Ένα ασυνήθιστο ατμοσφαιρικό φαινόμενο ψηλά στην ιονόσφαιρα έγινε αιτία να πέσουν στα χέρια της Αλ Κάιντα αμερικανοί κομάντο που επιχειρούσαν στο Αφγανιστάν, εκτιμούν ερευνητές στις ΗΠΑ.
Στις 4 Μαρτίου 2002, ελικόπτερο Chinook που μετέφερε καταδρομείς πέταξε στο όρο Τάκουρ Γκαρ του Αφγανιστάν προκειμένου να διασώσει ομάδα πεζοναυτών των οποίων το αεροσκάφος είχε καταρριφθεί από την Αλ Κάιντα.
Όμως οι συντεταγμένες που είχαν δοθεί στο Chinook ήταν λανθασμένες, και το αμερικανικό διοικητήριο στην περιοχή προσπάθησε μάταια να ενημερώσει τον πιλότο για το σφάλμα. Η επικοινωνία ήταν αδύνατη, και το ελικόπτερο καταρρίφθηκε από τους ίδιους αντάρτες που είχαν καταρρίψει και το πρώτο αμερικανικό αεροσκάφος. Επτά από τους επιβαίνοντες του Chinook σκοτώθηκαν στη μάχη που ακολούθησε.
Τι ήταν αυτό που προκάλεσε μπλακάουτ στις ραδιοεπικοινωνίες και οδήγησε στην καταστροφή; Σύμφωνα με μελέτη του διάσημου Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, η επικοινωνία με το ελικόπτερο ήταν αδύνατη λόγω μιας «φυσαλίδας πλάσματος».
Όπως εξηγεί ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, οι φυσαλίδες πλάσματος σχηματίζονται στην ιονόσφαιρα, σε ύψος από 85 έως 595 χιλιομέτρων, όταν η υπεριώδης ακτινοβολία του Ήλιου αποσπά ηλεκτρόνια από μόρια αερίων και τα μετατρέπει έτσι σε ιόντα, γνωστά και ως πλάσμα.
Οι φυσαλίδες πλάσματος σχηματίζονται στη διάρκεια της ημέρας (όταν υπάρχει υπεριώδης ακτινοβολία), κινούνται με μεγάλη ταχύτητα προς τα πάνω και μπορούν να φτάσουν σε διάμετρο τα 1.000 χιλιόμετρα.
Τα ιόντα της φυσαλίδας μπορούν να διαταράξουν την πορεία των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που χρησιμοποιούνται στις ραδιοεπικοινωνίες, αναφέρουν ο Δρ Λάρι Πάξτον και οι συνεργάτες του στο Τζονς Χόπκινς.
Το φαινόμενο είναι παρόμοιο με τη διάθλαση μιας ακτίνας φωτός που περνά από τον αέρα στο νερό, εξηγούν οι ερευνητές. Με άλλα λόγια, το ραδιοσήμα που εστάλη στο ελικόπτερο άλλαξε πορεία και δεν έφτασε ποτέ στον αποδέκτη.
Η υπόθεση ότι μια φυσαλίδα πλάσματος προκάλεσε την απώλεια του Chinook είναι πρακτικά αδύνατο να αποδειχθεί, ωστόσο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η επιχείρηση διάσωσης πραγματοποιήθηκε την εποχή που το ατμοσφαιρικό αυτό φαινόμενο είναι συχνότερο στην περιοχή του Αφγανιστάν.
Μια άλλη εξήγηση, η οποία όμως κρίνεται λιγότερο πιθανή, είναι ότι το μπλακάουτ προκλήθηκε από τις απόκρυμνες βουνοκορφές του Αφγανιστάν, οι οποίες είναι γνωστό ότι δυσχεραίνουν τις ραδιοεπικοινωνίες.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Space Weather.
Πηγή in.gr
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μπ. Μπρέχτ
Το διαστημικό σκάφος Rosetta που βρίσκεται από τον Σεπτέμβριο σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο απελευθέρωσε το πρωί της Τετάρτης τη διαστημοσυσκευή Philae η οποία κατάφερε το απόγευμα της Τετάρτης να προσεδαφιστεί ομαλά στην επιφάνεια του κομήτη.
Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται μια προσεδάφιση πάνω σε ένα κομήτη και όπως είναι ευνόητο πρόκειται για ένα ιστορικό επίτευγμα που δείχνει την τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης.
Μετά την αποδέσμευσή της από το Rosetta, η συσκευή Philae θα έχει μόνο μια ευκαιρία. Το animation της ESA εξηγεί τη διαδικασία.
Το Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την απελευθέρωση του. Credit: (ESA)
Philae.jpg (8.22 KiB) 3756 προβολές
Στον κόκκινο κύκλο βρίσκεται τo Philae όπως φωτογραφήθηκε από το Rosetta λίγο μετά την απελευθέρωσή του πάνω από τον κομήτη 67P.
....jpg (28.52 KiB) 3756 προβολές
Λίγες ώρες πριν την ιστορική προσεδάφιση τα όργανα του Rosetta καθώς πλησίαζαν τον κομήτη συνέλαβαν μυστηριώδεις ήχους, το οποίο τα μέλη της αποστολής χαρακτήρισαν ως ένα που λέει ο κομήτης. Πρόκειται για μια αναπάντεχη εξέλιξη, ένα φαινόμενο την ύπαρξη του οποίου δεν γνώριζαν και δεν ανέμεναν οι ειδικοί. Η πρώτη εκτίμηση των μελών της αποστολής είναι ότι το «τραγούδι» αυτό είναι ήχοι που παράγονται από ένα ρεύμα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που απελευθερώνονται από τον κομήτη καθώς αυτός διασχίζει το διαστημικό κενό.
Εικόνα του κομήτη που μετέδωσε το Philae κατά την αργή κάθοδό του. Πάνω δεξιά διακρίνεται ένα από τα τρία σκέλη προσεδάφισης.
..jpg (56.87 KiB) 3756 προβολές
Εικόνα που έλαβε το Philae 40 δευτερόλεπτα πριν από την πρώτη προσεδάφιση. Η επιφάνεια είναι καλυμμένη με σκόνη που κρύβει τον υποκείμενο πάγο (ESA)
-.jpg (114.13 KiB) 3756 προβολές
Το ρομπότ όμως παραλίγο να χαθεί στο Διάστημα: Η συσκευή Philae απέτυχε να αγκιστρωθεί σωστά στην επιφάνεια του κομήτη 67P και αναπήδησε σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων, τώρα όμως δείχνει να έχει σταθεροποιηθεί. Δόθηκε μάλιστα στη δημοσιότητα και η πρώτη εικόνα που έστειλε το Philae από τον κομήτη.
...jpg (28.88 KiB) 3756 προβολές
Οι αισθητήρες έδειξαν ότι το ρομπότ, το οποίο έχει μέγεθος πλυντηρίου και βάρος 110 κιλά, βυθίστηκε αρχικά σε βάθος 4 εκατοστών μέσα σε ένα μαλακό υλικό. Αυτό είναι αναμενόμενο, για ένα σώμα που αποτελείται από πάγο, σκόνη και βράχια. Όμως το Philae άρχισε σύντομα να περιστρέφεται, ανακοίνωσε η ESA αργά την Τετάρτη, Ακινητοποιήθηκε ξανά έπειτα από δύο ώρες και μετά ξανάρχισε να κινείται για ακόμα δέκα λεπτά. Οι μηχανικοί της αποστολής εκτιμούν τώρα ότι το ρομπότ αναπήδησε τουλάχιστον δύο φορές, πιθανώς σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων από το σημείο της ιστορικής προσεδάφισης το απόγευμα της Τετάρτης.
Το γεγονός ότι η συσκευή δεν αγκιστρώθηκε σωστά ίσως δημιουργεί κίνδυνο απογείωσης σε περίπτωση χρήσης ενός τρυπανιού για τη συλλογή δειγμάτων, είπε ο Στεφάν Ούλαμεκ, υπεύθυνος της αποστολής.
