Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας

[costas66]

Κώστα, μόνο άχρηστη δεν είναι αυτή η πληροφορία.

[STRANTZALIS K.]

Κώστα, μόνο άχρηστη δεν είναι αυτή η πληροφορία.

Σωστά!!!

[ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ]

Ευτυχος δεν τροω τσιχλες
Παντος πολυ καλη πληροφορια

[panoshm]

Ευτυχος δεν τροω τσιχλες

Και γω.... ποτέ δε τρώω τσίχλες από κάτω, μόνο αγορασμένες απ'το περίπτερο

ΥΓ: Γι' αυτό στη Κηφισιά κολλάνε τις τσίχλες στα δέντρα, λυπούνται τα πουλάκια.... τους είχα παρεξηγήσει

[STRANTZALIS K.]

Μια μέρα ένας άντρας πήγε να συναντήσει το φιλόσοφο Σωκράτη και του είπε:
- Άκουσε, Σωκράτη, πρέπει να σου διηγηθώ πώς συμπεριφέρθηκε ο φίλος σου.
-Θα σε διακόψω αμέσως, απάντησε ο Σωκράτης. Σκέφτηκες πρώτα να περάσεις αυτό που θέλεις να μου πεις από τα τρία κόσκινα;
Και επειδή ο άντρας τον κοίταζε σκεφτικός, εκείνος πρόσθεσε:
-Ναι, πριν μιλήσουμε, πρέπει να περνάμε αυτό που θέλουμε να πούμε από τα τρία κόσκινα. Ας δούμε λοιπόν! Το πρώτο κόσκινο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι βέβαιος πως αυτό που έχεις να μου πεις είναι απόλυτα αληθινό;
- Όχι, άκουσα να το λένε κάποιοι και ......
-Ωραία! Φαντάζομαι όμως πως θα το πέρασες τουλάχιστον από το δεύτερο κόσκινο, που είναι αυτό της καλοσύνης. Αυτό που θέλεις να μου πεις είναι τουλάχιστον κάτι καλό;
Ο άντρας δίστασε, έπειτα απάντησε:
-Όχι, δυστυχώς δεν είναι κάτι καλό,ίσα-ίσα....
-Χμ, είπε ο φιλόσοφος. Ας δούμε, παρ'όλα αυτά, το τρίτο κόσκινο. Θα είναι ωφέλιμο να μου διηγηθείς αυτό που θέλεις να μου πεις;
- Ωφέλιμο; Όχι ακριβώς...
- Τότε να σταματήσουμε την κουβέντα! είπε ο Σωκράτης. Αν αυτό που έχεις να μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε ωφέλιμο, προτιμώ να μην το γνωρίζω. Και σε συμβουλεύω μάλιστα να το ξεχάσεις κι εσύ.....

( κι ετσι ο Σωκρατης δεν εμαθε ποτε οτι τον κερατωνε η γυναικα του...)

[ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ]

Ετσι πρεπει να λητουργουμε ολοι αλα ......εχουμε γινει το κακοσου να ειναι το καλομου

[kaliakouda]

Φιλοσοφημένο

[STRANTZALIS K.]

Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Πανάρχαια προσευχή - επίκληση υπάρχει και λειτουργεί μυστικά μέσα στο Ελληνικό Αλφάβητο από καταβολής του.
Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κλπ.) δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης.
Σύμφωνα με αυτήν τη γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμα F ) ακούγονται και γράφονται ως εξής:
ΑΛΦΑ - ΒΗΤΑ - ΓΑΜΑ - ΔΕΛΤΑ - ΕΨΙΛΟΝ - ΣΤΙΓΜΑ - ΖΗΤΑ - ΗΤΑ - ΘΗΤΑ - ΙΩΤΑ - ΚΑΠΠΑ - ΛΑΜΒΔΑ - ΜΙ - ΝΙ - ΞΙ - ΟΜΙΚΡΟΝ - ΠΙ - ΡΟ - ΣΙΓΜΑ - ΤΑΥ - ΥΨΙΛΟΝ - ΦΙ - ΧΙ - ΨΙ - ΩΜΕΓΑ.
Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής Επιστήμης, έχουμε τα ακόλουθα:
“ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ. ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ. ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ ΔΑ. ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ!”
Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του Φωτός:
“ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ.
ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ,
Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ
ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ.
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ Η,
Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ),
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ
ΤΑΦΗ ΕΨ ΙΛΩΝ,
ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ)”.
Η επίκληση αυτή είναι καταγεγραμμένη από αιώνες στο υποσυνείδητο των Ελλήνων.
Αμέσως πιο κάτω αποκαλύπτουμε την σημασία των λέξεων της προσευχής αυτής:
Αλ = Ο νοητός ήλιος.
Φά-ος = το φώς.
Βη = προστακτική του ρημ. βαίνω (=βαδίζω, έρχομαι).
Τα = δοτική άρθρου δωρικού τύπου, τη, εις τήν.
Γα = Γή (δωρικός τύπος).
Άμα = (επιρρ.) συγχρόνως.
Ελ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος.
Εψ = ρήμ. έψομαι, εψ-ημένος = ψημένος.
Ιλών = ιλύς (ουσ.) = λάσπη, πηλός.
Στη = προστ. ρήμ. ίστημι.
΄Ιγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα.
Ζη = προστ. ρημ. ζώ.
Η = προστ. ρημ. ειμί, είμαι.
Θη = προστ. ρημ. θέτω.
Ιώτα = τα Ιώγα, τα Εγώ (πρβλ. αγγλ. Ι = εγώ).
Παλλάν = Ρημ. πάλλω (= δονούμαι, περιστρέφομαι) επιθ. παλλάς = πάλλουσα, περιστρεφόμενη (π.ρ.β.λ. Παλλάς Αθηνά).
Δα = άλλος τύπος της Γα, Γής (πρβλ. Δά- μήτηρ > Δημήτηρ > Δήμητρα = Μητέρα Γή)
Νύξ = (ουσ.) νύχτα.
Ο = (αναφ.) το οποίο, που.
Φύ(οι) = ευκτική ρημ. φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).

