Με το φίλο soupia μείναμε στο Δασικό Χωριό "Δρυάδες" στο Ανθηρό Λ. Πλαστήρα και στο μυαλό μου είχε καρφωθεί να κάνουμε αυτή τη διαδρομή, απωθημένο ετών όταν ακόμα δεν είχα το GV...
Οι καιρός παρότι είχε φτιάξει εκείνη την εποχή, το τοπίο στα υψόμετρα άνω των 1000μ ήταν μεταμορφωμένο σε άκρως χειμερινό, μιας οι βαριές χιονοπτώσεις των προηγούμενων ημερών το είχαν κυριολεκτικά σκεπάσει! Αφετηρία λοιπόν το Δασικό Χωριό με κατεύθυνση προς Άγραφα, όπου το χώμα μετά από 2-3χλμ δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή του! Μετά τα 900-1000μ το εναπομείναν χιόνι δεν άργησε να φανεί, το οποίο πύκνωνε όσο ανεβαίναμε. Ευτυχώς για εμάς ο δρόμος είχε καθαριστεί από τα μηχανήματα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, όπως θα δείτε και στις φωτό που ακολουθούν, δεν υπήρχε περίπτωση (εκτός του ελικοπτέρου)!!
- Έχοντας πατήσει πια χώμα, ανηφορίσαμε προς Πετράλωνα...
- Στο δρόμο προς Πετράλωνα... Μετά τα 900μ το χιόνι άρχισε να μας κάνει παρέα...
- Στον αυχένα των Πετραλώνων, έχοντας πατήσει τα 1500μ και αγναντεύοντας το Πουλί.
- Λίγα χλμ πιο κάτω... εκεί θα χρειαζόμασταν το ελικόπτερο που λέγαμε...
Και φτάσαμε κάπου εκεί, που ο Φάνης, σε άλλη εποχή, έπιασε τον ανήφορο ... Ο δρόμος;;
- ...καλύτερα ας το ξεχάσουμε! :mrgreen: Ο τοίχος που έκοψε το μηχάνημα ήταν πάνω από 2μ.!!!
Έτσι κατηφορίσαμε προς Άγραφα με το χιόνι να αραιώνει λίγο, αλλά να πυκνώνει και πάλι η βλάστηση. Οι εναλλαγές τοπίου..έπαιρναν τις ανάσες!!
- Τ'Άγραφα από ψηλά...
- Στο Σμπορόρεμα, λίγο πριν το χωριό.
- Στο μνημείο του Κατσαντώνη, αποτείοντας φόρο τιμής μέρες που ήταν (με δανεικό στεφάνι)...
Από εκεί, κλασσική περίπτωση βλάβης
, κατηφόρισμα για να συναντήσουμε τον Αγραφιώτη Π., λίγο κάτω από τα Επινιανά. Και βουρ προς βορρά για Τρίδεντρο και μετά δεξιά για Βραγγιανά.- Ο Αγραφιώτης Π. με ένα από τα παλιά διαβάτικα γεφύρια του...
- Άλλο ένα γεφύρι στο βάθος...
Στα Βραγγιανά κινήσαμε προς το σημείο Β του χάρτη, όπου και ξεπετρίσαμε μια κατολίσθηση, αλλά και κουτσουρέψαμε κι έναν έλατο που "υποτίθεται" ότι μας χάλαγε τα σχέδια για να συνεχίσουμε. Και λέω "υποτίθεται" γιατί τελικά τα σχέδια χαλάσανε από το κο. Χιόνι, όπου στην τελευταία στροφή, για να βγούμε στο δρόμο προς Κριθάρια κι Έλατο, μας την "έκανε" (απάτητο και σκληρό σα μπετό)
- Πάπαλα...
Γυρίσαμε ξανά Βραγγιανά λοιπόν και μέσω του πιο βόρειου και κεντρικού χωματόδρομου ανηφορίσαμε προς Μπελοκομίτη, όπου και η διαδρομή μας έλαβε τέλος!!!
Ελπίζω να σας άρεσε όσο άρεσε και σε εμάς, γιατί πρώτον με τόσο χιόνι δε το πιστεύαμε ότι θα έβγαινε πέρα, γιατί ένα μήνα ακριβώς πριν ήταν ΟΛΑ κλειστά και μάλιστα το θυμάμαι που το συζητούσαμε με μερικούς από εσάς κατά την επιστροφή από το Βουτσικάκι (κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας). Κατά δεύτερον οι εναλλαγές υψομέτρου και τοπίου, που ήταν απαράμιλλης ομορφιάς εκείνη την εποχή, μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό!! Όπως καταλάβατε κι από τα προλεγόμενα, η καλύτερη εποχή για να γίνει αυτή η διαδρομή είναι μετά το πέρας των χιονιών (γιατί απ'ότι φαίνεται μόλις στρώνει ο καιρός την καθαρίζουν όλη!), εννοείται την άνοιξη όπου η φύση οργιάζει, αλλά ακόμα καλύτερα με τα πρωτοβρόχια όπου θα έχει και αρκετό θέμα!
ΠΡΟΣΟΧΗ όμως γιατί το έδαφος είναι σαθρό και οι πιθανότητες για κατολισθήσεις και πεσμένα δέντρα (κατά ριπάς κιόλας) είναι πολύ μεγάλες, αν έχει ρίξει πολύ νερό! 
Θα επανέλθω και με κανα βιντεάκι να πάρετε και άλλη γεύση!
? Updates every