρομή από Φλωρεντία για Greve χωριό της περιοχής Chianti μαγευτική!!!
Το μικρό Monteriggioni κουκλίστικο!
Η Pisa με πολλούς τουρίστες στο διάσημο πύργο. Δεν είχα αντοχές να περπατήσω ούτε καν κάτω από τον πύργο, πόσο μάλλον να δω και την υπόλοιπη Pisa
Κυανή Ακτή
Η Νίκαια πανάκριβη. Χαλάσαμε για 3 μέρες όσα είχαμε χαλάσει στην Ιταλία σε 5 μέρες. Η παραλία της δεν έλεγε και πολλά, κόσμος βέβαια παντού. Η πλαζ ήταν χωρισμένη ανά τμήματα, με επιτήρηση, χωρίς επιτήρηση (ναυαγοσώστες). Τα νερά δεν ξέρω πως ήταν, στις Κάννες που η παρέα έβρεξε τα πόδια, είπε ότι ήταν ζεστά. Μου έκανε εντύπωση στη Νίκαια πόσα μεσιτικά γραφεία είχε. επίσης μου έκανε εντύπωση που ακόμα και στο κέντρο κυκλοφορούσαν με τα μαγιό. Είχε απίστευτη υγρασία, μου θύμισε την Κούβα. Τα κτήρια ήταν τα νεοκλασικά που βλέπουμε και στην Αθήνα φυσικά πιο προσεγμένα.
Διαλέξαμε την παραλιακή διαδρομή για Μονακό και περάσαμε από χλιδάτα χωριά Villefranche, Eze
Στο Μόντε Κάρλο φαντάζεστε τι είδα και τι ήχους ακούσαν τα αυτιά μου. $$$$$$ παντού. Εντυπωσιάστηκα.
Οι Κάνες αδιάφορες με κόσμο όλων των εθνικοτήτων. Μάλλον αποκτούν τη χλιδή τους στην περίοδο του φεστιβάλ.
Cinque Terre είναι τα 5 βασικά χωριά -Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola και Riomaggiore, εθνικό πάρκο (Parko Nazionalle delle Cinque Terre) και προστατευμένη περιοχή από το 1999, ανήκουν στην παγκόσμια κληρονομιά της Unesco
Εδώ η κουτσή...έτρεξε! θαύμα, θαύμα!
Είχαμε στη διάθεσή μας ένα απόγευμα για να τα δούμε. Στην αρχή επιχειρήσαμε να πάμε οδικώς στη Manarola, όμως τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα έφταναν περίπου στο 1,5 χλμ από την θάλασσα. Για μένα τόσο περπάτημα ήταν αδύνατο. Έτσι λοιπόν έπρεπε να πάρουμε το καραβάκι. 5.30 είμαστε στο πάρκινγκ του χωριού, 5.50 έφευγε το καράβι που ήταν στην άλλη άκρη του χωριού. Απογειώθηκα μαζί με τις πατερίτσες. για να προλάβω. Τα χωριά κρεμασμένα στα βράχια δείχνουν πιο όμορφα από μακρυά. Κατεβήκαμε στο Riomaggiore το οποίο με απογοήτευσε. Σημάδια υγρασίας παντού στα πολύχρωμα σπίτια, τα θεώρησα σημάδια εγκατάλειψης. Νομίζω ότι είναι υπερεκτιμημένα αν και πάλι λέω ότι από τη θάλασσα η εικόνα τους είναι μαγευτική.
Bolognia
Η έκπληξη του ταξιδιού!!!
Περιπλανηθήκαμε με το αυτοκίνητο σε κάτι στενά δρομάκια. 2 το μεσημέρι και ήταν σαν πόλη φάντασμα. Τα σπίτια πάλι πολύχρωμα, στις αποχρώσεις του κόκκινου περισσότερο. Κόσμο συναντήσαμε στην πλατεία που είναι και το πανεπιστήμιο της πόλης το παλαιότερο που ιδρύθηκε στην Ευρώπη.
