Δεν ξεχνώ! 20-7-1974

[char]

Τριάντα έξι χρόνια συμπληρώνονται από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.

Οι σειρήνες της Κυπριακής Δημοκρατίας ήχησαν στις 5.30 το πρωί, ώρα που στις 20 Ιουλίου 1974 άρχισε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο με απόβαση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή «Πέντε μίλι» της Κερύνειας και ρήψη αλεξιπτωτιστών στον Πενταδάκτυλο.

Η εισβολή του Αττίλα και η κατάληψη του 40% του εδάφους της Κύπρου ολοκληρώθηκε στις 14-15 Αυγούστου, μετά την κατάρρευση της Διάσκεψης της Γενεύης, με την κατάληψη της Αμμοχώστου και της Μόρφου.

Τριάντα έξι χρόνια από τότε, πολλά έχουν αλλάξει στη ζωή των ανθρώπων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το 2004 οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το σχέδιο Ανάν για λύση του κυπριακού, αλλά ένα μήνα μετά η Κύπρος, αν και de facto διχοτομημένη, έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παρόλα αυτά η τραγωδία του 1974 είναι χαραγμένη στις καρδιές και στις ψυχές των ανθρώπων που την βίωσαν με οδυνηρό τρόπο. Πολλοί από αυτούς τη βιώνουν ακόμη καθημερινά. Είναι οι συγγενείς των αγνοουμένων και οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας.

[video]http://www.youtube.com/watch?v=uSz6QTRsjUM[/video]
[video]http://www.youtube.com/watch?v=54Ius-X61WI[/video]
[video]http://www.youtube.com/watch?v=TZejSBVfdI8[/video]
[video]http://www.youtube.com/watch?v=uyjd18epc1k[/video]
[video]http://www.youtube.com/watch?v=UlC29oqR34k[/video]

[ZΗΡΕΙΑ]

Μαύρη επέτειος ...

[SELECTOR]

Μαύρες αναμνήσεις , Γκρίζο παρόν .

[Επισκέπτης]

Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να δεί και το ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη για την εισβολή του Αττίλα...
[video]http://www.youtube.com/watch?v=rhXGGXZRslc[/video]
[video]http://www.youtube.com/watch?v=hsvqsiXTMJ4[/video]
έχει και συνέχεια.Μπορείται να το δείτε και στο youtube

[Atlas]

Κάποια αναφορά από τα δικά μας ΜΜΕ ακούσατε;
Γιατί εγώ δεν....

[Ex-Member]

Ήταν 20 Ιούλη του 1974 που οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο

20 Ιούλη σήμερα και τίποτα δεν έχει αλλάξει

Οι Τούρκοι συνεχίζουν να κάνουν σαν να μην τρέχει τίποτα

Η Κύπρος πρέπει να ελευθερωθεί

Δεν πρέπει να την ξεχνάμε.

[video]http://www.youtube.com/watch?v=VUTwkMIq5cg[/video]

[dpol]

Θα μου επιτρεψετε να δωσω μια αλλη διασταση στο θεμα και να ρωτησω, γιατι μεσα στα 36 χρονια κατοχής και σκλαβιας δεν επεσε ουτε μια ντουφεκια

Πως ειναι δυνατον απο εναν λαο που υπεστη τοσα απο τον κατακτητη του να αριθμεί μονο εναν "ηρωα" που εχασε εστω και με αυτο τον τροπο τη ζωή του

[char]

Το θέμα αναρτήθηκε με σκοπό να μην ξεχνάμε!
Να μην ξεχνάμε τον τρόπο που έδρασε ο "φίλος" γείτονας!
Να μην ξεχνάμε τι έκαναν οι "φίλοι" και "σύμμαχοι" για να προστατέψουν τη νομιμότητα!
Να μην ξεχνάμε επίσης και τις ευθύνες της Ελλάδας για τα γεγονότα!

Συμφωνώ με τις σκέψεις και απόψεις των φίλων, αλλά άλλο η στρατιωτική επέμβαση και κατοχή των Τούρκων στην Κύπρο, κι άλλο η νοοτροπία και η τακτική των Κυπρίων επί του θέματος (κι όχι μόνο)!

[Dimitris_T]

«... το άδειο μας το πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει ...»

