Ένα δάσος ελάτης χρειάζεται τουλάχιστον 100 χρόνια για να πάρει ύψος. Και πάλι όχι όσο το παλαιό δάσος, στο οποίο υπήρχαν έλατα ακόμη και 300 ετών.
Τα μαύρα κουφάρια τους στέκουν ακόμη όρθια στις καμένες εκτάσεις. Σε λίγα χρόνια όσα δεν κοπούν, θα πέσουν και θα γίνουν λίπασμα για να αναπτυχθούν τα μικροσκοπικά έλατα που φυτεύονται τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Το 2008 το καμένο παλαιό φυτώριο δημιουργήθηκε ξανά και σήμερα αποτελεί μια όαση.
Ο δασοπόνος Β. Φίλος δήλωσε ότι «300,000 φυτάρια κεφαλληνιακής ελάτης μεγαλώνουν σε οκτώ στρέμματα.
Δυστυχώς το χώμα εδώ έχει πολλά ζιζάνια. Με τέσσερις εργάτες δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα. Ο σπόρος συλλέγεται από όσα έλατα γλίτωσαν.
Προσπαθούμε να διατηρήσουμε το γενετικό υλικό. Υπάρχουν όμως δυσκολίες. Η ελάτη της Πάρνηθας έχει πολύ μικρή φυτρωτικότητα. Από τους 100 σπόρους που θα φυτευτούν τελικά θα αναπτυχθούν μόλις οι επτά. Πάντως το φυτώριο πάει καλά. Στο τέλος του χρόνου θα φυτεύσουμε δικά μας έλατα, από το φυτώριο. Τα τελευταία δυόμισι χρόνια όλες οι δενδροφυτεύσεις έγιναν με έλατα, πεύκα, δρύες από άλλα φυτώρια».
Σε επιλεγμένες θέσεις κατά μήκος των ρεμάτων φυτεύτηκαν μοσχεύματα πλατάνου, λυγαριάς, πικροδάφνης, ιτιά και μυρτιάς.
Όσο υπάρχου κονδύλια οι αναδασώσει προχωρούν.
Στις βραχώδεις περιοχές, οι οποίες ξεπερνούν τα 8,000 στρέμματα, πιθανώς η κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη.
Τα περισσότερα σημεία είναι δύσκολα προσεγγίσιμα και είναι αδύνατον να φυτευτούν ξανά, ενώ το έδαφος είναι απογυμνωμένο, χωρίς χώμα.
Στους επόμενους μήνες θα ξεκινήσει η εκπόνηση διαχειριστικών μελετών για τα εν λόγω σημεία.
Μετά την πυρκαγιά του 2007, τα ελάφια προσαρμόστηκαν στη νέα μορφή του βουνού.
Ο πληθυσμός για το κόκκινο ελάφι υπολογίζεται περίπου σε 600 ζώα, σύμφωνα με αδημοσίευτη μελέτη του δασολόγου Π. Λατσούδη για το WWF.
Πηγή: econews
Tι τα θες ρε φίλε ...? Αστα ...! 
? Updates every