

Πολυ ωραια δημοσιευση Φανη, θεωρω τον ευατο μου τυχερο που στα παδικα μου χρονια ειχα την χαρα τα καλοκαιρια να βολταρω με το αλογο που ειχαν οι παππουδες μου στο χωριο


Οι ιστοριες δε που εχω ακουσει δεν περιγραφονται, το δεσιμο των ανθρωπων μαζι τους εκεινης της εποχης ηταν αδιανοητο, υπηρχε ολοκληρωτικη εξαρτηση του ιδιοκτητη αφου χωρις το η τα αλογα του αλλα και τα μουλαρια βεβαια δεν θα επιβιωνε τις περισσοτερες φορες
