Επιστρέψαμε όλοι και με λίγα λόγια ότι λέει ο νέος τίτλος.

2 φορές πάνω από τα όρια σε όλα τα επίπεδα και αυτό τα παλικάρια το ζούνε κάθε απόγευμα και μάλιστα είχαν όλη τη διάθεση να το μοιραστούν μαζί μας!

Ότι και να πω απλά θα είναι λίγο.
Προσωπικά θέλω να Ευχαριστήσω τον Αλεξέλη Δημήτριο και το φιλάρα του τον Γιώργο

για την Φιλοξενία του και για τις ατελείωτες ώρες που έγραψε και στον άσφαλτο και στο χώμα,τη Μάχιμη Λέσχη Ιωαννίνων που μας τίμησε με την παρουσία της και μας συνόδευσε στο μαγευτικό Ριάχοβο καθώς και όλα τα παλικάρια που θυσιάσανε το 3 ήμερο για να είναι με εμάς παρέα!
Ειλικρινά χάρηκα που σας γνώρισα από κοντά!

Φώτο από αύριο διότι έχει πολλές από πολλά χλμ..
SIAL έγραψε:Στην τρίτη και στην Τέταρτη φωτό ο γυαλός είναι θεόσταρβος γι αυτό και είπα να τον σιάξω για να μην μπερδεύονται όσοι βλέπουν τις φωτό!!!
Οι πραγματικές κλήσεις είναι έτσι ακριβώς:
Αλέξανδρε μη βιάζεσαι.....μάλλον εσύ αρμενίζεις στραβά στις συγκεκριμένες φώτο

...η κλίση που ανεβαίνεις με τη χρήση εργάτη είναι σχεδόν κάθετη διότι την ανέβηκα(με τα πόδια ούτε να το σκέφτεσαι να ανέβεις...

και η άλλη είναι ακόμα πιο απότομη εκεί που χαμογελάει ο Μήτσος...

τώρα κατάλαβα γιατί έβαλε την κλίση πιο ομαλή.

(γιατί αν το βλέπαμε από πρίν δεν θα πατάγαμε πάνω.

)
υγ.Πρώτη μέρα είχε βραδυνή επίσκεψη στο Καλπάκι.
Δεύτερη μέρα είχε Περιήγηση σε φανταστικά ποταμίσια μερη και σε πέριξ βουνά με φτιάκαδες να βολτάρουν στο δρόμο..
κατόπιν μικρή γεύση από άγριο τεραιν και διαδικασία ταφής του στρόγγυλου όχήματος

αν και την πάλεψε μέχρι τέλους της πρώτης μέρας και σε ανηφόρα ένας ακόμη συνοδηγός βγήκε από το όχημα πριν ανεβεί..
Τρίτη μέρα είχε όλη την ειδική στο Ριάχοβο (και φυσικά ανάβαση στο κάθετο ντουβάρι με τον γνωστό Κάτοικο ζίτσας να μου ρίχνει χώμα και να ψέλνει....) εκ της οποίας έβγαλα τα 2/3 διότι κάηκε το κομπρεσεράκι αέρος των μπλοκέ.

οι υπόλοιποι την τερματίσανε όλοι.
"Forgotten things remembered...
The tigers eat their young
The body stayed but inside the head...
The mind was on the run ..."