Το πρώτο πρόβλημα στο Philae ήταν η αποτυχία ενός προωστήρα που υπάρχει στο πίσω μέρος του. Επρόκειτο να ενεργοποιηθεί με την προσεδάφιση, πιέζοντας το ρομπότ προς τα κάτω, μέχρι αυτό να προλάβει αγκιστρωθεί στην επιφάνεια με τρεις βίδες και δύο καμάκια. Τα δύο καμάκια όμως δεν λειτούργησαν.
Η ESA ανέφερε ακόμα ότι την Τετάρτη παρουσιάστηκαν «διακυμάνσεις» στις ραδιοεπικοινωνίες, οι οποίες όμως ίσως έχουν σχέση με την τρέχουσα θέση του κομήτη, χαμηλά στον ουρανό της Γης, κοντά στον ορίζοντα (σε σχέση με το κέντρο ελέγχου στη Γερμανία). Το Philae δεν επικοινωνεί απευθείας με τη Γη αλλά χρησιμοποιεί το μητρικό σκάφος Rosetta ως αναμεταδότη.
Οι πανοραμικές εικόνες που μετέδωσε το ίδιο το Philae υποδηλώνουν πάντως ότι η συσκευή βρίσκεται στη σκιά ενός γκρεμού, με τα δύο σκέλη προσεδάφισης να ακουμπούν το έδαφος και το τρίτο να αιωρείται στο κενό.
Θα δώσουν εντολή στο ρομπότ να περιστρέψει ελαφρώς το σώμα του πάνω στα σκέλη προσεδάφισης προκειμένου να στρέψει προς τον ήλιο τον μεγαλύτερο ηλιακό συλλέκτη του. Θα δώσουν επίσης εντολή στο Philae να ενεργοποιήσει το τρυπάνι του, που μπορεί να σκάψει σε βάθος 20 εκατοστών, σε μια προσπάθεια να εξετάσουν δείγματα της επιφάνειας όσο προλαβαίνουν. Το θετικό είναι ότι δέκα από τα έντεκα επιστημονικά όργανα του Philae έχουν συλλέξει δεδομένα, τα οποία ελήφθησαν στη Γη και τώρα αναλύονται.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου η συσκευή έστειλε μεγάλο όγκο δεδομένων αλλά είχε πλέον χάσει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας της. Η πιο σημαντική εργασία πραγματοποιήθηκε αφού το Philae μετέδωσε ότι κατάφερε να τρυπήσει το έδαφος του κομήτη και να συλλέξει δείγματα. Μένει να δούμε αν το Philae πρόλαβε να κάνει και κάποιες αναλύσεις σε αυτά τα δείγματα.
Από εδώ και πέρα το Philae θα βρίσκεται σε μια κατάσταση χειμερίας νάρκης από την οποία θα ξυπνά κάθε φορά που τα φωτοβολταϊκά του πάνελ θα «βλέπουν» τον Ηλιο και θα φορτίζονται οι μπαταρίες του. Εκεί που βρίσκεται το Philae οι επιτελείς της αποστολής αναφέρουν ότι στην καλύτερη περίπτωση ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα ξυπνά για λίγο αλλά γρήγορα η ενέργεια του εξαντλείται, πιθανότατα πριν προλάβει να επικοινωνήσει με το κέντρο ελέγχου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) το Philae κατάφερε να ολοκληρώσει το 80-90% των κύριων εργασιών και μελετών που ήταν προγραμματισμένο να κάνει. Ετσι η ESA ανακοίνωσε ότι ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί στην συνέχεια η αποστολή έχει στεφθεί με επιτυχία.
