από Atlas » Παρ Νοέμ 21, 2008 5:59 pm
Δυο τύποι ψαρεύουν στην προκυμαία. Ο ένας δεν πιάνει τίποτα.
Ο άλλος κάθε λίγο και λιγάκι πιάνει κι από ένα ψάρι σχεδόν ένα μέτρο, το βγάζει από το αγκίστρι και το ξαναρίχνει στη θάλασσα.
Μετά από ώρες λέει ο πρώτος:
- "Ρε φίλε σε βλέπω τόση ώρα να πιάνεις τόσο μεγάλα ψάρια, αλλά
γιατί τα ξαναπετάς στη θάλασσα;"
- "Εγώ φίλε μου είμαι πολύ πλούσιος, πάω στις ταβέρνες και τρώω
τα καλύτερα ψάρια, αλλά ψαρεύω γιατί μου αρέσει η διαδικασία.
Να σηκώνομαι πρωί, να παίρνω τα σύνεργα, να βάζω τα αγκίστρια
στην πετονιά, να δολώνω τα αγκίστρια, να περιμένω μέχρι να τσιμπήσει το ψάρι, αυτή είναι απόλαυση για μένα."
- "Και δε μου τα δίνεις εμένα τα ψάρια, που είμαι πολύ φτωχός και έχω και εφτά παιδιά να θρέψω."
- "Καλά και αφού είσαι φτωχός, γιατί έκανες τόσα παιδιά;"
- "Δεν το `θελα ρε φίλε, αλλά μου άρεσε η διαδικασία."
Είναι τρεις φίλοι που συναντιούνται μετά από χρόνια,
ένας γερμανός, ένας γάλλος κι ένας έλληνας και
συζητάνε για το πως καταλαβαίνουν αν η γυναίκα τους
τους απατάει. Ο γερμανός λέει:
- Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω αμέσως.
Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την
κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα,
πηγαίνω στην αποθήκη, παίρνω το ρόπαλο, ανεβαίνω στο
σπίτι, την κάνω τόπι στο ξύλο και στο τέλος μου τα
ομολογεί όλα!
Λέει ο γάλλος:
- Δεν ντρέπεσαι ρε βάρβαρε να κάνεις τέτοια πράγματα;
Στη Γαλλία είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ακούστε να
δείτε. Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω
αμέσως. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά
και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω
τίποτα, την παίρνω, την πηγαίνω μια βόλτα στο
Σηκουάνα, μετά δείπνο ρομαντικό στην Μονμάρτη, κεριά,
κρασιά, ιστορίες, της πιάνω το χέρι και μου τα
ομολογεί όλα!
Ο έλληνας έχει πέσει κάτω από τα γέλια:
- Καλά, είστε πολύ μαλάκες και οι δύο σας. Στην Ελλάδα
είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Μπαίνω στο σπίτι το
βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν,
είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, βγαίνω στο
μπαλκόνι ήρεμος και βλέπω απέναντι τη γειτόνισσα, την
κυρά Μαρία. Της φωνάζω "Γεια σου μωρή που**να Μαρία!".
Αυτή γυρνάει και μου λέει "Εγώ που**να; Η γυναίκα σου
είναι που**να που πηδιέται με τον Κώστα, τον Μήτσο,
τον Τάκη...
SV1GFS