Διαμονή στον ένα ξενώνα του χωριού "Αρχοντικό Κεφαλάρι". Μετά από λίγη ξεκούραση στο δωμάτιο αποφασίσαμε να πάμε για φαϊ
στο μοναδικό ταβερνάκι του χωριού που κατά διαβολική σύμπτωση ήταν δίπλα στο ξενώνα!!!!
Αν και το μοναδικό μαγαζί στο χωριό ένα έχω να πω... κατάλαβα τι σημαίνει οργασμός στον ουρανίσκο και ηδονή στο στομάχι μου!!!
Το φαγητό ήταν υπέροχο... ακόμα το σκέφτομαι!!!!!
Και μετά απ’ όλα αυτά... και το κρασάκι που καταναλώθηκε ώρα για ύπνο!
Το πρωί μας περίμενε μία έκπληξη που δεν την είχαμε δει γιατί ήταν σκοτεινά... το βουνό πάνω από το χωριό!
Υπέροχο και επιβλητικό... σκεπασμένο με έλατα μας καλούσε! Τώρα κατάλαβα γιατί το Vitara δεν με άφηνε να γυρίσω τη μίζα και να σβήσω τη μηχανή...
το είχε μυριστεί από τη στιγμή που φτάσαμε, από το προηγούμενο βράδυ!
Δεν κρατηθήκαμε λοιπόν, και ας μην είχαμε μαζί δεύτερο όχημα, αποφασίσαμε να γυρίσουμε τι περιοχή από τα βουνά και τους χωματόδρομους παρά από την άσφαλτο!
Προμηθευτήκαμε το απαραίτητο καφεδάκι μας... και ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε το χωματόδρομο που ξεκινούσε λίγο έξω από το χωριό!
Το βράδυ ξέχασα να πω έβρεχε οπότε ξεκινώντας το πρωί περιμέναμε πολύ παιχνίδι εκεί πάνω!!!
Το πρώτο στίγμα δόθηκε στο GPS από το Κεφαλάρι κατεύθυνση προς το χωριό Μάννα!
Θαυμάστε θέα... το χωριό Κεφαλάρι από ψιλά και άλλα!
Αυτά μέχρι το Μάννα, από εκεί γραμμή για Τρίκαλα, Καρυά και Κάτω Ταρσός όπου μας τράβηξε το ενδιαφέρον το εκκλησάκι της Παναγίας του Βράχου!
Ένα Εκκλησάκι σφηνωμένο, πραγματικά, μέσα σε μια σχισμή του βράχου!
Η στάση σχεδόν απαραίτητη!!! σε μαγνητίζει τόσο που δεν μπορείς να συνεχίσεις το δρόμο σου αν δεν μπεις
έστω και για λίγο μέσα του και να νιώσεις και εσύ ο ίδιος πόσο μεγαλείο χωράει μέσα σε κάτι τόσο μικρό!!!!
Και από εκεί γραμμή για Φενεό και λίμνη Δόξα! Που όπως θα δείτε αξίζει πραγματικά να περάσεις από εκεί για να θαυμάσεις αυτό που κατάφερε
η φύση και το ανθρώπινο χέρι μαζί να δημιουργήσουν!
Μια μικρή παρένθεση δυστυχώς δεν έβγαλα φωτογραφίες να δείτε από πού μας πέρασε το GPS για να μας βγάλει στο δρόμο... απίστευτο... αν δεν μας έδειχνε ότι είναι δρόμος ούτε που θα έμπαινα εκεί μέσα!!!!!
και να η λίμνη!!!!!!
αν θυμάμαι καλά και δεν κάνω λάθος, διαφορετικά όποιος γνωρίζει ας με διορθώσει,
το εκκλησάκι αυτό είναι του Αγίου Γεωργίου Φενεού το οποίο το αγκαλιάζει αρμονικά η λίμνη και για να φτάσεις σε αυτό διασχίζεις το παρακάτω δρομάκι!!!
Αφού χόρτασε το μάτι μας από υπέροχα τοπία, βουνά, έλατα, εκκλησίες που σε ταξίδευαν χρόνια πίσω ε και λίγο λάσπη
καταλάβαμε ότι έπρεπε να χορτάσει και λίγο το στομάχι μας, το παράπονό του ήταν τόσο δυνατό που κάποια στιγμή μπορεί και να ακούστηκε
στην απέναντι πλευρά της όχθης (είχε και ησυχία γαμώτο)!!!!
Πήραμε λοιπόν τον δρόμο τις τροφής εεεε της επιστροφής ήθελα να πω και κατευθυνθήκαμε προς Καρυά, Ευροστίνη...
έλα όμως που κάποιος δεν ήθελε ακόμα να φτάσουμε στο φαγάκι μας.
Μετά τη Καρυά, έγινε ένα μπέρδεμα, χάθηκε για λίγο το σήμα του GPS και όταν το βρήκε ξανά μας έριξε σε έναν απίστευτο χωματόδρομο!!!!
Η χαρά του τρελού ήταν εκεί μέσα! Τον προχωρήσαμε μέχρι τα μισά δυστυχώς όμως νύχτωνε και δεν υπήρχε και δεύτερο αυτοκίνητο στη παρέα, οπότε αναστροφή και πίσω για την άσφαλτο!!!!!
Το κομμάτι αυτό θέλω πολύ να το διασχίσω... ήταν το κάτι άλλο και να φαντασθείτε μας έριξε εκεί ο Autodrive και όχι ο Anavasis!!!
Επιστροφή λοιπόν στην άσφαλτο με μία ακόμα στάση! Στην Παναγία Καταφυγίων!!
Απίστευτη!!!! Κρεμασμένη στα βράχια, φτάνεις στην άκρη και απλά σου κόβεται η ανάσα!!!!
Με προσκυνήματα στοές και πολεμίστρες!!!
Θαυμάστε την...
Και να μη ξεχάσω το GV, που το ευχαριστούμε για τη μαγική εκδρομούλα!!!
Με έβγαλε ασπροπρόσωπο ακόμα και στο τρελό κομμάτι που μας έριξε ο autodrive!!!
THE END
? Updates every