Τα ξημερώματα στις 3 γύρισα στο σπίτι, μετά από ένα 8ήμερο, που δεν έχω λόγια να περιγράψω!
Τι να πρωτοθυμηθώ ???
τα καταπληκτικά μέρη πάνω στα βουνά της Ηπείρου,
τα γάργαρα νερά των ποταμών Αώου και Αλιάκμωνα, που βουτήξαμε (με

και χωρίς τα αυτοκίνητα),
την εκπληκτική παρέα με τους γνωστούς βιταροκλαμπίτες φίλους (Sial, Kosta66, Ivan, Τριαντάφυλλο, Σταύρο 4Χ4, Κώστα & Θάλεια Gal (για ένα μόνο βράδυ), Vitaragas (που δυστυχώς δεν πρόλαβα να δοκιμάσω τα περίφημα ρεβίθια του)
κάποιους νέους φίλους επισκέπτες για λίγο, που γνώρισα για πρώτη φορά (Αλέξανδρο Στάθη Μιχάλη),
τον αξιαγάπητο νέο φίλο Δημήτρη από την Καρδίτσα (με το "πυροσβεστικό"

Toyota)
τον καταπληκτικό διοργανωτή, πανγνώστη όλων των διαδρομών της περιοχής, εικονολήπτη, πιλότο drone, κλπ, κλπ

Sial,
τον σπεσιαλίστα, μόνιμο Σεφ (Κώστα66) της παρέας με εξοπλισμό ανεπανάληπτο
την αξιαγάπητη Mocca
κλπ κλπ κλπ
Ήταν μία εκδήλωση, που πραγματικά με ανανέωσε καθώς μου θύμησε παληές εποχές με παρόμοιες εξορμήσεις με προσκόπους κλπ, αλλά και που συμπλήρωσε τις γνώσεις μου με πρωτόγνωρες για μένα εμπειρίες οδήγησης με ένα αυτοκίνητο, που πραγματικά συνεχώς με εκπλήσσει με τις ανεξάντλητες δυνατότητές του, με εμπειρίες όπως το μπάνιο σε ποτάμια, την απόλαυση της απεραντοσύνης της φύσης στις κορυφές των ελληνικών βουνών κλπ κλπ.
Μετά από αυτά, ένα είναι σίγουρο. Αν είμαι καλά, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω επόμενη διάσχιση!!!
Ένα μεγάλο - τεράστιο ευχαριστώ στον διοργανωτή Sial, στο Βιταρακλάμπ που με έκανε μέλος σε μιά τέτοια καταπληκτική παρέα, και φυσικά στο NVάκι μου, που χωρίς αυτό τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχαν γίνει από μένα.
Σήμερα το πρωί - μεσημέρι που ξύπνησα...αντίκρισα
την Bianca να λέει : πώς το έκανες έτσι μπαμπά??? (τα μόνα καθαρά σημεία κάτω από το μαγνητικό τρίγωνο στο καπό και βέβαια το ραντάρ που καθαριζόταν ανελλιπώς

)
Πιστεύω μία από τις καλύτερες φωτό είναι η ακόλουθη
Άλλη μία από το αποχαιρετιστήριο, δίωρο τάκο στο βουνό
Συνεχίζεται....