Ας μάθουμε μερικά πράγματα γι' αυτήν την αφανή ηρωίδα!
Παίρνει το μωρό που κλαίει στην αγκαλιά της, γυρίζει την πλάτη της στη μητέρα που κλαίει, και φεύγει μέσα στη νύχτα. Αν συλληφθεί, η ίδια και το μωρό θα πεθάνουν."Υποσχέσου μου ότι το παιδί μου θα ζήσει!" φωνάζει η μητέρα απεγνωσμένα.
Γυρίζει για μια στιγμή. "Δεν μπορώ να στο υποσχεθώ. Αλλά μπορώ να σου υποσχεθώ ότι αν μείνει με σας, θα πεθάνει."
Η Irena Sendler γεννήθηκε ως Irena Krzyzanowska στις 15 Φεβρουαρίου 1910 στην Βαρσοβία. Η κα Sendler ήταν Πολωνή καθολική, κοινωνική λειτουργός.
Πέθανε στις 12 Μαίου 2008 από πνευμονία. Ήταν 98 ετών. Είχε δει αυτή την εικόνα στα όνειρά της αμέτρητες φορές τα τελευταία χρόνια. Άκουγε τις κραυγές των παιδιών που αποχωρίζονταν τις μητέρες τους. Κάθε φορά και μια άλλη μητέρα ούρλιαζε πίσω της. Για τα παιδιά, έμοιαζε με αμείλικτο απαγωγέα. Στην πραγματικότητα, ήταν ο άγγελος που έσωζε τις ζωές τους.
Το 1942, οι Ναζί οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίων σε ένα χώρο 16 οικοδομικών τετραγώνων που έγινε γνωστό ως το γκέτο της Βαρσοβίας. Το γκέτο ήταν σφραγισμένο και οι εβραϊκές οικογένειες κατέληξαν πίσω από τα τείχη του, περιμένοντας τον βέβαιο θάνατο. Βλέποντας ότι 5.000 άνθρωποι πέθαιναν κάθε μήνα από την πείνα και τις ασθένειες στο γκέτο, η Irena αποφάσισε να βοηθήσει παιδιά των Εβραϊκών οικογενειών να δραπετεύσουν από κει.
Έτσι, κατατάχτηκε στην πολωνική αντιστασιακή οργάνωση Ζegota με το κωδικό όνομα "Jolanta".
Για να μπορέσει να μπει στο γκέτο νόμιμα, κατάφερε να εκδώσει ένα πάσο από το Τμήμα Ελέγχου Επιδημιών της Βαρσοβίας κι έτσι μπορούσε να επισκέπτεται το γκέτο καθημερινά. Μαζί με καμιά δεκαριά ακόμη έμπιστες γυναίκες κι έναν άνδρα συναδέλφους της, έβγαλε λαθραία 2.500 παιδιά από το εβραϊκό γκέτο της Βαρσοβίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών μηνών πριν από την εκκαθάρισή του από τους Ναζί.
Βρήκε ένα σπίτι για κάθε παιδί. Σε κάθε ένα δόθηκε νέο όνομα και μια νέα χριστιανική ταυτότητα.
Κι άλλοι έσωσαν Εβραιόπουλα, αλλά πολλά από αυτά τα παιδιά δεν έμαθαν ποτέ την καταγωγή τους.
Η Irena έκανε ότι μπορούσε για να εξασφαλίσει ότι "τα παιδιά της" θα έχουν μέλλον ως μέρος του ίδιου του λαού τους.
Κατέγραψε το όνομα και τη νέα ταυτότητα κάθε παιδιού πάνω σε χαρτί από τσιγάρα και χαρτομάντηλα. Έκρυψε τον κατάλογο σε γυάλινα βάζα και τα έθαψε κάτω από μια μηλιά στην πίσω αυλή μιας φίλης της, ελπίζοντας στην επανένωση των παιδιών με τις οικογένειές τους μετά τον πόλεμο.
Το 1943, η Sendler συνελήφθη από την Γκεστάπο, υπέστη πολλά βασανιστήρια και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η Zegota την έσωσε λίγο πριν την εκτέλεση της, ανταλλάσσοντάς την με την σιωπή της για ένα σκάνδαλο δωροδοκίας όπου εμπλέκονταν Γερμανοί. Γράφτηκε στους δημόσιους πίνακες ανακοινώσεων μεταξύ των εκτελεσθέντων. Για το υπόλοιπο του πολέμου κρυβόταν αλλά συνέχισε το έργο της για τα παιδιά των Εβραίων. Μετά τον πόλεμο, η ίδια και οι συνάδελφοί της συγκέντρωσαν όλα τα αρχεία τους με τα ονόματα και τις θέσεις των κρυφών Εβραιόπουλων και τους έδωσαν στη Zegota και την Κεντρική Επιτροπή των Πολωνών Εβραίων. Σχεδόν όλοι οι γονείς τους είχαν χαθεί στο γκέτο της Βαρσοβίας και στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα. Ωστόσο, τα παιδιά που είχαν συγγενείς επέστρεψαν για να τους συναντήσουν μετά τον πόλεμο.
Η Irena Sendler έζησε όλη της τη ζωή χωρίς ποτέ να αποκαλύψει ποια ακριβώς ήταν, χωρίς ποτέ να προβάλει τις πράξεις της!
Την ανακάλυψαν το 1999 φοιτητές από το Κάνσας των ΗΠΑ που μετά από έρευνες που έκαναν για την ιστορία της ζωής της, ανέβασαν ένα θεατρικό έργο με τίτλο "Life in a Jar" (Η ζωή σε ένα βάζο).
Η Irena Sendler έβλεπε τον εαυτό της ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ηρωίδα.
"Έκανα ότι ήταν φυσιολογικό. Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα", έλεγε. "Αυτή η σκέψη θα με ακολουθεί ως το θάνατο μου".
Το 2007, ορίστηκε ως υποψήφια για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Το βραβείο απονεμήθηκε στον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Al Gore, για τις προσπάθειές του να κάνει ευρύτερα γνωστά τα προβλήματα που επιφέρει η κλιματική αλλαγή στον πλανήτη Γη.
? Updates every