Κανείς επίσημος φορέας δεν θέλει να θυμάται την εισβολή, όλοι την διέγραψαν αυτοστιγμί από την - έτσι κι αλλιώς - επιλεκτική μνήμη τους, την επόμενη μέρα κιόλας.
Εδώ κάναμε δεκαετίες ολόκληρες να αναγνωρίσουμε ως Κράτος τους νεκρούς της ΕΛΔΥΚ ως θύματα πολέμου. Το «λάθος» βέβαια των Ελλαδιτών στρατιωτών είναι ότι έπεσαν στην Κύπρο «τοις κείνων ρήμμασι πειθόμενοι» και δεν συντάχθηκαν με τους - φευ - πολυάριθμους Εφιάλτες που έκτοτε όχι μόνο μας έχουν κατακλύσει, αλλά και μας κυβερνούν!

Από τις ελάχιστες φορές που δάκρυσα στην ζωή μου, ήταν όταν στάθηκα στην Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας. Ίσως γιατί, σαν πρόσφυγα τρίτης γενιάς, με κυνηγάει το στιχάκι του Μπακιρτζή: «... και της αγάπης ο καημός μπορεί να γιάνει, ο καημός της προσφυγιάς μαζί μου θα πεθάνει ...»

[P GV O9]

Το θέμα αναρτήθηκε με σκοπό να μην ξεχνάμε!
Να μην ξεχνάμε τον τρόπο που έδρασε ο "φίλος" γείτονας!
Να μην ξεχνάμε τι έκαναν οι "φίλοι" και "σύμμαχοι" για να προστατέψουν τη νομιμότητα!
Να μην ξεχνάμε επίσης και τις ευθύνες της Ελλάδας για τα γεγονότα!

Συμφωνώ με τις σκέψεις και απόψεις των φίλων, αλλά άλλο η στρατιωτική επέμβαση και κατοχή των Τούρκων στην Κύπρο, κι άλλο η νοοτροπία και η τακτική των Κυπρίων επί του θέματος (κι όχι μόνο)!

Συμφωνώ απόλυτα!!!

Ο θείος μου έτυχε να είναι από το προσωπικό της ΕΛΔΥΚ
που μόλις είχε φτάσει στο νησί για την θητεία του.
Αυτά που έζησε δεν θέλει να τα θυμάται και ούτε καν μιλάει!!
Μίσησε τόσο την "ελληνική πολιτική ηγεσία" που
μέχρι σήμερα δεν ψήφισε ποτέ ξανά σε εκλογές!!!

Είναι προδότες τους όλοι και σέρνονται στα βρακιά των Άγγλων και Αμερικάνων!!
Σε μια εκπομπή του ΧΑΡΔΑΒΕΛΑ επισημάνθηκε το γεγονός ότι υπήρχε ελληνικό υποβρήχιο
το οποίο εντόπισε την Τουρκική αρμάδα της 1ης αποβίβασης και μπορούσε να επιφέρει
τουλάχιστον καθυστρέρηση αλλά οι "περήφανοι" αξιωματικοί μας εν Ελλάδι
του ζήτησαν να μην εμπλακεί και να την αφήσει ανενόχλητη!!!
Σε κάποιο τραγούδι τους οι ΜΕΚΜΕΤΖΙΔΕΣ ( Τουρκικό ΛΟΚ ) αναφέρει ότι πέρασαν 400 χρόνια
να επιστρέψουν στην ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ και στο μέλλον τους και στα Γιάννενα!!!

[P GV O9]

ΙΜΙΑ 1996 (Αυτά που δεν είπαν ποτέ στον κόσμο)
http://www.youtube.com/watch?v=DHBi35oa ... re=related



Greece vs Turkey (Army's)
http://www.youtube.com/watch?v=0IA8UIKa ... re=related


Turkish Army & Special Forces
http://www.youtube.com/watch?v=8E4G--lw ... re=related


Μάλλον κοιμόμαστε και θα μας πιάσουν πάλι στον ύπνο!!!

[kaliakouda]

Γνωστός του πατέρα μου ασυρματιστής σε υποβρύχιο, του διηγόταν ότι ενώ βρισκόταν έξω από λιμάνι της Κύπρου έλαβε εντολή από Αμερικάνικο πλοίο να απομακρυνθούν γιατί θα το τορπιλίσουν!

[P GV O9]

Γνωστός του πατέρα μου ασυρματιστής σε υποβρύχιο, του διηγόταν ότι ενώ βρισκόταν έξω από λιμάνι της Κύπρου έλαβε εντολή από Αμερικάνικο πλοίο να απομακρυνθούν γιατί θα το τορπιλίσουν!

Απίστευτα πράγματα!!!

Αλλά δες και το ακόλουθο video που με παρέπεμψε ένας φίλος.

ΙΜΙΑ-Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ
http://www.youtube.com/watch?v=jpw8fAuw ... re=related

[Ex-Member]

H άγνωστη ιστορία του, από τότε που δημοσιεύτηκε κυρίως στο διαδίκτυο, κάνει τους Έλληνες που νοιάζονται να ριγούν από συγκίνηση, μα και να σφίγγουν τα δόντια από αγανάκτηση! Όμως ένα είναι βέβαιο. Καθένας που θα διαβάσει για τούτο το παλικάρι, θα νιώσει πως δίκαια του αξίζει μια θέση δίπλα στους μεγαλύτερους Ήρωες του Ελληνισμού! Και καθένας θα θελήσει να γίνει «Μπικάκης» σαν έρθει η ώρα να ξοφλήσει η Ελλάδα τους λογαριασμούς της με τους παρανοϊκούς Στρατηγούς της Τουρκίας, που κρατώντας σε στρατιωτική κατοχή τη μισή σχεδόν Κύπρο για 35 ολόκληρα χρόνια και παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά την Ελλάδα, παραβιάζουν την Ειρήνη, αλλά και την υπομονή του Θεού, που θα αποδώσει κάποτε Δικαιοσύνη…

Ο Έλληνας «Ράμπο»

«…Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης, μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.

Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.

Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!

[Αμερικανικό άρμα του Τουρκικού Στρατού Εισβολής, κεραυνοβολημένο από ελληνικό ΠΑΟ!] Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές.

Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!

Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν!

Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς!

Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!

Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε!

Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…

[Εισβολείς στην Κύπρο με αμερικανικό οπλισμό...] Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ…

Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!.

Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των “ΗΓΕΤΩΝ”.

Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…

Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή – όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας – με την πίκρα της μη αναγνώρισης…

Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον – εν ζωή τότε – Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…

Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.

Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…»

Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,

που κρύψανε οι άνανδροι, για να μην φαίνεται τόσο ανυπόφορη η ανανδρία τους…

πηγή: Εκπαιδευτικοί Λήμνου

[P GV O9]

H άγνωστη ιστορία του, από τότε που δημοσιεύτηκε κυρίως στο διαδίκτυο, κάνει τους Έλληνες που νοιάζονται να ριγούν από συγκίνηση, μα και να σφίγγουν τα δόντια από αγανάκτηση! Όμως ένα είναι βέβαιο. Καθένας που θα διαβάσει για τούτο το παλικάρι, θα νιώσει πως δίκαια του αξίζει μια θέση δίπλα στους μεγαλύτερους Ήρωες του Ελληνισμού! Και καθένας θα θελήσει να γίνει «Μπικάκης» σαν έρθει η ώρα να ξοφλήσει η Ελλάδα τους λογαριασμούς της με τους παρανοϊκούς Στρατηγούς της Τουρκίας, που κρατώντας σε στρατιωτική κατοχή τη μισή σχεδόν Κύπρο για 35 ολόκληρα χρόνια και παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά την Ελλάδα, παραβιάζουν την Ειρήνη, αλλά και την υπομονή του Θεού, που θα αποδώσει κάποτε Δικαιοσύνη…

Ο Έλληνας «Ράμπο»

«…Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης, μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.

Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.

Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!

[Αμερικανικό άρμα του Τουρκικού Στρατού Εισβολής, κεραυνοβολημένο από ελληνικό ΠΑΟ!] Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές.

Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!

Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν!

Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς!

Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!

Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε!

Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…

[Εισβολείς στην Κύπρο με αμερικανικό οπλισμό...] Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ…

Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!.

Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των “ΗΓΕΤΩΝ”.

Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…

Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή – όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας – με την πίκρα της μη αναγνώρισης…

Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον – εν ζωή τότε – Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…

Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.

Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…»

Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,

που κρύψανε οι άνανδροι, για να μην φαίνεται τόσο ανυπόφορη η ανανδρία τους…

πηγή: Εκπαιδευτικοί Λήμνου

Μπράβο φίλε που το ανέφερες!!!
Να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!!!
Παλικάρια που είναι οι σύχρονοι ΛΕΩΝΙΔΕΣ!!!