Απόδοση:
Άλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γή!
Κι εσύ Έλ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν
και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)
το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!
Η εκφώνηση της επίκλησης αυτής, στον αρχαϊκό της τύπο, έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανόμενους Ανθρώπους του Φωτός, σε όποιο σημείο αυτού του Πλανήτη και αν ίστανται..
Διότι πάνω απ΄ όλα είναι μια μυστηριακή κρούση στον ιερό σπόρο της Ψυχής τους...
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ COM.

[kaliakouda]

Ενδιαφέρων !!
Κοίτα τι κρύβει αυτή η γλώσσα

[ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ]

Πωσα δεν ξερουμε για αυτο που ειμαστε

[ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ]

Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι η ώρα αλλάζει δυο φορές το χρόνο. Μάλιστα συχνά διαμαρτυρόμαστε για την μια χαμένη ώρα ύπνου το Μάρτιο με την εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας.

Επίσης σίγουρα έχει τύχει να χάσουμε κάποιο ραντεβού επειδή δεν γνωρίζαμε πότε αλλάζει η ώρα, αν πάει μπροστά ή πίσω, ή απλά επειδή ξεχάσαμε να ρυθμίσουμε το ρολόι μας.

Κι αν οι σύγχρονες συσκευές όπως οι υπολογιστές και τα κινητά μας τηλέφωνα αλλάζουν αυτόματα, υπάρχουν ένα σωρό ρολόγια που πρέπει να ρυθμίσουμε χειροκίνητα.

Από το ρολόι χειρός, τοίχου ή του αυτοκινήτου μέχρι αυτό του φούρνου που συνήθως θα πρέπει να περιμένουμε έξι μήνες για να ξαναδείξει την σωστή ώρα! :)

Επομένως, χωρίζουμε την ώρα σε θερινή η οποία ισχύει κατά τους θερινούς μήνες, δηλαδή από τέλη Μαρτίου μέχρι τέλη Οκτωβρίου και σε χειμερινή που ισχύει την υπόλοιπη περίοδο.

Ποια από τις δύο όμως είναι η "κανονική" ώρα και γιατί κάνουμε όλη αυτή τη διαδικασία; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Καταρχήν να πούμε ότι η "σωστή", ή καλύτερα η ηλιακή ώρα είναι η χειμερινή. Η θερινή ώρα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας έξυπνος τρόπος που σκέφτηκε ο άνθρωπος για να εξοικονομεί ενέργεια!

Στην Ελλάδα, όπως και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μέτρο αλλαγής της ώρας εφαρμόζεται ανελλιπώς από το 1975, καθώς κάποιες προσπάθειες που είχαν γίνει νωρίτερα δεν είχαν μόνιμο αποτέλεσμα.

Πως όμως ξεκίνησαν όλα αυτά και πως επιτυγχάνεται η εξοικονόμηση ενέργειας;
Ποιος πρότεινε την θερινή ώρα;

Η "ιδέα" αυτή ξεκινά πολλά χρόνια πίσω.

Πρώτος ο Βενιαμίν Φραγκλίνος το 1784 παρακαλώ(!), αν και δεν μίλησε για αλλαγή ώρας, πρότεινε, με ανώνυμη επιστολή του σε εφημερίδα του Παρισιού, να ξυπνούν όλοι μια ώρα νωρίτερα τους θερινούς μήνες.

