


Κοίτα να δεις τη μου θύμισες τώρα ρε Atla.
Το " Πιστεύω του καφέ "



Πιστεύω εις εναν φραπέ ,
αφρώδη , παγοκράτορα ,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής ,
εις στομάχους πάντων ερριμένον.
Και εις ένα αφρόφαλα , λευκόν πηχτόν,
του καφέ συνοδού , και λιπογενές ,
το δια του καφέ ποιηθέντα
προ πάντων καπουτσίνου.
Milk εκ βοδώς
αφρόν αληθινόν , εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα , ου γεννηθέντα ,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιζε .
Το δι'ημας του ανθρώπους
και δια την ημετέρα εργασίαν
φυτροθέντα εν καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ άρρενος εργάτου
και αγοράσθη εξ εταιρείας
και εσυσκευάσθηκε.
Αφορασθέντα τε υπο ημών
εντός μικρής σακουλίτσας
ή κουτίου ή βαζακίου.
Και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας
κατά τας πρωινάς
Και εισέπεσε εντός ποτηρίου
και ζαχαρώθηκε εκ κουταλιάς του γλυκού
Και πάλιν άρρισε μετα δόξης
τσίτα κάνων κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος
Και εις το ρεύμα το πάγιον
το χρήσιμον , το μιξεροκινόν
το εκ δεής επαραγόμενον
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζώμενο,
ώστε παρασκευαζώμενο ,
παγακίων και υδάτων ψυχρών.
Εις μιαν καφετερίαν
ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν .
Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότον
εκ του μπόλ.
Προσδοκώ τασάκι καθαρόν
Και να είναι η ζάχαρι λιωμένη.
ΑΜΗΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ.