Μια πολύ ωραία εμπειρία φίλοι, καταπληκτικό τοπίο, είχαμε όλων των ειδών τα τερεν, πολύ λιγη ευτυχώς κροκαλα, χιονι απάτητο, χιονι πατημένο, νεροφαγώματα, και πολύ λάσπη, ατελείωτη λάσπη, ρουφούσε τις γαλοτσες και εβγαινες μονο με ιμάντα

, το ορος Καντήλι αλλωστε φημιζεται για την λάσπη του που κανει ακόμα και τα λαστιχα αναγομωσης να δουλεύουν σαν ασφάλτινα μερικες φορές

, το μονο παράπονο ο καιρός, δεν μας έδωσε ουτε μιση ωρα χωρις βροχή

, να βγαλουμε λιγο τα αδιάβροχα και να δουλέψουμε ποιο άνετα.
Η παρέα καταπληκτική και πολύ δεμένη, ομαδική δουλειά και αλληλοβοήθεια, απαραίτητα όλα σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις που έστω και μια μικρή παραφωνία μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή

.
Η κούραση, η πείνα, τα λασπωμένα και βρεγμένα ως τα εσώρουχα ρούχα δεν είχαν καμία σημασία μπροστά στον κοινό σκοπό της ομάδας, να φύγουμε όλοι όπως ακριβώς πήγαμε, με χαμόγελο και ωραίες αναμνήσεις

.
Υποκλίνομαι μπροστά σε όλα τα παιδιά που ήμασταν εχθές περίπου 18 ώρες μαζί, με τέτοιους συντρόφους μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Πανελλήνια Ομάδας Διάσωσης για την ανταπόκρισή της.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Βαγγελη, τον Μιχάλη και τον Δημήτρη από την λέσχη Ευρίπου που παράτησαν ότι έκαναν Κυριακή απόγευμα ώστε να έρθουν με τα τερατάκια τους και να απεγκλωβίσουν το αυτοκίνητο.
Το συναίσθημα της ανακούφισης δεν περιγράφεται όταν τους ακούσαμε από τα CB, στην αρχή με πολύ ασχημο σημα το οποίο όμως σιγα σιγα δυνάμωνε, και δεν ηταν καθόλου εύκολο και για τους ιδίους, κολλησανε, σκαψανε, ριξανε εργατη, και όλα αυτα μες την νυχτα, καταλαβαίνετε την αγωνια μας μηπως στην προσπάθειά σους να βοηθήσουν εμάς πάθουν καμία ζημια οι ίδιοι, αλλά η εμπειρία τους και ο εξοπλισμός τους έκανε το όλο εγχείρημα παιχνίδι για τους ίδιους, δεν θα ξεχάσω τον Βαγγελη όταν κατέβηκε από το Σαμι του (κανα μετρο πανω από το εδαφος) να λέει με χαμογελο, "μπράβο ρε μαγκες, αυτά είναι τα ωραία, αν δεν κολλήσεις δεν έχει πλάκα", "έτσι μαθαίνεις", και εμείς μάθαμε πολλά από αυτή την βόλτα, οσο εμπειρος και να εισαι ποτε δεν είναι αρκετό, ακομα και τα "φτιαγμένα"

αυτοκίνητα μας σε τέτοιες καταστάσεις είναι λίγα, με έναν εργάτη για παράδειγμα θα είχαμε φύγει σε 30 λεπτά από εκεί

, μπαίνει και αυτός στο πρόγραμμα με προτεραιότητα μάλιστα.
Και να κλείσω με τις δικές μου απώλειες, ένα αριστερό μποτάκι με ξεκολλημένη όλη την σόλα, έναν δεξιό ώμο να πονάει από το βάρος των δυο ιμάντων που έδεσα-έλυσα πολλες φορες (Αργυρη- Νικο σας παρακαλώ παρτε μικροτερους ιμαντες και μικροτερα κλειδια

), μερικές χιλιάδες θερμίδες (αυτο κανει καλό)

, και ένα ζευγάρι γάντια εργασίας που σκίστηκαν αφού δούλεψαν υπερωρίες

.
Να είμαστε πάντα καλά.
Αλέξανδρε καλός φαντάρος, αν και εννέα μήνες που είναι η θητεία σου, θα βγεις και θα έχεις ακόμα πολιτικό φαί στην κοιλιά σου
