Με το παλαιό gv και μετά από μονοήμερη εκδρομή στην ορεινή Ναυπακτία , επιστρέφω στην Αθήνα !
Περνώντας το Ρίο και έχοντας διανύσει 50 περίπου χιλιόμετρα , αναγκάζομαι να σταματήσω για φυσική ανάγκη της κόρης μου !
Ελήψη χώρου στάθμευσης για αρκετά χιλιόμετρα , αναγκάζομαι να σταματήσω στην άκρη του δρόμου σε ένα πλάτωμα, βγάζοντας ολόκληρο το αμάξι από το οδόστρωμα.
Ξεκινώντας , ακούω ένα ηχηρό φύσημα ... μετά από ελάχιστα μέτρα , διαπίστωσα ότι το εμπρόσθιο δεξί λάστιχο δεν είχε καθόλου αέρα !
Είχα πατήσει μία από τις 4 βίδες που κάποτε στήριζαν κάποια κολόνα φωτισμού , η οποία για άγνωστο λόγο δεν ήταν πια εκεί ... οι βίδες όμως παρέμειναν εκεί , όρθιες !!!
Στην προσπάθειά μου να βάλω την ρεζέρβα και με τα μπουλόνια να ξεβιδώνουν οριακά ένα ένα και με μεγάλο ζόρι , μου σπάει το κλειδί της μαμάς ... !!!
Τότε τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν ! Οι νταλίκες να περνάνε σύριζα δίπλα στο αμάξι , πίσσα σκοτάδι παντού ...και η οδική βοήθεια να μου λέει ότι θα έρθει από την Πάτρα σε μία ώρα
Ευτυχώς με βοήθησε ο Θεός και σκέφτηκα να καλέσω από το CB βοήθεια στο Ch13ΑΜ όπου μιλάνε οι συμπαθέστατοι νταλικέρηδες !!!
Σε ελάχιστα λεπτά σταμάτησε ένας χριστιανός και με μεγάλο κίνδυνο άφησε το βαρύ όχημα λίγο πιο κάτω και ήρθε και μου έφερε σταυρό και έβαλα την ρεζέρβα !
Από τότε πέταξα το μαμά μπουλονόκλειδο και έχω πάντα στο αυτοκίνητο σταυρό και μάλιστα βαρέως τύπου ! Κάντε το και εσείς για να μην με θυμηθείτε