Δύο Έλληνες είναι ανάμεσα στα μεγάλα μυαλά της Ευρώπης που πρωταγωνίστησαν στην ιστορική προσεδάφιση του ρομποτικού οχήματος!!! Στην επιχείρηση «Ροζέτα» είχαν την τύχη να δουλέψουν και δύο Έλληνες. Ο καθηγητής Αστροφυσικής του ΑΠΘ κ. Παντελής Παπαδόπουλος και ο επίσης αστροφυσικός στο πανεπιστήμιο του Σικάγο κ. Θανάσης Οικονόμου. Ο καθηγητής Θανάσης Οικονόμου, είναι ένας από τους βασικούς συντελεστές της ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής, καθώς δημιούργησε με την ομάδα του το όργανο APXS, το οποίο μεταφέρει το «Ροζέτα» και το οποίο, με την προσεδάφιση του «Philae» στην επιφάνεια του κομήτη, θα είναι σε θέση με ειδικά ραδιοσήματα που θα στείλει στα πετρώματά του, να αναλύσει τη χημική του σύσταση, βοηθώντας στην κατανόηση της προέλευσης και εξέλιξης του Ηλιακού Συστήματος.
Η αποστολή, κόστους 1,3 δισ. δολαρίων,εκτοξεύτηκε το 2004 και έγινε φέτος η πρώτη που ακολουθεί έναν κομήτη στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο. Οι κομήτες, σώματα από πάγους, σκόνη και βράχια, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. Τα δεδομένα του Rosetta θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τη θεωρία που θέλει τους κομήτες να έφεραν στη Γη το νερό της, ίσως και τα βασικά συστατικά της ζωής.
Από το Βήμα.
Τι μυαλά είναι αυτά!!!! Φανταστείτε όλοι οι επιστήμονες να εργάζονταν για το καλό του ανθρώπου και του πλανήτη μας,μόνο!!!
Χάνεις τη μπάλλα ώρες-ώρες με τέτοια επιτεύγματα!! Και δυστυχώς βέβαια θα πω και εγώ το συνηθισμένο κλισέ..κρίμα που ο πλανήτης μας καταστρέφεται από την ρύπανση και γι' αυτό ασχολούνται ελάχιστα έως καθόλου
Ένα μυστήριο του σύμπαντος αποκαλύφθηκε, αλλά δεν μπορεί να εξηγηθεί...
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα καλά κρατημένο κοσμικό μυστικό που προβληματίζει. Ευρωπαίοι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα μακρινών γαλαξιών τείνουν κατά περίεργο τρόπο να έχουν παράλληλους άξονες περιστροφής, ευθυγραμμισμένους με τις μεγαλύτερες δομές του Σύμπαντος.
Αυτό υποδηλώνει «ότι κάποιο συστατικό λείπει από τα σημερινά μοντέλα για το Σύμπαν» αναφέρεται στη μελέτη που παρουσιάζεται στην επιθεώρηση Astronomy & Astrophysics.
Χρησιμοποιώντας το «Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο» (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή, οι ερευνητές εξέτασαν 93 κβάζαρ, δηλαδή φωτεινούς γαλαξίες με δραστήριες μαύρες τρύπες στο κέντρο τους. Το υλικό που περιδινίζεται γύρω από τη μαύρη τρύπα θερμαίνεται και εκπέμπει πίδακες ακτινοβολίας πριν χαθεί για πάντα. Η ακτινοβολία είναι απίστευτα έντονη.
Τα δεκάδες κβάζαρ που εξετάζει η μελέτη είναι διασκορπισμένα σε μια έκταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός, την οποία βλέπουν οι αστρονόμοι όπως ήταν όταν το Σύμπαν είχε το ένα τρίτο της σημερινής του ηλικίας.
«Το πρώτο περίεργο που παρατηρήσαμε είναι ότι οι άξονες περιστροφής ορισμένων κβάζαρ ήταν ευθυγραμμισμένοι μεταξύ τους, παρόλο που τα κβάζαρ αυτά απέχουν μεταξύ τους δισεκατομμύρια έτη φωτός» αναφέρει ο Ντέιμιεν Χουτσεμέκερς του Πανεπιστημίου της Λιέγης στο Βέλγιο.
Στο επόμενο στάδιο, οι αστρονόμοι εξέτασαν το εάν οι άξονες περιστροφής είναι ευθυγραμμισμένοι όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με τον λεγόμενο κοσμικό ιστό, την αδρή υφή του Σύμπαντος.
