Το Τροβάτο μάλλον θα μας υποδεχόταν ντυμένο στα λευκά!!!
Στο διάστημα που μεσολάβησε, θυμήθηκα πως ήταν το συναίσθημα της προσμονής όταν περιμέναμε την "πενταήμερη" στο γυμνάσιο!
Κάθε μέρα ενημέρωση για τον καιρό, καταγραφή των απαραίτητων εφοδίων, τσεκάρισμα του εξοπλισμού και ξανά απ' την αρχή!
Παρασκευή πρωί-πρωί αναχώρηση με τον dpol για Μουζάκι και η βροχή με την μουντάδα μας κρατούν παρέα σ' όλο το ταξίδι!
Μικρή απογοήτευση όταν πλησιάζουμε, καθώς τα βουνά δεν φαίνονταν και πολύ χιονισμένα...
Άφιξη στο Μουζάκι γύρω στις 12:00' και αγορά των τελευταίων προμηθειών.
Ο dpol είχε δώσει, μέρες πριν, την παραγγελία και ένα 10κιλο αρνάκι ετοιμαζόταν στη σούβλα και περίμενε να το πάρουμε μαζί μας!
Οι πληροφορίες μιλούσαν για πολύ χιόνι, πολλούς κλειστούς δρόμους και μία μόνο πρόσβαση για το Τροβάτο και μάλιστα με μόνο ένα τμήμα του δρόμου καθαρισμένο πρόσφατα!!!
Έτσι ξεκίνησε ένα τριήμερο σ' έναν μοναδικό τόπο, που θα μου μείνει αξέχαστο
(ΥΓ.: με "κλικ" οι φωτογραφίες μεγαλώνουν
)- Μόλις έξω απ' το Μουζάκι!
- Ο... καθαρισμένος δρόμος!
- Quiz: Που είναι ο δρόμος;;;
- Χωρίς λόγια!
- Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος!
- Ένα ευτυχισμένο GV!
- Μαντεύοντας τον δρόμο!
- Πως να το περιγράψεις αυτό;
Κάπου εδώ άρχισαν τα δύσκολα!
Αφού κολλήσαμε κανα-δυό φορές στο χιόνι ανηφορίζοντας και προσπαθώντας να κάνουμε πίσω (για να ξαναπροσπαθήσουμε) γλιστρούσαμε προς τον γκρεμό, βάλαμε αλυσίδες και αρχίσαμε το φτυάρισμα!
Ούτε σκέψη για οπισθοχώρηση!
Ούτε κι όταν κάποια στιγμή κατηφορίζοντας προς Κουστέσα γλιστρήσαμε στο χαντάκι δεξιά μας (ευτυχώς όχι στα αριστερά, στο γκρεμό...) και κολλήσαμε για τα καλά!
Ακόμα και το μπλοκέ δεν κατάφερνε τίποτα!
Φαίνεται όμως ότι η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς, γιατί το μοναδικό δέντρο στο σημείο που κολλήσαμε, ήταν ακριβώς όσο μακρυά έφτανε το σχοινί του εργάτη μας!!!
Κι όταν λέμε "ακριβώς", εννοούμε ότι λέει η λέξη!!! Ο ιμάντας τυλίχτηκε γύρω από το δέντρο και το "ναυτικό κλειδί" κούμπωσε στον γάντζο του εργάτη με τα χίλια ζόρια!
Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπήρχε κουράγιο για φωτογραφίες! Για να πω την αλήθεια, ούτε που μας πέρασε απ' το μυαλό να βγάλουμε μερικές!
Ήταν η πρώτη φορά που ζήλεψα όσους έχουν μιά βιντεοκάμερα "κολλημένη" στο παρμπρίζ, να καταγράφει!
Κάπως έτσι, φτάσαμε στο Τροβάτο κατά τις πέντε το απόγευμα!!!
Ξεφόρτωμα στα γρήγορα κι άναμμα του τζακιού!
Ένα τέταρτο περίπου μετά, έφτασε κι ο Tzivitzonis που ερχόταν από Καρπενήσι!
Ευκαιρία για ένα (;) τσιπουράκι, για το καλωσόρισμα!
- Στην υγειά μας!
Οι τρεις μας το ρίξαμε στο γουέλκαμ τσιπουράκι και στην ψιλοκουβεντούλα αναμονής των υπολοίπων...
Μετά κόπων και βασάνων από τη βαρυστομαχιά ξεκινήσαμε για το σπίτι, όπου εκεί μας περίμενε μια...κρυάδα! Μπαίνοντας ο dpol τουμπάνιασε το τζάκι, το οποίο μετά από λίγο κάπνιζε... Βρε γιατί, βρε γιατί... είχε φουντώσει η καμινάδα και το καπέλο θύμιζε κρατήρα ηφαιστείου! 
? Updates every