
Πρωτα αρχιζαμε απο τα ξυλουργεια, ναι υπηρχαν πολλα τοτε, να βρουμε τα καταλληλα πηχακια μετα βιβλιοπωλεια να αγορασουμε χαρτια, κολλες τα λεγαμε, και μαζευομαστε στα σπιτια με μπολικη αλευροκολλα και ξεκινουσαμε το φτιαξιμο του χαρταετου, μεχρι να ερθει η γιορτη καναμε δοκιμαστικες πτησεις στις πλατειες, σε ταρατσες και επισης τα Σαββατοκυριακα οταν το επετρεπε ο καιρος στην Χωραφα, στο βουνο πανω απο το Περαμα, ανεβαιναμε με τα ποδια ολη την πλαγια και μεσα απο το δασος βγαιναμε στο πλατωμα που φιλοξενουσε τα παιχνιδια μας για πολλα χρονια, μπαλα, πολεμος, κυνηγι με σφεντονες, φευγαμε πρωι και γυριζαμε απογευμα, νηστικοι μονο με νερο αλλα δεν μας ενοιαζε παρα μονο η παντοφλα που θα ακολουθουσε

Μετα το χασαμε, η χωματερη που δημιουργηθηκε διπλα εκανε την περιοχη αφιλοξενη


Και ηρθε η εποχη της αναπλασης, με χρηματα της Ευρωπαϊκης Ενωσης η χωματερη εγινε ενα υπεροχο παρκο αναψυχης μεσα στο πρασινο, με υποδομες για να περασεις μια ευχαριστη ημερα με την οικογενεια σου, δυστυχως οι αθλιες δημοτικες αρχες της πολης μου δεν το συντηρησαν και οι εγκαταστασεις εχουν πλεον ερειπωσει αλλα παλι το επισκεπτεται αρκετος κοσμος καθως ειναι ο μοναδικος πνευμονας στην περιοχη

Η Καθαρη Δευτερα φετος με βρηκε στον καναπε με μουτρα λογω καιρου


Καποια στιγμη μετα το φαγητο και αφου το εχουμε παρει αποφαση φωναζει ο Σταυρος, "μπαμπα η βροχη σταματησε" σφαιρα του λεω , μποτακια μπουφαν και φυγαμε, φορτωμα οι αετοι στο τρακτερ και δρομο, καφε στο χερι και το χαμογελο μεχρι τ'αυτια

Μεχρι να φτασουμε αρχισε να βρεχει παλι


Ο Σταυρος την αναφερει σαν την καλυτερη Καθαρη Δευτερα της ζωης του, ο αετος πεταξε υπο βροχη μεχρι που ελιωσε το χαρτι και επεσε, ακολουθησε βολτα στα χωματινα δρομακια με τον ιδιο οδηγο


Και μερικες φωτο

Απο ψηλα με θεα τον Σαρωνικο και τον ΟΛΠ, κοντα στην θεση "Θρονος του Ξερξη" το σημειο που ο Περσης μοναρχης παρακολουθησε την Ναυμαχια της Σαλαμινας.
Το Κινεζικο θηριο περιμενει αροδου την σειρα του, δειτε το μεγεθος του σε συγκριση με το λιμανι

Και νατος ψηλα, γελανε και οι προφυλακτηρες απο το τρακτερ, σε ολο το βουνο ειμαστε εμεις και ενας ταξιτζης που καθετε μεσα στο αυτοκινητο.
Ο φιλαρακος μου σε ωρα δρασης

Αφου ελιωσε ο αετος και επεσε το ριξαμε στην βολτα

στα γυρο δρομακια, εγω στη θεση του συνοδηγου φυσικα
Εδω να ανεφερω οτι η οδηγηση εγινε σε απολυτα ασφαλες περιβαλλον, με μηδενικη κυκλοφορια, σε δρομους που διερχονται μεσα απο χαμηλη βλαστηση και με ταχυτητα κατω απο 10χαω φυσικα με αργα

Να ειμαστε καλα και του χρονου φιλοι, τελικα αυτα τα απροοπτα ειναι και τα καλυτερα