Οι γαλαξίες δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι στο Σύμπαν, αν κοιτάξει κανείς σε κλίμακες της τάξης των μερικών εκατομμυρίων ετών φωτός.
Σύμφωνα με το κυρίαρχο μοντέλο της σημερινής Κοσμολογίας, οι γαλαξίες τείνουν να συγκεντρώνονται σε αχανή νήματα και «σβόλους», ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν αχανείς, σχεδόν άδειες εκτάσεις.
Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι άξονες περιστροφής των κβάζαρ τείνουν να είναι παράλληλοι με τα κοσμικά νήματα. Με άλλα λόγια, οι άξονες εκτείνονται κατά μήκος των νημάτων.
Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι η πιθανότητα να προέκυψε αυτή η ευθυγράμμιση από καθαρή τύχη είναι μόλις 1%.
«Ο συσχετισμός ανάμεσα στον προσανατολισμό των κβάζαρ και τις δομές στις οποίες αυτά ανήκουν είναι μια σημαντική πρόβλεψη των αριθμητικών μοντέλων για την εξέλιξη του Σύμπαντος» εξηγεί ο Ντομινίκ Σλους του Πανεπιστημίου της Λιέγης, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Παραδέχεται ωστόσο ότι το φαινόμενο παραμένει δυσεξήγητο. Όπως επισημαίνει, «οι ευθυγραμμίσεις στα νέα δεδομένα μας, σε κλίμακες μεγαλύτερες από ό,τι οι προβλέψεις των προσομοιώσεων, ίσως αποτελούν ένδειξη ενός συστατικού που λείπει από τα σημερινά μοντέλα για τον Κόσμο».
από τα πράγματα που απλά μπορούν να τρελάνουν τον μέσο άνθρωπο........
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μπ. Μπρέχτ
Την ισχυρή ηλιακή έκρηξη που σημειώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου κατέγραψαν τα τηλεσκόπια της NASA και οι εικόνες είναι πανέμορφες!
Η επιβλαβής ακτινοβολία μιας τέτοιας έκρηξης δεν μπορεί να διαπεράσει την "ασπίδα" της γήινης ατμόσφαιρας, ώστε να βλάψει τους ανθρώπους στην επιφάνεια του πλανήτη, ούτε θέτει σε κίνδυνο τους αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μπορεί όμως να δημιουργήσει προβλήματα στους δορυφόρους, τα συστήματα ραδιοεπικοινωνιών, το σύστημα GPS, καθώς επίσης και τα επίγεια δίκτυα ηλεκτρισμού.
Τον Σεπτέμβριο, τα τηλεσκόπια της NASA κατέγραψαν μία ισχυρή ηλιακή καταιγίδα, την ισχυρότερη εδώ και αρκετά χρόνια.
Οι ηλιακές εκλάμψεις κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: C (οι πιο ασθενείς), M (μεσαίες) και Χ (ισχυρές). Η τωρινή Χ1.6, αν και ιδιαίτερα ισχυρή, απέχει πολύ από την «θηριώδη» Χ4.9, που είχε συμβεί στον Ήλιο φέτος τον Φεβρουάριο.
Ένα ψιλόβροχο έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο ανομβρίας αρκεί για να αναδυθεί το γνώριμο, γήινο άρωμα της βροχής. Τι είναι όμως αυτό που μυρίζει; Και πώς απελευθερώνεται στον αέρα;
Ελληνική ορολογία. Η μυρωδιά της βροχής είναι σήμερα γνωστή και με το όνομα πετριχώρος (petrichor), ένας όρος που προκύπτει από το συνδυασμό των ελληνικών λέξεων «πέτρα« και «ιχώρ» ή «ιχώρος» -το χρυσαφένιο αίμα των θεών στην ελληνική μυθολογία. Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε σε μια δημοσίευση της επιθεώρησης «Nature» το 1964, με τίτλο «Η φύση της αργιλικής οσμής», στην οποία δύο αυστραλοί ερευνητές ανέφεραν ότι η μυρωδιά της βροχής έχει δύο βασικά συστατικά.
