Ολοκληρώσαμε και φέτος, την 8η συνεχόμενη (για μένα) καλοκαιρινή, κατασκηνωτική διάσχιση, στα βουνά της Θράκης, δίπλα στα σύνορά μας με τη Βουλγαρία.
Όπως κάθε φορά, έτσι και φέτος, η διαβίωση στο βουνό με τους αγαπημένους φίλους, παληούς αλλά και νέους (βλ. Μαρία
Marseic), μας αναζωογόνησε και βοήθησε στην σύσφιξη των δεσμών φιλίας.
Στο τέλος, και ενώ συζητούσαμε να ξανακάνουμε τη διαδρομή και ανάποδα...

, τελικά καταλήξαμε οι τελευταίοι των μοϊκανών, για μπάνιο και έξτρα, εκτός προγράμματος, διανυκτέρευση στον Πλαταμώνα.
Ενώ ετοιμαζόμασταν για free ύπνο στην παραλία, ο Κώστας66, σαν πιό παληός, θυμήθηκε τον φίλο και συμφορουμίτη, από παληά Γιώργο
koro Χαρήκαμε πολύ που τον γνωρίσαμε μαζί με τη γυναίκα του τη Σοφία, και τελικά μας φιλοξένησαν στο σπίτι τους.
Θα σας περιγράψω και άλλα από τη διάσχιση, μαζί με τις φωτό που θα ανεβάσω αλλά για την ώρα πάρτε ένα video, από την πιό κουραστική αλλά και ωραία ομολογουμένως, αξέχαστη
9ωρη διαδρομή (από τις 4 το απόγευμα μέχρι τις 1 μετά τα μεσάνυχτα!!!), κυρίως σε χώμα, μέσα από πομακοχώρια. από την Κομοτηνή προς το δάσος Χαϊντούς (Δασικό χωρίο Ερύμανθος), όπου μείναμε 2 βράδυα.
Να και το δεύτερο μέρος, που όπως φαίνεται τελειώνει 6,5 ώρες μετά το ξεκίνημα, δηλαδή στις 10 και μισή που βγήκαμε στην άσφαλτο.
Έγιναν, μετά από αυτό, πάνω από 70 χιλιόμετρα, όπως πολύ σωστά υπολόγιζε ο πιλότος (σε άσφαλτο αλλά και χωματόδρομο), για να φτάσουμε τελικά γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα στο χώρο κατασκήνωσης, στο δασικό χωριό Ερύμανθος.