Μια το ένα μια το άλλο την Παρασκευή 19//11, κατάφερα να είμαι εκτός σπιτιού από τις 7 το πρωί μέχρι και τις 12.30 (όπου γύρισα από τη συναυλία). Δεν είχα ετοιμάσει τίποτα, παρά μόνο προμήθεια βενζίνης σε κάνιστρα...Άρχισα σιγά-σιγά, μιας και όλοι κοιμούνταν, να ετοιμάζομαι.... Κατά τις 2 ακούω τον αδερφό μου που βάζει μπροστά. Είχε φορτώσει εξοπλισμό για ψάρεμα... Ωραία λέω, σε λίγο την κάνω κι εγώ.... Κατά τις 2.30... ΨΟΦΗΣΑ!!!

Έτσι δεν αναχώρησα....

Την επομένη ξυπνώντας αγέρωχα κατά τις 1 το μεσημέρι με είχε φάει το σαράκι.... Ανοίγω το κινητό, είδα κλήσεις.... Παίρνω τον Αλέξανδρο, δεν είχε σήμα... Εκεί που είχα φτιάξει καφεδάκι και έκοβα σουλάτσο στο φόρουμ... τηλ ο Αλέξης με τον Σπύρο... "και μίλα στο cb, σε ακούνε", και τον εξάψαλμο-κράξιμο που έφαγα... μην τα πολυλογώ μια και δυό φόρτωσα και σε μία ώρα είχα φύγει!!!

Με είχε φάει το σαράκι....
ΤΕΤΟΙΑ παρέα δε χάνεται με τίποτα!!!! Δρόμο πήρα, δρόμο άφησα και κατά τις 10παρά πλησιάζοντας Βοβούσα, λέω δεν ανοίγω το cb μπας και;;; Και ΝΑΙ τα πουλάκια μου ήταν κάπου εκεί γύρω νυχτιάτικο!!!

Αν τους δω, είπα, θα χωθώ χώμα ναι θα κάτσω ξαφνικά στο κονβόι να πάθουν παραλήρημα! Τους εντόπισα, όντως, βλέποντας σε μια ρεματιά 4 από τα αυτ/τα, αλλά ήταν αδύνατο να προσανατολιστώ και να διαλέξω χωματόδρομο να τους φτάσω.... Έτσι λέω θα κάνω τζέρτζελο από το cb και θα αρχίσουν τα "γαλλικά"

Λόγω των πολλών στροφιδίων τους έχανα, οπότε εκεί που τους έπιασα καλά, άρχισα... (με αλλαγμένη φωνή):
- Εεεε παιδιά να πω κι εγώ ένα τραγουδάκι;;;
- Ποιός είναι; Ρε παιδιά κάποιος έχε μπει μέσα; Ακούστηκε και πριν...
- Φίλε πες μας ποιός είσαι πρώτα και μετά λες και τραγούδι...
- Όχι θέλω πρώτα να πω τραγούδι και μετά θα καταλάβετε... 
-Πες μας ποιός είσαι πρώτα ρε φίλε....
-Όχι θα πω τραγουδάκι πρώτα...
- Ε άντε πες... Τι θα μας πεις;
-Κάτι από...Κατσιμιχαίους...
- %$#@
*&^$%$@
%$@$*Ι&^*@
%$#^%#!()*& κλπ κοσμητικά για το καλωσόρισες

Σταμάτησα, τα παιδιά ανέβηκαν άσφαλτο και συναντηθήκαμε. Η φωτό του Αλέξη, λίγες σελίδες πριν, είναι το δευτερόλεπτο του σμίγματος! Άλλο πιο εγκάρδιο μπινελικο-αγκάλιασμα μεταξύ σιχτιριού και
χαίρομαι που ήρθες ρε φιλαράκι δεν έχω ξανανιώσει!

Μετά ακολούθησαν οι σκηνές της νυχτερινής που θύμισαν υπερωριακή εργασία εργατών ΔΕΗ και ΔΕΣΕ (και ΛΥΣΕ μη σου πω.... γιατί με τον ιμάντα αυτό κάναμε συνέχεια...), η οποία ουδόλως με κούρασε, παρόλο το ταξίδι που είχα ρίξει.
Κατά τις 2 (;;;) που επιστρέψαμε καταφύγιο, οι υπόλοιποι είχαν οργιάσει στα κρασά και τα ξενύχτια! Κρασάκι, τσιπουράκι, μουσικούλα, χορός και τραγούδι έδιναν κι έπαιρναν. Μπήκα κουκουλωμένος και σκυφτός, ώσπου αποκαλύφθηκα με μια βίαιη κίνηση κι εκεί κόντεψα να φάω ΚΑΙ ξύλο από την ευχάριστη έκπληξη!!
Αν και τα μέρη τα είχα την τύχη να τα επισκεφτώ και πέρισυ, πάντα η μοναδικότητά τους τα κάνει σα να τα επισκέφτεσαι για πρώτη φορά!!! Όπως και να έχει όμως η παρέα, ίδια είτε διαφορετική, είναι κι αυτή μοναδική ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ και γι'αυτό και μουρλάθηκα και έκανα τόσο δρόμο και ταξίδι για 1 ημέρα υπόθεση... Φέτος θεωρούσα επετειακή και την παρουσία μου εκεί, τιμώντας την εδώ κι ένα χρόνο γνωριμία μου και στενή ΦΙΛΙΑ πια με τους SIAL, mad4mud, harijohn και edelweisalexis
ΦΙΛΟΙ να είμαστε πάντα καλά και να σμίγουμε πάντα, σε όποια γωνιά και σε όποια ευκαιρία, γιατί.... αυτή η παρέα του VitaraClub.gr είναι δεδομένο ότι θα περάσει ΠΑΝΤΑ καλά και θα ζήσει ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ στιγμές!!!!!!! 