Αθήνα
Κατέληξε το βράδυ της Τρίτης, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν έπειτα από τροχαίο, ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης και ποιητής των εικόνων, Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Ο 77χρονος σκηνοθέτης μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο του Φαλήρου έπειτα από τροχαίο ατύχημα που συνέβη στις 7 το απόγευμα της Τρίτης στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας.
Ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο σημείο για τα γύρισμα της νέας του ταινίας «H άλλη θάλασσα» και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα, μετά το πρώτο τούνελ του περιφερειακού, παρασύρθηκε από ιδιωτική μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός, ο οποίος βρισκόταν εκτός υπηρεσίας.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός Έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.
Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».
Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».
Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σε όλο τον κόσμο. Είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.
Δυστυχώς, μία απο τις λίγες πλέον αιτίες που ακουγόταν το όνομα της χώρας μας στο εξωτερικό για καλό
Ποιητής της εικόνας, δεν εντυπωσίασε ποτέ με ειδικά εφέ, σούπερ αυτοκίνητα , καλονές και εξωτικά μέρη. Σκηνοθέτης που σε έκανε να προβληματιστείς , δεν παρήγαγε ποτέ εύπεπτο υλικό όπως η πλειονότητα των σκηνοθετών σήμερα. Συνεργάστηκαν μαζί του μερικοί απο τους μεγαλύτερους ηθοποιούς του κόσμου, ούτε φυσικά για τα λεφτά, ούτε για την δόξα, αλλά για την εμπειρία να σε καθοδηγεί αυτός ο σκηνοθέτης. Απο την " δωρική " Αναπαράσταση, στον Θίασο, στον Μεγαλέξανδρο, στον Μελισσοκόμο { χαλασμός τότε με τον Μαστρογιάννι } , στο Ταξίδι στα Κύθηρα το κύκνειο άσμα του μεγάλου Μάνου Κατράκη , πάντα είχε κάτι να πεί, κάτι να μεταδώσει στον θεατή. Οχι πάντα ευκολοκατανόητο αλλα σίγουρα τροφή για σκέψη.Μπορεί κάποιος φυσικά να πεί οτι μέσα στο γενικό χαμό τι μας νοιάζει εμάς...και όμως θα πρέπει να μας νοιάζει γιατί ο Πολιτισμός ίσως είναι μια απο τις τελευταίες γραμμές άμυνας του λαού μας, και ο Αγγελόπουλος ήταν κομμάτι αυτού του πολιτισμού για τον οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι.
Σίγουρα θα τον συντροφεύει εκεί ψηλά η μουσική της εξαιρετικής συνεργάτιδός του, της κυρίας Ελένης Καραίνδρου.
? Updates every