Το πρώτο είναι η γεωσμίνη, μια ουσία που παράγεται από βακτήρια της ομάδας Actinobacter που ζουν στο έδαφος. Σύμφωνα με μεταγενέστερη μελέτη, η ανθρώπινη μύτη είναι άκρως ευαίσθητη στη γεωσμίνη και την αντιλαμβάνεται σε συγκεντρώσεις μέχρι πέντε μέρη ανά τρισεκατομμύριο. Το δεύτερο συστατικό είναι μια ελαιώδης ουσία που παράγεται από ορισμένα φυτά και απορροφάται τελικά από τα αργιλώδη και αμμώδη εδάφη.
Η αυστραλιανή έρευνα απαντούσε όμως μόνο στο ένα σκέλος του μυστηρίου, αφού δεν προσέφερε κανένα στοιχείο για το μηχανισμό απελευθέρωσης αυτών των πτητικών ουσιών. Την απάντηση δίνουν τώρα ερευνητές του MIT, οι οποίοι παρατήρησαν ότι κατά την πτώση των σταγόνων της βροχής στο έδαφος απελευθερώνονται φυσαλίδες με αερολύματα, ή αιωρούμενα στερεά σωματίδια.
Β..jpg (38.38 KiB) 3889 προβολές
Κάμερες υψηλής ταχύτητας αποκάλυψαν πως, όταν μια σταγόνα πέσει σε κάποια πορώδη επιφάνεια, όπως τα αργιλώδη ή τα αμμώδη εδάφη, παγιδεύει μικροσκοπικές φυσαλίδες στην επιφάνεια επαφής. Όπως θα συνέβαινε και σε ένα ποτήρι σαμπάνιας, οι φυσαλίδες ανεβαίνουν προς τα πάνω, σπάνε και απελευθερώνουν το περιεχόμενό τους.
Η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε περίπου 600 πειράματα με 28 διαφορετικές επιφάνειες, από τις οποίες οι 16 ήταν δείγματα εδάφους και οι υπόλοιπες τεχνητά υλικά. Η ταχύτητα πτώσης των σταγόνων αυξομειωνόταν ανάλογα με το ύψος από το οποίο απελευθερώνονταν πάνω από την επιφάνεια. Βάσει των παρατηρήσεων, οι ερευνητές μπόρεσαν να αναπτύξουν μια μαθηματική φόρμουλα που προβλέπει την ποσότητα αερολυμάτων που απελευθερώνονται, ανάλογα με την ταχύτητα της σταγόνας και τη διαπερατότητα της στερεής επιφάνειας.
Οι σταγόνες Όπως επισημαίνει η μελέτη στην επιθεώρηση «Nature Communications», η απελευθέρωση αερολυμάτων είναι μέγιστη στην ελαφριά βροχή που πέφτει σε πορώδη εδάφη. Στην περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης, οι σταγόνες πέφτουν με μεγαλύτερη ταχύτητα και δεν προλαβαίνουν να παγιδεύσουν φυσαλίδες -γι΄αυτό και ο πετριχώρος είναι πιο έντονος μετά το ψιλόβροχο, αντί έπειτα από μια ισχυρή νεροποντή.
Υπάρχει όμως και μια άλλη μυρωδιά που σχετίζεται με τη βροχή αλλά έχει εντελώς διαφορετική προέλευση: η οσμή της καταιγίδας που πλησιάζει.Η μυρωδιά αυτή δεν οφείλεται σε ουσίες του εδάφους αλλά στο αέριο όζον, το οποίο παράγεται από την επίδραση των κεραυνών στο οξυγόνο της ατμόσφαιρας. Το όζον, εξάλλου, παίρνει το όνομά του από την ελληνική λέξη «όζει» που σημαίνει μυρίζει.
Από το Βήμα.
Είναι αυτή η μυρωδιά που μας έχει κάνει να αναφωνήσουμε τόσες φορές: ''Ρε φίλε,τι μυρωδιές είναι αυτές!!!'' Καθώς και το: ''Μου μυρίζει βροχή σε λίγο''