Και ξάφνου διχάλα....έπρεπε να παρθεί απόφαση. Ασκήσεις επί χάρτου κι επί τζιπιεσίου λοιπόν για να αποφασίσουμε...
- Ο Στρατηγός SIAL (3ο Επιτελικό Γραφείο) ξεκαβαλάει το άρμα... Θα πάρουμε τον δεξιά δρόμο λοιπόν!!
- Μετά από λίγο....ΑΜΑΝ!!!
- "Μα ποιός άφησε μες τη μέση του δρόμου τα έλατά του γμτ;"
- Λόγω της βροχής είχε υποχωρήσει το έδαφος στο πρανές και τα γκρέμισε... Και δεν ήταν τίποτε μικρά...
- Κάτι θεόρατα ήταν!!
Μια και δυό ανασκουμπωνόμαστε και πίσω πάλι στη διχάλα. Το GPS μου έδειχνε ότι και ο αριστερά δρόμος μετά από λίγα χλμ ενωνόταν με τον δρόμο που θέλαμε... Οπότε δοκιμάσαμε την τύχη μας κι από κει. Αλλά πάλι περίπου στο ίδιο ύψος, να σου ένα ελατάκι για τον SIALάκη και το Τζιβιτζονάκιιι...
Ο κορμός σε κάποιο σημείο του ήταν ήδη πετσοκομμένος με τσεκούρι από κάποιον άλλον προφανώς, οπότε έπιασα δουλειά με το...
Κι εκεί που είχαν στάξει οι μασχάλες μου, βλέπω τον Αλέξανδρο να έρχεται (είχα πάει "βολτίτσα" ο κύριος, κατάλαβες;;;
) και να με λέει: "απόρησα που δεν το αποτελείωσε ο προηγούμενος το δέντρο και είπα να ρίξω μια ματιά παρακάτω" (σημειωτέον ότι ακούγονταν νερά παρακάτω...). "Έχω λιώσει εγώ κι εσύ έκανες βόλτες;" του λέω! "Ακούς παρακάτω το νερό;", "Ναι" λέω.... "Έ έχει κάνει τέτοια κατεβασιά το ποτάμι που δε περνάμε ούτε με JCB!", κι έμεινα κόκκαλο!
Προσκυνώ έμπειρε!!! Φαντάσου να σπαταλάγαμε καμιά ώρα και να το κόψουμε και να το τραβήξουμε, μόνο και μόνο για να πάμε άλλα 30-40 μέτρα και να δούμε τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη!!!
Οπότε αγαπητοί, κινήσαμε προς τα πίσω (Αρτοτίνα), απογοητευμένοι μεν, αλλά χορτάτοι από φύση, που μας αποζημίωσε τα μάλλα!
Μετά από κάτι ώρες, στην Αρτοτίνα αράξαμε, και φάγαμε σε ένα ΠΑΛΑΙΟ ταβερνείο (τσιμέντο κάτω, παιδιά! Λέμε ΠΑΛΙΟ!), όπου ο τύπος εκεί και η κυρά του μας έφτιαξαν στο πιτς φυτίλι (γιατί που ότι περίμεναν και κόσμο οι άνθρωποι!!! Σα φαντάσματα μας βλέπανε!!) κάτι μπριζολάκια, πατατούλες και μια ντοματοσαλάτα (REAL τομάτα λέμεεε) με φέτα... ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ!!! Στον καφενέ της πλατείας κάναμε σχέδια... Τι μέλλει γενέσθαι τώρα και τέτοια ώρα;; Είχε πάει 9παρά... Ποιά επιστροφή στην Πάτρα, τι επιστροφή στην Καστοριά; ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΑΝΣ;; Ρωτώντας πας στην πόλη λοιπόν και καταλήξαμε (μετά από ένα δυναμωτικό φραπεδούμπιον) στους Πενταγιούς (ή στην Πενταγιού, απ'όπου είναι και η Μαρία η Πενταγιώτισσα η γνωστή!), όπου και καταλύσαμε στο Αρχοντικό του κου. Ξενοφώντα! Ποια δουλειά αύριο και μύδια μου λες.... ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
- Ψόφιοι όπως ήμασταν (καθότι ήπιαμε και κάτι μπυρόνια στο "μπαρ" του χωριού) μπήκαμε μέσα....
- ...πετάξαμε τα πράματα χύμα...
- ...σφραγίσαμε την πόρτα....
- ...και περιεργαζόμενοι το δωμάτιο...ένα ρολόι!!!!
- Αλλά ΤΙ ρολόι;;; χεχεχε! Το απόλυτο δωμάτιο του κουρασμένου οφροουντά κυρίες και κύριοι!!!
Διαφημίσεις κι επιστρέφουμε σε λίγο...
από Tzivitzonis » Σάβ Ιαν 16, 2010 1:03 am 
....απιστευτες οι φωτογραφιες με τα βουνα,μπραβο παληκαρι μου
? Updates every