Fano
Άλλη μία ευχάριστη έκπληξη στα παράλια της Αδριατικής. Τελευταία νύχτα στην Ιταλία, το διάλεξα για να είναι κοντά στην Ανκόνα, να σπάσω τα χλμ γυρίζοντας από την Ιταλική Ριβιέρα.
Αφού ξεκουραστήκαμε, βγήκαμε για φαγητό 9 το βράδυ. Περάσαμε από έναν πεζόδρομο με κλειστά μαγαζιά. Κόσμος λιγοστός. Βρήκαμε την κεντρική πλατεία, καθίσαμε, φάγαμε. Στις 10.30 είπαμε να γυρίσουμε για ύπνο. Είχαν ανοίξει όλα τα μαγαζιά στον πεζόδρομο. και σπρωχνόσουν για να περάσεις!!!!
Ανκόνα
Από τα πιο ωραία λιμάνια που έχω δει Και εδώ περιπλανηθήκαμε με το αυτοκίνητο, πήγαμε στον λόφο που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι, βρεθήκαμε στην κεντρική αγορά και σε κάποια κεντρική πλατεία. Στη σύγκριση του χώρου αναμονής λιμάνι Ανκόνας με νέο λιμάνι Πάτρας κέρδισε η Πάτρα.
Γενικά
Έπαθα πολιτισμικό ΣΟΚ στην Ιταλία.
Αγαπάνε τον τόπο τους και φαίνεται.
Βενζίνη από 1,5 και πάνω. Πιο φτηνή τιμή αν έβαζες μόνος σου βενζίνη.
Διόδια μου φανήκαν ακριβά και τα πάρκινγκ στις μεγάλες πόλεις ήταν πανάκριβα, αλλά ποιος αφήνει το αμάξι έξω. Στη Φλωρεντία πληρώσαμε 31,50 Ε. Βέβαια το πάρκινγκ ήταν κάτω από τον κεντρικό σταθμό και δεν ξέρω αν αυτό έπαιζε ρόλο.
Περισσότερο κινήθηκα στους επαρχιακούς δρόμους, αλλά όταν πιάσαμε την Αυτοστράντα είδα ότι σε γενικές γραμμές δεν τρέχουν όσο νομίζουμε. Εμείς πηγαίναμε μέσα στα όρια μέχρι 120, και άντε αυτοί να πηγαίναν 140. Κάμερες ταχύτητας έχει παντού. Μπλόκα όχι. Στα διόδια γίνεται φοβερό μπλέξιμο και όλοι αλλάζουν λωρίδες τελευταία στιγμή, χωρίς να ακούνε βρισίδια και κόρνες. Η αριστερή λωρίδα είναι ακόμα και σε δρόμο με 2 λωρίδες, μόνο για προσπέραση. Προσπερνάς και πας πάλι δεξιά. Η δεξιά λωρίδα δεν είναι απαραίτητα για όποιον δεν θέλει να τρέξει. Στο δρόμο για Μπολόνια είδα Αυτοστράντα με 8 λωρίδες κυκλοφορίας,4 ανά κατεύθυνση, και το διαχωριστικό φυσικά στη μέση. Ατέλειωτη βαρετή ευθεία!!!
Από φαγητό δίναμε 50 Ε, για 2 κυρίως πιάτα και 2 ποτήρια κρασί, εδώ με τα ίδια λεφτά έχουμε πάρει και ένα σωρό ορεκτικά. Ο καφές δεν έχω ιδέα πόσο είχε αλλά ήταν υπέροχος!!!
Παρόλο που είμαστε δύο κορασίδες, δεν ένοιωσα πουθενά ότι κινδυνεύω.
Κόστος ταξιδιού για 10 μέρες με καράβια, ξενοδοχεία, βενζίνες, φαγητά, ποτά, μεταφορικά μέσα (τραμ, λεωφορείο, καραβάκι, ποδήλατο) 1500 Ε το άτομο (γιαυτό με σήκωσε ο αέρας του Πηλίου μετά)
χλμ. που διανύθηκαν 2727
Αν μπορούσα θα έφευγα πάλι για Τοσκάνη ....χτες!!!,
- γυρος πίτα στο πλοιο
- Ανκόνα
:):)
? Updates every