Kαι τι δεν συναντήσαμε εκείνο το Νοέμβρη στη Δίρφυ, μπαζώματα και εκσκαφές, κολλήματα και ξεκολλήματα σε μια συνεχή δράση και η αδρεναλίνη στο ζενίθ αφού οι πεσμένοι δρόμοι μας έστελναν συνεχώς από αλλού

Χαρακτηριστικά ο Μήτσος έγραφε

dpol έγραψε:Λοιπόν κυριοι οπως ήδη μάθατε γυρίσαμε σωοι και αβλαβείς χωρίς απώλειες, η ημέρα ξεκίνησε ουσιαστικά απο την Στενη οπου πατήσαμε χώμα, ο δρομος προς το καταφύγιο πας προειδοποιούσε απο την αρχή τι θα συναντήσουμε
, πολλά νεροφαγώματα, πετρα φυτεμένη και πολλά μα πάρα πολλά ποτάμια μικρά και μεγαλύτερα να τον σχίζουν στην μέση
, στο πρωτο εμπόδιο, ενα μεγάλο νεροφάγωμα επιστρατεύτηκαν τα σκαπανικά για να περάσουν ανετα και τα μαμά αυτοκίνητα :wink: , το επόμενο εμπόδιο κατεβασμένο ποτάμι, μπάζωμα λοιπόν απο τους νεότερους (σε ηλικία) της παρέας
και εκβραχισμός με ιμάντα ωστε και εκεί να περάσουμε όλοι απροβλημάτιστα
, συνεχίζουμε και βρίσκουμε άλλο ποταμάκι μπροστά και άλλο αλλά και άλλο ώσπου κάποια στιγμή δεν περνούσε ουτε Leopard, επιλογή εναλλακτικής και ύστερα απο μια χαλαρωτική διαδρομή βγαίνουμε άσφαλτο στον Αγιο Γιωργη και κατευθυνόμαστε στον Στροπωνα για μάσα
, απο κεί Μαυρα Ελατα και με πορεία προς το Γυμνό κατηφορίζουμε μεσα σε δάσος με πολύ λάσπη σε αρκετά σημεία, το κερασάκι στην τούρτα λιγα μετρα πριν την άσφαλτο μεγάλο ποτάμι μπροστά μας πλάτους τουλάχιστον είκοσι μέτρων
να κατεβαίνει ορμητικό
, αναγνώριση με τα πόδια και με χαρά διαπιστώνουμε οτι η κοίτη του είναι τσιμεντένια, δένονται τα πρωτα δυο αυτοκίνητα για ασφάλεια και τα υπόλοιπα ακολουθούν άνετα, φτάνουμε στην Ερέτρια πλέον, επιστρέφοντας στην μεγάλη πόλη που ναι μεν μας καταπιέζει αλλά μας θρέφει. Ένα μπράβο σε όλους που συμμετείχαν, στον Γιωργο για την οργάνωση και στα νεα μελη που έδωσαν και την ψυχή τους συμμετέχοντας παντα ενεργά
![]()
Ας δούμε και κάποιες χαρακτηριστικές φωτό