panoshm έγραψε::shock:
Τι αίσθηση ελευθερίας ρε παιδιά?
Αυτή η πλαγιά σου κόβει την ανάσα με το να την βλέπεις μόνο, πόσο μάλλον να την ανέβεις κιόλας
Μπράβο σας!

Κοίτα είναι απότομα αλλά με ένα ζευγάρι ορειβατικά μποτάκια γίνεται πιο εύκολο. Τώρα μαζί με εμάς ανέβαινε και ένα γκρουπ Αυστριακών, άνδρες γυναίκες 22 άτομα, ξεκίνησαν από το καταφύγιο με την προϋπόθεση να ανεβούν όλοι, όταν έφτασαν στην σκάλα μόνο 6 ανέβηκαν. Δεν πρέπει να το φοβηθείς για μένα ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι από αυτούς που προπορεύονται και μπορεί να μετακινήσουν μια πέτρα που κατρακυλώντας μπορεί να σε χτυπήσει.
Εκτος από την σκάλα υπάρχει και το λούκι χρειάζεται και εκεί προσοχή. Στα πρώτα 30 – 40 μέτρα είναι αρκετά απότομο και απαιτείται σχεδόν ελεύθερη αναρρίχηση. Στη συνέχεια πιάνουμε τον αριστερό τοίχο του λουκιού και αναρριχόμαστε προσεκτικά μέχρι να φτάσουμε στο πλάτωμα της κορυφής, ακολουθώντας σε κάθε περίπτωση τα κόκκινα βέλη και όχι προσπαθώντας να ανακαλύψουμε δικές μας διαδρομές. Επίσης, πρέπει να δείξουμε προσοχή για τυχόν πέτρες από προπορευόμενους ορειβάτες, καθώς και να μη διώχνουμε εμείς πέτρες προς αυτούς που ακολουθούν.
Για να πάρετε μια ιδέα βάζω 2 φωτογραφίες
Λούκι

- λουκι.jpg (56.43 KiB) 3641 προβολές
ανάβαση στο λούκι

- λουκι1.jpg (39.98 KiB) 3641 προβολές
Αιτία της ενασχόλησης μου με το βουνό είναι της όρασης μου η ανάγκη, που ζητεί να εξαντλεί τον ορίζοντα, προκειμένου να θρέψει με εικόνες, οσμές και ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων τον αχόρταγο εγκέφαλο μου.