Μετά ήρθε το Γυμνάσιο εκεί μεγάλωσα,όλοι μας μεγαλώσαμε,γίναμε έφηβοι αφήνοντας χνούδι που το θεωρούσαμε γένι.Επίλέξαμε το στύλ μας Ροκαμπίλια,Μεταλάδες,Μοντέρνοι μακρύ μαλλί στενό τζίν ή ο χρυσός σταυρός στο ανοιχτό πουκάμισο,υπήρχαν είδωλα να αντιγράψουμε.Τότε,μετά το σχολείο,δούλευά τα απογεύματα ώς βοηθός σε ένα συνεργείο καθάριζα εργαλεία και έφερνα καφέδες,αν το σχολείο ήταν απόγευματινό πήγαινα και ο μάστορας μου έδινε κάποια ψιλοδουλειά να σφίγκω βίδες ή να λύνω τροχούς...Διψούσα να μάθω.5000 δραχμές έπαιρνα την εβδομάδα.Τότε είμασταν αυτόνομοι,ποιος θα ξεχάσει τις μπ0υρδ3λ0τσ@ρκες τα Σαββατόβραδα στο Μεταξουργείο και στην Αθηνάς το κράξιμο στον π....η.Ήμουνα έφηβος και νόμιζα οτι κρατούσα το κόσμο.Το πρώτο μηχανάκι το θρυλικό C50 και οι μόντιφες με το ξύλωμα της ποδιάς και των καθρεπτών,η φιλτροχοάνη.Η πρώτη κανονική γκόμενα και η βόλτα στο πάρκο για χαμούρεμα.Τα όνειρα για το τί θα γίνω όταν μεγαλώσω...
Στα 18 ή πρώτη ταυτότητα και το δίπλωμα το Σαββατιάτικο πλύσιμο του αυτοκινήτου του μπαμπά και το πρίξιμο της μάνας ωστε να μου το δώσει το βράδυ για να πάω με τη γκόμενα βόλτα.Οι παντιές στην Τζον Κένεντυ και τα 200 στην Καβάλας η γκρίνια του πατέρα που τα μάθαινε απο γνωστούς και φίλους...Το πρώτο μεθύσι μέχρι κώμα και το Μarllboro σκληρό κρυμένο.Οι φίλοι της συνοικιακής καφετέριας.Μεγάλες στιγμές τότε η Barbarella Jackie O οι διάσημες ντίσκο το video και η εγχρωμη τηλεόραση.Η πενταήμερη στη Ρόδο...
Το Λύκειο εκέι τα πράγματα σοβάρεψαν γίναμε άντρες και αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τις αγωνίες των γονιών,μαθαίναμε και ενημερωνώμασταν.Οι παρέες αραίωναν κάνα Σάββατο με τα τη δουλειά ήταν η ώρα των αποφάσεων.Τα επαγγέλματα του Αστροναύτη και του ποδοσφαιριστή έμοιαζάν ανέκδωτο.Έπρεπε να βοηθίσουμε τουλάχιστο με τα έξοδά μας,εμένα ο πατέρας μου με έπεισε να πάω στο στρατό,δεν ήθελε ο γιός του να μείνει άνεργος.Δεν μου αρέσει αυτό που κάνω δεν ήταν το όνειρό μου εγώ ήθελα να γίνω μηχανικός αυτο ήταν το μεράκι μου.Τώρα πολλές φορές πιάνω τον ευατό μου να σκέφτομαι εκείνα τα χρόνια να αγωνιώ για τα δικά μου παιδιά,για το μέλλον τους σε ένα κόσμο χωρίς αλάνες και γειτονιές,χωρίς καλοκαιρινά σινεμά με λάθος πρότυπα κλεισμένα σε ένα διαμέρισμα 85 τμ με ηλεκτρονικούς φίλους και όρους όπως Nitendo και Playstation chat με το αύριο τους να είναι αβέβαιο.Αποξενωμένος πλέον απο τα παιδιά μου,όπως όλοι μας,με 12 ώρες δουλείας με τη γυναίκα να δουλεύει άλλες τόσες απλά υπάρχουμε δίπλα τους.Θα μπορούσα να γράψω αράδες αλλά θα κούραζα.Είχαμε βλέπεις την ατυχία να γενηθούμε όλοι απο φτωχά @ρ.......ι@.Όμως είναι χρέος μας να παραδώσουμε στην κοινωνία καλούς ανθρώπους και να σταθούμε δίπλα τους διωρθώνοντας κάθε στραβο τους βήμα που η σημερινη εποχή τους επιβάλει να κάνουν!!!!
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά που υπάρχετε δείχνωντας έτσι οτι αξίες όπως η Φιλία η Διάθεση για το Καλύτερο και η ¨παρέα της γειτονιάς¨ δεν χάθηκαν
Ποδηλατο μετα αναβαθμιση σε mountain με 18 ταχυτητες.. Νομιζα πως εχω grand vitara και να το πρωτο πεσιμο σε χωματοδρομο κατηφορικο... Μισο προσωπο και ολη η δεξια μερια γδαρμενη οσο δε πηγαινε....τελος παντων.. γιαγιαδες και μαμαδες εντρομες!!! 
? Updates every