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν ενέργεια (και συνεπώς να κάνουν οικονομία) καθώς θα έκαιγαν λιγότερα κεριά(!) εκμεταλλευόμενοι το φυσικό φως. Μάλιστα υπολόγισε και το οικονομικό όφελος που θα προέκυπτε από μια τέτοια κίνηση!

Το μέτρο της θερινής ώρας, όμως, με τη μορφή που εφαρμόζεται σήμερα οφείλεται στο Νεοζηλανδό εντομολόγο και αστρονόμο Τζορτζ Χάντσον, ο οποίος πρότεινε με άρθρο του το 1895 να αλλάζουμε τα ρολόγια μας το καλοκαίρι κατά 2 ώρες!

Ωστόσο, πολλές φορές η πρωτιά αποδίδεται λανθασμένα στο Βρετανό ερευνητή Γουίλιαμ Γουίλετ, ο οποίος πρότεινε με άρθρο του που δημοσιεύτηκε το 1907, να αλλάζουμε τα ρολόγια μας κατά 80 λεπτά της ώρας.
Τι κερδίζουμε αλλάζοντας την ώρα;


Η ιδέα πίσω από το μέτρο της θερινής ώρας είναι ότι γυρίζοντας τα ρολόγια μας μια ώρα πίσω τους καλοκαιρινούς μήνες κερδίζουμε μια ώρα παραπάνω ηλιακό φως κάθε μέρα και συνεπώς εξοικονομούμε μεγάλα ποσά ενέργειας!

Αν τα βάλουμε κάτω, μπορούμε να υπολογίσουμε εύκολα ότι κατά τους επτά μήνες που διαρκεί συνολικά το μέτρο της θερινής ώρας, εξοικονομούμε μέχρι και 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας, απλώς εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο!

Σκεφτείτε: 7 μήνες x 30 μέρες x 1 ώρα/ημέρα = 210 ώρες!


Βέβαια το μέτρο αυτό δεν έχει μεγάλη χρησιμότητα σε κάποιες περιοχές, όπως για παράδειγμα γύρω από τους πόλους ή κοντά στον Ισημερινό.

Συγκεκριμένα, στις περιοχές κοντά στο Βόρειο και το Νότιο πόλο όπου λόγω του γεωγραφικού πλάτους των περιοχών αυτών η ανατολή και η δύση του ήλιου διαφοροποιούνται σημαντικά στη διάρκεια του έτους, η αλλαγή κατά μία ώρα θα είχε ελάχιστη επίδραση.

Αντίστοιχα, σε περιοχές γύρω από τον Ισημερινό η διαφοροποίηση του ηλιακού φωτός μέσα στο έτος είναι μικρή, με αποτέλεσμα και πάλι η αλλαγή ώρας να μην έχει νόημα.

Επομένως τώρα δεν ξέρετε μόνο πότε αλλάζει η ώρα, αλλά και γιατί!

Πηγή: coolweb.gr

[kostasRS]

Εγω παλι δεν καταλαβα πως εξοικονομω χρηματα ,,,μη αναβοντας φωτα!!!
Αφου φως θα αναψω οταν δεν βλεπω ,,,η οταν αρχισει τελος παντων να σκοτεινιαζει,,,,απο την ωρα εξαρταμαι για το ποτε θα το αναψω;;
Δηλ αν δεν ειχα ρολοι ;;;ποτε θα τα αναβα ;;
Ποτε!!
Π@π@ρι@ μου μοιαζει τελικα η αλλαγη!!

[costas66]

Τώρα που δουλεύουμε δωδεκάωρα και οι ρυθμοί της καθημερηνότητας έχουν ενταθεί δεν νομίζω ότι υπάρχει ιδιαίτερο όφελος.

[char]

Η αλλαγή της ώρας γίνεται με τρόπο που οι εργάσιμες ώρες να βρίσκονται μέσα σε τμήμα της ημέρας με μεγαλύτερη ηλιοφάνεια.
Κι έτσι να μην χρειάζεται, αν είναι δυνατόν, να ανάβουν φώτα κατά τις εργάσιμες ώρες.

[costas66]

Η αλλαγή της ώρας γίνεται με τρόπο που οι εργάσιμες ώρες να βρίσκονται μέσα σε τμήμα της ημέρας με μεγαλύτερη ηλιοφάνεια.
Κι έτσι να μην χρειάζεται, αν είναι δυνατόν, να ανάβουν φώτα κατά τις εργάσιμες ώρες.

Ναι αλλά κάνει πιό πολύ ζέστη και ανάβουν κλιματισμό.