γιες ουι χαβ νταν ιτ μπορτντελ...
παρ' αυτα ομως, το γατισιο σηκωμα, θυμιζω λογω μπορδελ, ειμπαχ και kayaba +3.5, με ποδιες προστασιας αλλα για τη καλοκαιρινη ζαιζώ τα απλα κοντι της μαμα, εδουλεψε ανετως εις μαγικον αν και ελαχιστα εγνωστον, τρικορφον ορος της ορεινης δωριδος.
εκαμα καμμια 40αρια πλας εν χωμα και καμμια κατοσταρα εις πέιβντ
ειδε εις φωτον, πως εχει ακομη σηκωμαρες, αν και μεσα εκαθεται γατος-γατα-βουβαλογατος με μονη τη γατουλα να βγαζει τη φωτο.
γενικως εκαταφχαριστηθηκα, τοσο οφ οσο και ον.
π.χ. πηγα πουρσο απο θερμο, καποιοι ξερουν τον δρομο, με την αναρτηση να δινει ρεστα και στα νεροφαγωματα-βυθισματα, οσο και στις γρηγορες ανηφοροκατηφορικες με πολλα, χωρις να κοπανησει πουθενα. χαλί-φλοκατέ ομιλουμε.
μετα ειπα να γυρισω απο επισκοπη, αλλα ο γουγλης ειχε απανω απο το δρομο συννεφα. βλεπω το λοιπον μια πινακις, επισκοπη αριστερα 30 φευγα. στριβω. μετα απο τον πιο γκρεμουρα δρομο που εχω παει ποτες, μια πινακις αγρινιο 57. χωματοδρομος. στριβω αφοβα. πολυ βουνο, παρα πολυ βουνο, αλλα το νιβι αψογον. εβγηκα τελικα σε κατι χωρια ανω εσωχωρια λεει. εσημειωσα και σημειον τελειον δια εκδρομην μελλοντικην με κλουμπ και για διανυκτερευσις.